Ep.10

732 10 0
                                    


หลังจากเลิกเรียนคนตัวเล็กก็เดินมายังเส้นทางที่เคยมาแล้วถึงสองครั้ง เดินมาไม่นานที่ถึงที่หมายเป็นคอนโดที่แชร์ร่วมกับอีกคน เดินเข้าไปภายในก่อนจะกดลิฟท์เพื่อไปยังชั้นสามสิบที่หมายที่กำลังไป รอไม่นานลิฟท์ขนาดกลางก็เปิดออกก่อนจะพาคนที่โดยสารไปยังที่หมาย คนตัวเล็กเดินออกมาเลี้ยวไปด้านขวาทางเดินไปตามทางขนาดกว้างก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ห้องสุดท้าย กดกริ่งด้านหน้าประตูสองสามครั้งแต่ก็ไม่มีใครออกมาเปิดจึงได้ใช้คีย์การ์ดที่อีกคนที่ใช้ห้องนี้ให้มาเปิดเข้าไป ห้องทั้งห้องมืดสนิทแสดงให้เห็นว่าตอนนี้ไม่มีคนอยู่ในห้อง คนตัวเล็กกดปุ่มเปิดไฟก่อนจะตรงไปยังห้องนอนของตัวเองที่อยู่ติดกับห้องนอนของเจ้าของห้อง เปิดประตูเข้าไปก็เห็นว่าของทุกอย่างยังคงเหมือนวันแรกที่เค้าขนของเข้ามา เดินเอากระเป๋าไปวางที่โต๊ะเขียนหนังสือก่อนจะเดินออกมานั่งดูหนังที่ห้องรับแขก

ชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของห้องเปิดประตูเข้ามาอย่างเคยชินจึงพบว่าห้องทั้งห้องสว่างจนอดที่จะแปลกใจไม่ได้ ก่อนจะเห็นอะไรขยุกขยิกอยู่ที่โซฟาหน้าทีวีเลยเดินเข้าไปดู ภาพที่เห็นทำเค้าอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ ภาพของเด็กหนุ่มตัวเล็กผอมบางนอนหลับตาพริ้มแถมยังอมยิ้มเหมือนกำลังฝันดี เดินเข้าไปนั่งลงข้างๆ อีกคนใช้นิ้วจิ้มหน้าผากมนเบาๆ แต่คนตัวเล็กก็ทำแค่เพียงยู่หน้าใส่เหมือนไม่พอใจที่มีคนมารบกวนเวลานอน จิ้มลงไปที่หน้าผากมนอีกครั้งคราวนี้เปลือกตาสีอ่อนเริ่มขยับยุกยิกจนในที่สุดก็ลืมตาขึ้นมา มองหน้าอีกคนงงๆ เหมือนยังไม่ตื่นดี จ้องหน้าอีกคนจนคนถูกจ้องเริ่มที่จะทำตัวไม่ถูกก่อนจะลุกขึ้นนั่งแล้วถามอีกคนเสียงแผ่ว

"ฮยองกลับมาแล้วหรอฮะ"ถามไปก็ขยีเปลือกตาไป

"อืม ว่าแต่นาย..."มองการกระทำของอีกฝ่ายก่อนจะคิดเองในใจว่ามันช่างน่ารักน่าชังน่าจับมาฟัด

[Fic GOTPM] เทวดาตัวน้อยกับม๊ามิ๊จำเป็น [Fanfiction]Where stories live. Discover now