[Fic GOTPM] เทวดาตัวน้อยกับม๊ามิ๊จำเป็น [Fanfiction]

Ep.8

มาร์ค part

หลังจากวันนั้นวันที่ผมไปนั่งรอใครบางคนที่ร้านกาแฟหน้ามหาลัย ผมก็รู้สึกได้ถึงความสดใสที่ไม่ได้สัมผัสมันมานานมากแล้ว แบมแบมเด็กคนนั้นช่างดูสดใสมากจริงๆ ยามที่ได้อยู่ใกล้ๆ ก็ทำให้ผมผ่อนคลายแปลกๆ มันทำให้ผมเป็นตัวของตัวเองได้เวลาอยู่กับเค้า ไม่รู้สิ...ผมว่าบางทีผมน่าจะเข้ากับแบมแบมได้นะ

ผมไม่ได้เป็นพวกเก็บตัวหรือมีปัญหาครอบครัวอะไรแบบนั้นนะครับ ผมก็แค่...จะว่ายังไงดีล่ะ ขี้อาย...ก็ไม่เชิง ต้องเรียกว่าแสดงออกไม่เก่งล่ะมั้ง ผมเลยเลือกที่จะทำตัวนิ่งๆ เงียบๆ ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร ผมย้ายมาเรียนที่นี่เมื่อสามปีที่แล้ว ครอบครัวผมอาศัยอยู่ที่แอลเอ อย่าถามหาเหตุผลที่ผมย้ายมานะครับมันออกจะไร้สาระไปนิดแต่ผมก็แค่อยากลองออกมาใช้ชีวิตด้วยตัวเองดูสักครั้ง แล้วที่ผมต้องย้ายมาที่เกาหลีก็เพราะว่าไอ้ลูกพี่ลูกน้องตัวแสบ'หวังแจ็คสัน'มันบังคับผม มันบอกว่ามันอยากมาเรียนที่นี่ใจจะขาดแต่ป๊ากับม๊ามันไม่ยอมถ้าไม่มีคนอยู่ด้วย ความซวยเลยตกมาอยู่กับผมไงจากตอนแรกว่าจะไปเรียนที่อิตาลีเลยต้องพาตัวเองมานี่แทน ถามว่าทำไมผมต้องยอมทำตามคำสั่งมันด้วย ผมก็แค่สงสารไอ้'สั้น'มัน มันใฝ่ฝันจะมาอยู่เกาหลีตั้งแต่จำความได้แล้วล่ะ ไม่ต้องไปวาดฝันสวยหรูให้มันนะครับ มันก็แค่ชื่นชอบพวกวงเกิร์ลกรุ๊ปเลยอยากจะตามมากรี๊ดก๊าดใกล้ๆ เท่านั้นเอง

พวกคุณคงสงสัยเรื่องผู้หญิงที่พยายามจะมาเกาะแกะผมใช่มั้ยครับ งั้นผมจะสละเวลาเล่าให้ฟัง คือก็พอผมย้ายมาเรียนที่นี่ได้ไม่นาน รู้สึกว่าผมจะเป็นที่สนใจของทุกคนในนี้มากๆ อาจจะด้วยอะไรผมก็ไม่ทราบได้ แล้วอยู่มาวันหนึ่งก็มีผู้หญิงสามคนเดินเข้ามาขอผมคบพร้อมกัน ผมไม่ประหลาดใจเรื่องขอผมคบหรอกนะ พอผมไม่เล่นด้วยเท่านั้นแหละ พวกเธอก็มองหน้ากันไปมาก่อนจะเดินออกไปสุมหัวคุยอะไรกันสักอย่าง ก่อนจะเดินกลับมาหาผมพร้อมกับบอกผมว่าผมอาจจะยังรู้จักพวกเธอไม่ดีพอ พวกเธอจะทำให้ผมเห็นว่าพวกเธอรักผมขนาดไหน จากวันนั้นจนถึงวันนี้พวกเธอก็ยังไม่ยอมรับคำปฏิเสธจากผมสักที จนผมต้องหาคนมาจัดการกับพวกเธอสักทีผมชักจะทนความรั้นของพวกเธอไม่ไหวแล้ว