[Fic GOTPM] เทวดาตัวน้อยกับม๊ามิ๊จำเป็น [Fanfiction]

Ep.7

ในที่สุดวันที่ผมรอคอยก็มาถึงวันที่จะได้ใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยวันแรกของผม หลังจากที่ขนของมาอยู่กับมาร์คฮยองจนถึงตอนนี้ทุกอย่างยังปกติสุขดี แต่ทำไมผมถึงสัมผัสได้ถึงบรรยายการมาคุๆ กำลังวิ่งเข้ามาใส่ผมยังไงก็ไม่รู้สิ หรือบางทีผมอาจจะคิดมากไปเองก็ได้ ว่าแต่วันนี้ผมเรียนห้องไหนหว่า ว่าแล้วก็โทรถามยูคยอมดีกว่า

"ยูค แกอยู่ไหนหน่ะ? แล้ววันนี้เรียนไรว่ะ แล้ว...."ก่อนที่ผมจะได้ยิงคำถามมากไปกว่านี้ปลายสายก็ขัดขึ้นมาก่อน

"เคยรู้อะไรกับคนอื่นเค้าบ้างมั้ยเนี่ย ฉันอยู่หน้าคณะกับยองแจแล้วรีบๆ มาเลย พวกรุ่นพี่เค้าจะนัดเรื่องรับน้อง"อะไรเล่าลืมนิดลืมหน่อยเองบ่นจังผมได้แต่บ่นในใจ

"โอเคๆ แค่นี้นะ"กดตัดสายก่อนจะรีบวิ่งไปยังหน้าคณะอย่างที่ยูคยอมมันบอกมา

พอวิ่งมาถึงที่หมายก็เห็นคนยืนอยู่จำนวนหนึ่ง เขย่งเท้ามองหาเพื่อนตัวโย่งก่อนจะเจอมันยืนอยู่แถวๆ ด้านหน้า จึงได้เดินไปสมทบกับเพื่อนๆ

"ไง พี่เค้าบอกอะไรรึยัง?"ทักทายนิดหน่อยก่อนจะถามอีกครั้ง

"ยังเลยว่ะ ว่าแต่ที่พักเป็นไง แล้วรูมเมทโอเคป่ะ แล้วมึงอยู่ได้ป่ะ แล้ว...."ยองแจเดินมาจับไหล่ผมก่อนจะยิงคำถามไม่หยุด ถ้าไม่มียูคยอมช่วยเบรคสมองผมต้องเบลอกว่านี้แน่เลย

"นี่ถามจะไม่ให้โอกาสแบมมันตอบหน่อยรึไง"ใช่ๆ ค่อยๆ ถามก็ได้เดี๋ยวจะนั่งให้ถามทั้งวันเลยก็ได้ แต่เอาทีละคำถามนะ ^ ^~

"เออ! นั่นแหละ เป็นไงมั่ง?"ถลึงตาใส่ยูคยอมก่อนจะหันมาสนใจผมต่อ

"ก็ดี...ทั้งที่พักทั้งรูมเมท แบมอยู่ได้สบายมาก"ผมยิ้มตอบ

"งั้นหรอ...ดีแล้ว ค่อยหายห่วงหน่อย"ยองแจถอนหายใจออกมาเบาๆ

เมื่อเคลียร์เรื่องของผมเสร็จ พวกเราหันกับไปสนใจพวกรุ่นพี่ข้างหน้าต่อ ยองแจเป็นคนค่อนข้างที่จะพูดจาแบบหยาบๆ นะ แต่ผมกับยูคยอมก็ยังให้ความเคารพยองแจอยู่เพราะถึงยังไงก็เป็นพี่พวกผม ก็จะไม่ค่อนขึ้นมึงกูแต่ก็มีบ้างนานๆ ที ส่วนผมกับยูคยอมก็ไม่ค่อนได้พูดคำหยาบหรอกหมอนี่เรียบร้อยจะตาย นี่ถ้าได้ยินไอ้ยูคมันพูดคำหยาบนี่คือเตรียมตัวตายได้เลย ผมสามคนเล่นกันคุยกันเรื่อยเปื่อยจนมีเสียงเรียกรวมของรุ่นพี่คนหนึ่ง พวกเราจึงเดินไปเรียงแถวตามที่พี่แกสั่ง