Amor Vincit Omnia VOLTOOID

11 - Love you so much!

'Olivia, wacht!' Niall loopt me achterna. Boos draai ik me om. 'Wat?', vraag ik kwaad. 'Heb je me gehoord gisteravond?', vraagt hij voorzichtig. 'En of', zeg ik en draai me terug om. Ik loop naar buiten en laat de zonneschijn op me afkomen. Ik ga een random kant uit. Ik zie wel waar ik uitkom.

~•Niall pov•~
Ik kijk Olivia na. Shit, wat heb ik toch gedaan? Waar zat ik met mijn gedachten?! Ik ga met mijn handen door mijn haar en laat ze even liggen op mijn hoofd. Verdomme, Niall! Ik zie dat Olivia naar buiten stapt en ze geniet van de zon. Ze gaat een random richting uit en dan dringt tot me door dat Olivia deze buurt helemaal niet kent! Meteen zet ik een spurtje. 'Woaa, Niall! Doe eens rustig! Moet je een ontbijt hebben?', vraagt Harry. Normaal overkomen, Nialler. Normaal overkomen. 'Nee, bedankt', antwoord ik. Harry kijkt me raar aan, maar dat deert me niet. 'Ik ga even een luchtje scheppen', zeg ik vlug voor ik - zo normaal mogelijk - naar buiten loop. Ik ga dezelfde kant uit als Olivia en zet mijn spurtje verder. Ver kan ze niet zijn, toch?

~•Olivia pov•~
Groot-Brittanië kan zo mooi zijn! Ik geniet van de zonnestralen op mijn lichaam en die heerlijke wind laat ik door mijn haren gaan. Ik kijk rond mij. Zo mooi allemaal! Ik kijk eens achter mij en- shit. Waar ligt dat hotel ook alweer? Ach, gewoon de weg terugvolgen vanwaar ik vandaan kom. En trouwens, waarom zou ik nu al terugwillen gaan? Ik heb geen nood aan jongens nu. Zeker niet aan meneertje Horan die zijn ex mist. Ik word weer kwaad als ik eraan terugdenk. Hoe kan hij over mij denken dat onze relatie mij geen barst kan schelen? Hoe kan ik hem dan bewijzen dat ik wel van hem hou? En dat onze relatie mij wel scheelt? Desnoods moet ik daarvoor een minuut lang mijn adem inhouden of moet ik een moord plegen. Ik wil niet dat het over is tussen mij en Niall. Passen wij eigenlijk wel bij elkaar? We zijn nog maar een paar dagen samen en het dreigt nu al kapot te gaan. Wat nu gedaan? Houd Niall wel van me? Dat betwijfel ik sterk na dat telefoontje van gisteren. Hij zei we dat hij zielsveel van me houdt, maar als dat echt zo is... Dan zou hij er toch niet aan denken om terug naar Selena te gaan? 'OLIVIA!' Ik schrik wakker uit mijn gedachten. Ik kijk in de richting vanwaar het geluid vandaan komt. Ik kijk achter mij en daar staat hij dan. Eigenlijk ben ik blij dat hij me is achterna gegaan. Hij houdt dus toch van me. Het liefst van al zou ik in zijn armen willen lopen en zeggen dat ik zielsveel van hem hou. Meer dan zielsveel, maar dat kan niet. Er is nog altijd ruzie en die kan niet onopgelost blijven. 'Wat?', vraag ik hem. 'Je bent al een beetje afgekoeld. Dat is goed. Ik wil met je praten, princess', zegt Niall. Vanbinnen smelt mijn hart weer en ik wil niets liever dan hem knuffelen, maar alweer: de ruzie kan niet onopgelost blijven. 'Zeg het maar. Ik zal luisteren', zeg ik dan. Hij glimlacht naar me met die ene glimlach waar ik zo zot van ben! 'Bedankt, princess. Eerst en vooral ben jij de enige die ik wil in mijn leven! Selena is niets meer voor me, ik wil jou! En dat telefoontje gisteren had ik inderdaad niet mogen plegen', Niall zet een stap dichter naar mij toe. Ik blijf -met zeer veel pijn in mijn hart -gewoon staan. 'Princess, ik weet dat je van me houd en ik weet dat je wel om onze relatie geeft, maar soms lijkt het helemaal niet zo', zegt Niall triest. Nu ben ik degene die een stap dichter naar hem zet. Hij kijkt op naar me. 'Niall, babe. Ik hou zielsveel van je. Geen woorden kunnen dat beschrijven, maar er is misschien wel één ding dat je misschien wel moet weten', zeg ik. Niall zet nog een stap dichter en hij staat nu heel dicht bij mij. 'Dit is mijn eerste relatie ooit', mompel ik beschaamd. 'Maar ik wil eraan werken! Ik wil ervoor zorgen dat we voor altijd samen zullen zijn! Ik zal zo veel van je houden! Alsof ik dat nu al niet doe. Maar alsjeblieft, babe! Laat me zien dat ik van je hou! Desnoods pleeg ik een moord ofzo of-' 'Princess.. Denk je nu echt dat ik niet door heb dat je van me houd?', zegt hij met een kleine glimlach. Ik kijk hem aan, hij kijkt mij aan en ik kan het niet meer houden. Ik druk mijn lippen op de zijne en hij gaat erin mee. Onze lippen lopen synchroon en dan voel ik Niall's tong op mijn lip. Gelukkig weet ik wat dat betekent: hij wil een stap verder in het zoenen. Voorzichtig open ik mijn mond een beetje en ik voel zijn tong mijn mond binnengaan. Onze tongen spelen rustig met elkaar terwijl Niall zijn armen rondom mij legt. Ik speel met zijn haar en zo blijven we een tijdje staan zoenen, tot we allebei loslaten om te kunnen ademhalen. Niall kijkt me aan met zijn breedste lach. Ik voel dat ik een beetje rood word, dus ik kijk naar beneden. Twee vingers onder mijn kin duwen mijn hoofd weer naar boven. 'Princess, je hoeft je niet te schamen. Je deed het geweldig!', zegt hij voor hij nog een klein kusje op mijn lippen plant en me in een Horan Hug trekt. Ik zwaai mijn armen rondom hem en ik hou hem zo stevig mogelijk vast. 'Ik wil je niet kwijt, babe', fluister ik in zijn oor. Ik voel dat Niall me steviger vasthoud. 'Je gaat me ook niet kwijtraken, princess. Jij bent van mij en ik ben van jou. Ik laat je nooit meer los', fluistert hij terug. Ik glimlach en leg mijn hoofd op mijn schouder. 'I love you', zeg ik menens. 'I love you too', zegt hij terug.

'Daar zijn jullie! Waar waren jullie naartoe?', vraagt Louis overbezorgd. 'Daar willen we het niet over hebben', zeg ik en loop door naar de rest samen met Niall. Ik voel dat hij een knijpje geeft in mijn schouder en ik weet maar al te goed wat dat betekent: ik maak hem trots. Ik glimlach en ik wrijf op de zijkant van zijn buik. Hij schrikt een beetje. 'Dat kietelt', fluistert hij lachend. Ik giechel. 'Liam, gaat het wat beter?', vraag ik dan. 'Ja, hoor. Jullie mogen normaal doen tegen elkaar. Floor zou me toch nooit leuk hebben gevonden', zegt Liam alsof dat het niet deert. Ik glimlach en geef Niall een kusje op zijn wang. Hij glimlacht zo mooi naar me. 'Goed, neem maar afscheid van elkaar. We moeten zo op, Nialler', zegt Louis dan. 'Ik ga me eerst nog even omkleden. Kan dat?', vraagt Niall. 'Moet dat echt? Je ziet er zo al fantastich uit', zeg ik dan. 'Ja, je kan zo perfect het podium op! Gebruik liever je tijd om afscheid te nemen', zegt Liam. Hij staat op en loopt naar Lou, die hem een heel klein beetje opmaakt. Louis en Harry volgen. 'Babe, I love you so much', zeg ik. 'I love you so much too, princess', zegt Niall en hij drukt zijn lippen op de mijne. We zijn meteen weer in de zevende hemel. Nu ben ik degene die met mijn tong op Nialls lip tik. Niall grijnst waardoor onze lippen elkaar even loslaten, maar dat is vlug weer herpakt. Niall laat maar al te graag toe en even later zijn we weer verzonken in een rustige zoenpartij. Onze tongen spelen rustig met elkaar. Ik voel dat Niall heel voorzichtig het tempo een beetje verhoogd. Om te laten zien dat ik ermee akkoord ga ik erop in.
Even later laat hij weer los om te kunnen ademhalen. 'Je doet het echt goed, princess. Ik hou ervan om met jou te zoenen!', zegt hij dan. Ik lach en plant een klein kusje op zijn lippen. 'Ik ben er verslaaft aan', giechel ik. Niall is nu degene die lacht. 'Ik ook', glimlacht hij.

~na het concert~

'Princess! Raad eens!' Niall komt op me afgelopen, de felicitaties van Lou negerend. 'Erm.. Ik heb geen idee?', zeg ik. 'De fans hebben al een naam voor ons! Weet je dewelke?' Veel tijd om te antwoorden is er niet. 'Nolivia! Klinkt toch super!', zegt hij overenthousiast. 'Ja, klinkt ongelooflijk goed! Doen de fans dat altijd? Namen bij elkaar voegen?', vraag ik dan. 'Ja, zo bestaat er ook Niam en Larry en Narry en zo. Maar de onze is de beste!', antwoord Niall. 'Ik vind hem ook wel goed, hoor', zeg ik. Niall lacht eens. 'Nolivia', fluistert hij en hij zoent me. Ik zoen terug en laat dan los. 'Weet je', begint Niall. 'Vanavond neem ik je mee op een date.'

Ik sta voor de spiegel te kiezen tussen twee kleedjes. Ofwel de rode met een open rug ofwel de witte met een rokje tot op de knie. Op dat moment komt Louis binnen. 'Hey, zusje', begroet hij me lief. 'Hey, Louis', begroet ik hem terug. 'Wat ben je aan het doen?', vraagt hij als hij ziet dat ik twee kleedjes vast heb. 'Niall en ik hebben een date', antwoord ik. 'Maar ik weet niet welk kleedje ik moet kiezen', zucht ik. 'Neem de rode. En trouwens, vanwaar heb je die? Je had die toch niet mee van thuis?', vraagt hij dan als hij de jurkjes eens goed bekijkt. 'Nee, dat is waar. Ik heb die gekocht in Dublin. Toen Niall me een soort van rondleiding gaf', zeg ik terwijl ik de witte wegleg en naar de badkamer loop om de rode aan te trekken. 'Gaan we niet Skypen met mams?', vraagt Louis. Oops. Net nu ik geen tijd heb om te Skypen wilt Louis Skypen. Ik antwoord niet omdat ik een beetje te druk bezig ben met me om te kleden. Zo een jurkje is toch niet makkelijk om aan te trekken. 'Liv, ik vroeg je iets', zegt Louis en hij klopt op de badkamerdeur. 'Louis, hoe graag ik ook wil Skypen met mam..' Ondertussen doe ik de deur open -het is me eindelijk gelukt om het jurkje aan te krijgen -en Louis deinst achteruit. '...ik kan vanavond niet', vervolledig ik mijn zin. Louis kijkt me aan van kop tot teen. Hij lijkt helemaal te vergeten over dat Skypegedoe. 'Vind je het mooi?', vraag ik om de gênante stilte te doorbreken. 'Je ziet er fantastisch uit! Niall boft met jou', zegt hij als hij terug naar het hotelbed loopt. 'Dankje, broer', bedank ik hem. 'Jij boft ook maar met Niall, hoor! Hij kan echt een lieve jongen zijn!', zegt Louis en hij loopt de kamer uit.

'Ogen toe' Niall legt zijn handen voor mijn ogen zodat ik echt niets kan zien. Hij begeleid me naar ergens en hij doet het zo voorzichtig mogelijk. 'Ga ik te snel?', vraagt Niall als ik per ongeluk over mijn eigen voet struikel. 'Nee, hoor. Ik ben gewoon zo lomp als wat', antwoord ik. Ik hoor Niall lachen en ik voel zijn borstkas ook heel vlug op en neer schokken, waardoor ik mee schok. 'Je schokt mee!', zegt Niall lachend. Ik moet er ook om lachen en dan lacht Niall harder waardoor zijn borstkas harder op en neer schokt, waardoor ik ook harder mee schok. Voor we het weten liggen we allebei in een deuk. Wat me verwondert is dat Niall zijn handen voor mijn ogen houdt. Hoe moeten we er wel niet uitzien op dit moment? Als we allebei uitgelachen zijn, begeleid Niall me verder. 'Zo, we zijn er. Open je ogen maar, princess', hoor ik hem zeggen. Ik open mijn ogen en wat ik zie, is adembenemend! Woa...

××××××××
Oke, hier stop ik het hoofdstuk. Het volgend hoofdstuk is dus het vervolg hiervan en geen nieuwe dag zoals ervoor.
Vinden jullie het boek tot nu toe wat leuk? En wat kan er misschien beter en wat niet? Laat het me aub weten in de reactie's! En laat ook misschien een vote achter? ;)