[Fic GOTPM] เทวดาตัวน้อยกับม๊ามิ๊จำเป็น [Fanfiction]

Ep.4

แบมแบม part

ผมแบมแบมน้อยผู้น่ารักของม๊ามิ๊เองฮะ เมื่อเช้าที่ผมขัดบทสวีทๆ ของม๊ามิ๊กับพี่แทคน่ะทุกคนไม่โกรธผมใช่มั้ยฮะ ก็ทำไงได้ล่ะใครจะยอมยกม๊ามิ๊ผู้น่ารักให้คนอื่นง่ายๆ จริงมั้ยฮะ ถึงม๊ามิ๊จะเป็นคนฉลาดมองคนออกแต่ใครที่จะมาเป็นป๊าปิ๊ของเค้าๆ ก็ต้องถูกใจด้วยสิ ถ้าเค้าไม่ชอบก็อย่าหวังเลย...ฮึ!! นี่เค้าป่าวร้ายนะก็แค่เค้าหวงของเค้าอ่ะใครจะทำไม

เอาหล่ะๆ ตอนนี้พักเรื่องม๊ามิ๊เอาไว้ก่อน มาคุยเรื่องเพื่อนใหม่ของแบมกันดีกว่าน่าสนุกกว่าเยอะ ตอนนี้แบมมีเพื่อนที่น่าจะสนิท? อยู่สองคน คนแรกก็คนที่นั่งอยู่ด้านหน้าเนี่ยแหละ เด็กเรียน ขี้อาย ใสซื่อบริสุทธิ์ ตัวโต นี่น่าจะเป็นคำอธิบายหมอนี่ได้ชัดเจนที่สุดเลยนะ เค้าผู้นี้มีนามว่า...คิม...ยู...คยอม...นั่นเอง ส่วนอีกคนที่นั่งอยู่ด้านซ้ายของผมนั้น นิ่งๆ เงียบๆ พูดทีนี่ต้องมีคนได้กะอักเลือดตายเชี่ยวล่ะ และนามของเค้าก็คือ...เชว...ยอง...แจ...นั่นเอง(เล่นใหญ่จริงพ่อคุณ)

แต่ทุกคนอย่าติดภาพพวกนั้นนะฮะเพราะพอพวกนี้อยู่กับผมทีไร ภาพทีเห็นมันจะต่างออกไปโดยสิ้นเชิง อย่างยูคยอมที่ว่าขี้อายและใสซื่อนั้นยังเล่นหัวเล่นหางผมอย่างกับว่าเรารู้จักกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน แถมยังยิ้มเก่งแล้วบางทีนี่แกล้งผมซะแทบเงิบเชียว บอกได้คำเดียวว่าหน้ามันเวลายิ้มกวนส้นผมมาก ส่วนยองแจจริงๆ ยองแจเป็นพี่พวกผมปีหนึ่งนะฮะแต่เค้าเล่าว่าเมื่อก่อนเค้าป่วยหนักทำให้เรียนช้าไปปีหนึ่ง พวกผมก็ว่าให้เรียกฮยองมั้ยเค้าก็บอกว่าไม่เป็นไรก็เลยเป็นเพื่อนกันอย่างที่เห็น ส่วนนิสัยหมอนี่นั้น...ที่เคยคิดว่าเป็นคนนิ่งๆ เงียบๆ นั้นทิ้งมันไปเลยฮะ ผมว่ายองแจพูดมากออกแต่สู้ผมไม่ได้หรอก ฮ่าๆๆๆ คำพูดแต่ละคำก็ช่างบาดลึกยิ่งนัก เรียกได้ว่าเป็นคนปากจัดหรือปากเสียก็ได้ถ้าจะพูดให้สุภาพอ่ะนะ แต่ทั้งสองคนก็ดีกับผมมากเลยถึงจะรู้จักกันได้ไม่นานแต่ผมคิดว่าพวกเราต้องเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันแน่ๆ เลย