Amor Vincit Omnia VOLTOOID

18 - We'll get through this together

'Wat is er?', vraagt Niall als ik geshokeerd terug naar de rest ga. 'Ik... Ik.. Ik ga me even zetten- nee! Ik ga naar mijn hotelkamer. Ja!', ratel ik en ik loop zo vlug als ik kan naar de kamer.

'Princess, what's wrong?', vraagt Niall nog eens als hij voorzichtig de kamer binnenstapt. Ik zit op het bed met een kussen tussen mijn armen geklemd. 'Princess?', vraagt hij nog eens. Ik begin terug te denken aan wat er is gebeurt. Ik mag het normaal niet doen, maar nu gaat het automatisch.

Ik heb het uitgemaakt met Niall, omdat er anderen in mijn achterhoofd vastzaten. Ik was er eindelijk vanaf, maar nu... Gaat het weer opnieuw beginnen?

Tranen stromen van mijn wangen. Nee, dat mag niet gebeuren! Niall en ik zijn zo gelukkig nu! Niets gaat dat kapotmaken! 'Princess! Waarom huil je?', vraagt Niall bezorgd en rent op me af. Hij gooit een arm over mijn schouders en ik laat mijn hoofd rusten op zijn borstkas. Niet voor lang, want vijf seconden erna voel ik weer een huilbui opkomen.

'Princess, tell me what's wrong!', zegt Niall bezorgd, maar hij begint zijn geduld een beetje te verliezen. Ik moet het hem zeggen, hij moet het weten! 'Louis heeft me iets verschrikkelijks vertelt', snik ik. 'Wat dan?', vraagt Niall. 'Babe... Je weet toch dat ik zielsveel van je hou? En dat ik je never nooit kwijt wil? En dat niets of niemand ons kapot krijgt?', vraag ik snikkend. 'Natuurlijk weet ik dat, princess! Ik hou ook van jou en ik heb alles voor jou over! Maar... Wat wil je nu zeggen?' Aan zijn stem te horen, verwacht hij niet veel goeds. Ik haal diep adem.

'Harry is ook verliefd op me', snik ik.

Ik voel Niall verstijven naast me. 'Alsjeblieft, babe! Ik hou van jou en ik zal je nooit verlaten!', snik ik harder dan ervoor. 'Weet ik, princess. Ik laat je ook nooit gaan', zegt hij. Maar nog steeds kan ik iets horen in zijn stem dat hij bang is. 'Ik verlaat je niet', fluister ik. 'Maar.. Nu is er weer iemand in je achterhoofd waardoor je niet meer van mij kan houden', perst hij er nog uit. Zijn ogen vullen zich met tranen en even later banen ze zich een weg naar beneden.

'Iemand in mijn achterhoofd of niet; ik blijf bij jou. Ik ben gelukkig nu en jij ook. No way dat ik dat nu ga verbreken', zeg ik vastberaden. 'En trouwens...', zeg ik als ik opsta en de twee zakjes oppak en ermee naar Niall loop. Hij kijkt me aan met een vragende blik. 'Als ik niet van je zou houden, had ik dit toch nooit gekocht?', zeg ik en ik haal het kussen boven. Ik lach met zijn reactie. 'Princess..', zegt hij lachend. Verder geraakt hij niet omdat hij lacht. 'Babe, ik hou van joú', zeg ik. Niall glimlacht en hij stapt naar me toe. Ik geef hem knuffel en laat dan los. Ik duw mijn lippen op de zijne en hij gaat mee in de zoen.

'Wat zit er in de andere zak?', vraagt Niall nieuwsgierig als hij een kijkje probeert te nemen in de zak. 'Nee!', zeg ik en ik geef een tik op zijn hand. Hij kijkt me aan met een pruillip die best wel schattig is. Ik grinnik en pak dan de fotolijstjes uit de zak. 'Er ontbreekt wel een foto', zeg ik als Niall de lijstjes overpakt. 'Daar zorgen we wel voor. Na het concert gaan we samen ergens naartoe. Zie het als een date', knipoogt hij. Ik grinnik en neem de lijstjes terug over. 'Deze is voor jou', zeg ik als ik er eentje teruggeef. 'Het zijn dezelfde, dus-' 'Nee, ze zijn prachtig', onderbreekt hij me glimlachend.

'Olivia? Kan ik je even spreken?', vraagt de stem van Harry aan de deur. Nialls glimlach verdwijnt als sneeuw voor de zon. 'J- ja', antwoord ik. Ergens ben ik wel bang. 'Geen zorgen, ik ben van jou en alleen van jou', fluister ik in zijn oor en geef hem nog een lange kus op de mond.

'Olivia... Je hebt het waarschijnlijk al vernomen-' Harry stopt met praten. Ik sta redelijk ver van hem. Met mijn armen gekruist. 'Waarom sta je zo ver?', vraagt hij en hij zet een stap dichter waardoor ik een stap verder zet. 'Waag het niet', zeg ik kort. 'Olivia-' 'Nee, Harry. Je maakt geen kans bij me. Ik ben van Niall en Niall is van mij. Niets of niemand komt daartussen', breek ik hem kordaat af. 'Dat wil niet zeggen dat ik niet ga proberen.' De toon in zijn word steeds uitdagender en ik begin meer om meer bang te hebben van hem. Het liefste zou ik gewoon willen weglopen. Naar Niall. Maar daarvoor moet ik eerst langs Harry gaan...

'Doe geen moeite.' Ik probeer kordaat te blijven, maar een trilling in mijn stem kan me verraden. Ik hoop gewoon dat Harry het niet zal horen. 'Je weet toch hoeveel macht ik heb bij de meisjes?', vraagt hij nog steeds zo uitdagend. 'Wel, bij mij niet.' Ik onderweeg een poging om weg te geraken, maar Harry houdt me tegen.

Ik wil teruggaan naar waar ik kwam, maar ook daarvoor houdt Harry me tegen. Ik probeer me uit zijn grip te trekken, maar hij is te sterk. 'NIALL', schreeuw ik zo hard ik kan. 'Ga je je vriendje roepen? Hé? Kan je het niet alleen?' Hij lacht even. 'Je bent van mij nu', zegt hij. Ik probeer me nog eens los te wringen maar het lukt niet. Ik geef het op. Althans, dat denkt Harry. Ik haal onopgemerkt nog eens diep adem en: 'NIAAAAAAALL!' Nu moet hij me toch gehoord hebben? 'Kom, we zijn hier weg', zegt Harry en hij trekt me mee. Ik hou me nog even tegen en ik blijf 'Niall' schreeuwen uit volle borst. Ik zie hem aan komen
lopen en al meteen begin ik te huilen.

'WAT BEZIELT JE?!', schreeuwt Niall als hij me beschermend achter hem houdt. 'Jij houdt niet van Olivia zoals ik dat doe!', schreeuwt Harry terug. 'Hij houdt meer van mij dan wie dan ook!', kom ik ook schreeuwend op voor Niall. 'Harry. Je. Blijft. Van. Haar. Af!', sist Niall met achter elk woord een kleine pauze. Niall loopt weg en trekt me mee. Deze keer laat ik me doen.

'Babe, we komen er wel uit', zeg ik troostend als we het hotelkamer binnenlopen. Niall loopt zenuwachtig heen en weer. In zijn ogen is woede en verdriet te bespeuren. Ook is hij waarschijnlijk teleurgesteld in Harry. 'Princess, ik laat je niet meer alleen met Harry', zegt hij belovend. Ik knik. 'Ik ga ook niet meer alleen met Harry', beloof ik. 'We komen er wel uit. Samen', zegt Niall en trekt me in een Horan-Hug.

Samen lopen we naar de jongens. Ik verschuil me een beetje achter Niall, in het geval van. Louis en Liam komen meteen op me af. 'Olivia! Alles oke?', vraagt Liam. 'Ja, maar als Niall wat later was gekomen, was ik nu zoek', zeg ik terwijl ik een boze blik naar Harry werp. Niall knijpt eens in mijn hand.

'We moeten op. Tot straks, princess. Love ya', zegt Niall en geeft me een kusje op mijn voorhoofd. 'Love you too', antwoord ik en geef een kusje op zijn mond. Hij glimlacht en gaat dan het podium op.

'Veel sterkte met Harry. Het is geen opgevertje', geeft Lou mij moed. Hoor de sarcasme. 'We komen er wel uit', antwoord ik en ik staar naar Niall. 'Je gaat echt je best moeten doen', zegt ze alsof het niets is. Ik kijk haar raar aan. 'Hoe kan jij dat weten?', vraag ik haar en ik vestig mijn blik weer op mijn vriendje. 'Er was eens een meisje, de ex van Niall, en zij gaf zich gewonnen aan de charmes van Harry', legt ze uit. 'Waw, je dwingen om de zijne te zijn is dan ook echt romantisch', zeg ik sarcastisch. 'En trouwens, zijn ze dan normaal niet samen?', vraag ik. 'Nee, Harry liet haar vallen voor jou', zegt ze alsof het allemaal niets voorstelt. Hoe kan ze hier zo rustig bij blijven? 'Als hij een vriendin wilt dan moet hij maar terugkeren naar zijn ex.'

'Babe, je kan zo mooi zingen!', zeg ik als ze het podium aflopen. Niall komt op me afgelopen en glimlacht. 'Gaan we?', fluistert hij. Ik knik en loop naar het hotelkamer. 'Waar ga je naartoe?', vraagt Niall verbaast. 'Ik ga me omkleden', glimlach ik. 'Ik wacht hier wel', zegt hij en hij blijft beneden aan de trap staan.

Nialls pov

Mijn meisje is haar gaan omkleden. Ze is echt mijn alles. Ik weet nu al dat ik haar binnen twee maanden niet ga kunnen laten gaan. Het liefste ben ik helemaal alleen bij haar. Ik hou van haar en ze is van mij. Als Harry haar nog één keer aanraakt óf nog maar aanspreekt of haar naam uitspreekt, ligt hij in het ziekenhuis! Bij de gedachten van een paar uur geleden bal ik mijn vuisten. Wat denkt die lafaard wel niet? Mijn ex mag hij hebben, maar van MIJN princess blijft hij af!

'Niall?', vraagt een stem achter me: Harry. Ik draai me kwaad om. 'Wat moet je?', sis ik. 'Het spijt me, ik-' 'Hou toch je bek. Ik ga nu met MIJN meisje op date!', zeg ik kwaad en om te tonen dat het gesprek erop zit, loop ik naar boven. Ik gun Harry geen blik meer waardig.

Olivia komt de kamer uit en- 'Woaaa...' Ik val weer helemaal opnieuw in love. Ze is zo mooi! Ze heeft een zwart kleedje aan met een zilveren band. Ik kijk op naar Olivia en ik zie dat ze bloost. Ik glimlach en loop naar haar toe. Ik leg haar armen op mijn schouders en mijn handen leg ik op haar heupen. Ik druk mijn lippen op de hare.

Onze lippen lopen synchroon en even later tik ik met mijn tong op haar onderlip. Ze opent haar mond en ik zoek haar tong met de mijne. Onze tongen spelen een rustig spelletje met elkaar. Ik voel dat haar handen met mijn haar spelen. Wat heb ik dat toch graag als ze dat doet. We genieten er allebei even veel van.

'Kom', glimlach ik als we losgelaten hebben. Ze pakt mijn hand en verstrengelt onze vingers. We lopen de trap af, op weg naar een droomdate. I love her. So much.