มาร์คและแจ็คสันที่วันนี้มีเรียนตอนเช้าเหมือนกัน แต่ก็ยังเป็นห่วงแบมแบมอยู่เพราะถึงจะจัดการกับคนพวกนั้นไปแล้ว แต่ก็ยังไม่ไว้ใจซะทีเดียวจึงได้โทรบอกให้ยองแจและยูคยอมมาอยู่เป็นเพื่อนโดนให้เหตุผลเด็กสองคนนั้นว่ากลัวแบมแบมทำห้องเละ เลยขอให้ช่วยมาอยู่เป็นเพื่อนแบมแบมจนกว่าใครคนใดคนหนึ่งจะกลับมา ยองแจกับยูคยอมก็สงสัยในข้ออ้างที่ได้รับฟังมาแต่ก็ไม่อยากซักไซร้อะไร เพราะรุ่นพี่ทั้งสองคงมีเหตุผลอะไรสักอย่างที่บอกออกมาตรงๆ ไม่ได้ ทำได้เพียงแค่ตกปากรับคำไปอย่างช่วยไม่ได้
ยูคยอมนัดเจอกับยองแจที่หน้าคอนโดมาร์คตอนเก้าโมงเช้า วันนี้ยองแจตื่นเพราะโดนโทรจี้ตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วเลยไม่เป็นปัญหาเรื่องการมาสาย ถ้าถามว่าใครเป็นคนโทรก็แจ็คสันไงหล่ะ มาร์คคงไม่โทรหายองแจหรอกหลังจากที่ได้ยินกิตติศักดิ์เรื่องความขี้เซาของเพื่อนแบมแบมแล้วหน่ะยูคยอมที่มาถึงก่อนนั่งรอเพื่อนตัวเล็กอีกคนของเค้าอยู่ที่ฟุตบาทด้านหน้าคอนโด รอไม่นานยองแจก็วิ่งหน้าตาเหลอหลาเข้ามาจนอดที่จะถามไม่ได้
"เป็นอะไร? แล้วทำไมได้วิ่งมาแบบนี้?"
"เมื่อกี๊...เดินมา...พอดีเหม่อไปหน่อยเลยเผลอเหยียบหางหมาเข้าก็เลยต้องวิ่งหนีมาอย่างที่เห็น แฮ่ก! เหนื่อย!"ยองแจอธิบายช้าๆ ด้วยยังเหนื่อยอยู่
"ให้ตาย! ซุ่มซ่ามไม่ต่างกันเลยเพื่อนกู!"ยูคยอมพูดขำๆ
"ไรอ่ะ! พลาดครั้งเดียวนี้เอากูไปรวมกับแบมเลยว่างั้น"ยองแจกอดอกถามหน้างอ ได้ไงหล่ะแบมซุ่มซามกว่าเค้าเยอะ!!
"มั่นใจว่าครั้งเดียว!"ยูคยอมถามก่อนจะเริ่มออกเดินเพื่อไปยังห้องของแบมแบม
"มั้ง...ช่างเหอะไปหาแบมดีกว่า ไม่อยากเถียงกับไอ้ยักษ์แถวนี้"ยองแจพูดก่อนจะเร่งฝีเท้าเดินนำยูคยอมไปยังลิฟท์ที่อยู่ด้านหน้า
ยองแจที่มาถึงก่อนกดเรียกลิฟท์แล้วยืนกอดอกรอ ประตูลิฟท์เปิดออกพร้อมกับเพื่อนตัวเล็กที่ทั้งสองกำลังจะขึ้นไปหายืนอยู่ด้านใน