ณ ร้านอาหารของจินยอง
จินยองรู้สึกตัวเนื่องจากมีอะไรไม่รู้มันเลื้อยไปเลื้อยมาอยู่แถวๆ ช่วงเอว พอลืมตาขึ้นมาเท่านั้นแหละ ชัดเลย! มือไอ้คนที่มันบอกว่าจะไม่ทำอะไรผมไง! ผมเลยตีมือปลาหมึกนั้นไปแรงๆ จนเจ้าของมือมันต้องร้องโอดโอยนั้นแหละถึงจะยอมคลายมือออกจากเอวผมได้
"โอ้ย! เจ็บนะจินยอง ตีมาได้!"แจบอมลูบมือข้างที่โดนตีเบาๆ
"ใครใช้ให้นายลวนลามฉันกันเล่า!!"จินยองถลึงตาใส่
"แฮะๆ ขอโทษ ก็ตัวนายหอมอ่ะ แถมยังนิ่มมากด้วย ใครมันจะไปอดใจไหวล่ะ"แจบอมตอบยิ้มๆ
"งั้นหรอ..."ยัง...ยังไม่สำนึกอีก"งั้นต่อไปนี้นายห้ามเข้าใกล้ฉันเกินหนึ่งเมตรเข้าใจ๊"ผมยิ้มหวานตอบแต่ตานี้จ้องแจบอมเขม็ง
"จินยองอ่า~ ไม่เอาด้วยหรอก แค่กอดนะ ต่อไปนี้จะไม่ทำอะไรอีกนะ นะครับ สัญญาว่าจะกอดอย่างเดียว นะครับคนดี"แจบอมกอดเอวจินยองแน่น
มาไม้นี้ผมก็เสร็จสิครับคุณอิมแจบอม แล้วอย่างนี้ผมจะกล้าขัดคุณได้ไง เล่นอ้อนกันขนาดนี้ เฮ้อ~ จินยองได้แต่คิดในใจ
"สัญญาแล้วนะ ห้ามผิดคำพูด ไม่งั้นนายจะไม่ได้เข้าใกล้ฉันอีกเลยอิมแจบอม"
"ครับสัญญา ขอหอมหน่อยได้มั้ย นะ...น๊า...นะ"ลูกอ้อนมันมาอีกแล้วครับ
"อือ"ผมนี้ก็ใจง่ายพยักหน้าให้เค้านะ ฮึ่ย! อยากตีตัวเอง
"จินยองน่ารักที่สุด"แจบอมพูดยิ้มๆ ก่อนจะฟัดแก้มคนในอ้อมกอดทั้งสองข้างไปมา
"พอแล้วน่า...ไปอาบน้ำได้แล้ว เดี๋ยวไปเรียนไม่ทัน"จินยองดันหน้าแจบอมออกก่อนจะพูดเตือน
"หึ...ครับ แก้มแดงหมดแล้ว จุ๊บ! ฮ่าๆๆ"แจบอมตอบก่อนจะจุ๊บปากจินยองไปหนึ่งทีแล้วรีบวิ่งหนีเข้าห้องน้ำไป
"คนบ้า!"จินยองได้แต่ด่าตามหลังพรางยิ้มเขินๆ สัญญาไม่มีในหมู่อิมแจบอมสินะ ไหนบอกว่าจะกอดอย่างเดียวไง ฮึ่ย!