[Fic GOTPM] เทวดาตัวน้อยกับม๊ามิ๊จำเป็น [Fanfiction]

Ep.19

มาร์ค part

หลังจากรับสายแจ็คสันเสร็จผมแทบจะทรุดลงไปนั่งแหมะกับพื้นอย่างคนหมดแรง เพราะเรื่องที่ผมกังวลมาตลอดได้เกิดขึ้นแล้วจริงๆ แบมแบมกำลังตกอยู่ในอันตราย ใจผมมันเต้นช้าลงราวกับมีใครบีบมันเอาไว้ ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วหล่ะว่าผมรักแบมแบมจริงๆ เข้าขั้นรักมากเลยหล่ะ

ผมรีบเดินทางมายังที่นัดหมายทันที ดีที่พวกผมเตรียมการทุกอย่างเอาไว้หมดแล้ว โชคเข้าข้างผมตรงที่เจบีเป็นคนที่รู้จักคนเยอะ เพราะมันเป็นประธานชั้นปีของคณะมันเลยต้องติดต่องานกับคณะอื่นทั่วมหาลัย ทำให้พวกผมสามารถไหว้วานให้พวกนั้นช่วยสอดส่องอีกแรงหนึ่ง และก็เป็นข่าวดีมากๆ อีกอย่างคือยัยพวกนั้นจ้างคนที่พวกเรารู้จัก เมื่อสองสามวันก่อนเจบีมาบอกผมว่าเด็กของคณะเกษตรถูกยัยพวกนั้นจ้างให้ไปอุ้มใครคนหนึ่ง ค่าจ้างแสนงามทำให้เด็กคนนั้นตกปากรับคำอย่างง่ายดาย แต่ก็ยังอุตส่าห์เอาข่าวมาแจ้งกับรุ่นพี่ที่เป็นเพื่อนกับเจบี โดยมันให้เหตุผลว่ามีคนจ้างก็ต้องทำแต่ไม่ได้บอกนิว่าจะไม่บอกคนอื่น ซึ่งพวกผมก็รอดูอยู่ห่างๆ มาตลอด จนกระทั่งวันนี้ที่แบมแบมแยกตัวออกไปคนเดียวทำให้พวกนั้นมีโอกาศที่จะจัดการกับแบมแบม เพราะปกติจะมีผมหรือไม่ก็แจ็คสันอยู่กับแบมแบมตลอด แต่ถึงเรื่องทุกอย่างจะถูกจัดเตรียมไว้หมดแล้วผมก็ยังอดใจหายไม่ได้ ผมห่วงแบมแบม กลัวยัยพวกนั้นทำร้ายแบมแบมเหมือนครั้งก่อนที่จินยองเล่าให้ฟัง แต่กว่าจินยองจะยอมเล่าเรื่องคราวนั่นให้ฟังก็ต้องขู่กันยกใหญ่ โดยจินยองให้เหตุผลว่าสัญญากับแบมแบมไว้แล้ว ซึ่งผมก็ไม่โกรธจินยองหรอก ออกจะดีใจด้วยซ้ำที่แบมแบมพยายามที่จะรักษาคำพูดระหว่างเรา เพราะนั้นแสดงว่าแบมแบมให้ความสำคัญกับผมเหมือนกัน

ในที่สุดผมก็เดินมาถึงที่ที่นัดหมายกันไว้ มาถึงก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงผมถาม้จบีทันทีว่าได้ความถึงไหนแล้ว หมอนั้นบอกต้องรอสายข่าวติดต่อมาอีกที ซึ่งผมก็ต้องรอเพราะทำอะไรตอนนี้ไม่ได้ ผมเดินมานั่งที่โซฟาเงียบๆ แจ็คสันเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าผม มันทำหน้าหงอยๆ คงจะรู้สึกผิดแหละที่ดูแลแบมแบมไม่ดี แต่ผมก็ไม่ได้โกรธมันหรอกเพราะถึงยังไงถ้าเรื่องไม่เกิดวันนี้มันก็ต้องเกิดวันหน้าอยู่ดี แจ็คสันมันก็ขอโทษแล้วขอโทษอีกจนผมรำคาญเลยดุมันไปทีหนึ่งให้มันเงียบปากซึ่งมันก็ทำหน้าหงอยไปนั่งแหมะลงที่โซฟาอีกตัวข้างๆ ผม ผมก็สงสารมันนะแต่ตอนนี้ผมไม่มีอารมณ์ไปปลอบใครจริงๆ