[Fic GOTPM] เทวดาตัวน้อยกับม๊ามิ๊จำเป็น [Fanfiction]

Ep.20

ร่างบางลืมตาขึ้นมาท่ามกลางความมืดพยายามจะขยับตัวหากแต่ขยับได้ไม่ค่อยถนัดเหมือนติดอะไรซักอย่าง มือเรียวคลำไปปัดป่ายเพื่อหาต้นตอก่อนจะเหมือนอะไรนิ่มๆ อยู่ทางด้านขวา จะว่าหมอนกอดก็ไม่ใช่ จะว่าผ้าห่มก็ไม่เชิง มือเรียวยังคงพยายามบีมคลำดูว่าสิ่งนั้นคืออะไร แต่ก่อนที่จะได้ทำอะไรต่อก็มีมือปริษนามารวบข้อมือของตนเอาไว้ก่อน

"เฮ้ย!"แบมแบมเอ่ยออกมาอย่างตกใจก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าตัวเองโดนโปะยาสลบเลยลงมือทั้งเตะทั้งต่อยทั้งทุบทั้งตีไปทั่วเพื่อป้องกันตัว

"โอ้ย! โอ้ย!"เสียงหนึ่งดังขึ้นมามันฟังดูค่อนข้างคุ้นหูของแบมแบมแต่แบมแบมก็ยังคงไม่ลดมือลงยังคงต่อยไม่ยั้งเหมือนเดิม

"โอ้ย! แบม! เจ็บนะ"หือ! รู้จักเค้าได้ไง

"นายเป็นใครโว้ยยยย! แล้วที่นี่ที่หนายยยย"แบมแบมยังคงต่อยไปอย่างไม่ยั้งมือ

"ฮยองเอง มาร์คไงๆ หยุดก่อนนนนน"ร่างที่อ้างว่าตนคือมาร์คเอ่ยขึ้นมา

"มาร์คฮยองหรอ?!"แบมแบมถามก่อนจะถอยออกไปคลำหาโคมไฟที่หัวเตียง มือเรียวกดเปิดสวิตท์ไฟ หลอดไฟส่องแสงสว่างออกมา สายตาแบมแบมจดจ้องไปยังร่างที่อ้างว่าตัวเองคือมาร์คก่อนจะอ้าปากค้าง มาร์คฮยองจริงด้วย!

"โหย...ต่อยไม่ยั้งเลยอ่ะ มือหนักเป็นบ้า"มาร์คโอดครวนออกมาพรางลูบตามเนื้อตามตัวที่โดนต่อยเมื่อกี๊

"ก็แบมนึกว่าพวกนั้น!"แบมแบมตอบออกมาก่อนจะนิ่งไป"เดี๋ยวนะ! ฮยองไม่ใช่พวกเดียวกับพวกนั้นใช่มั้ย?!"แบมแบมถามออกมาอย่างหวาดๆ

"คิดได้นะ!"มาร์คตอบพรางจ้องแบมแบมเขม็ง

"ก็ใครจะไปรู้เล่า! ก่อนจะสลบไปก็โดนคนพวกนั้นจับตัวไปนี่นา แล้วตื่นมาก็เห็นฮยองนอนอยู่ด้วยนิ!"แบมแบมตอบเสียงขุ่น

"ก่อนจะคิดอะไรที่มันพิเรณกว่านี้กรุณามองดูรอบๆ ก่อนได้มั้ยครับคุณแบมแบม"มาร์คตอบเสียงเรียบ อะไรกันไอ้เราก็เป็นห่วงแทบแย่ ตื่นมาแทนที่จะได้ยินคำขอบคุณหวานๆ กับโดนตีซะงั้น มันน่าน้อยใจจริงๆ เชียว!