Richt je Pijlen! #netties2017

Hoofdstuk 10

Ik bijt op de binnenkant van mijn lip. Dit is alles behalve goed. Jeffrey laat ons niet zomaar allebei op gesprek komen. En ik voel al wel aankomen waar het over gaat.

Ook Mike, die normaal heel koel en stoer is, wanneer het op Jeffrey aankomt, ziet er gespannen uit. Het donkere kantoor van Jeffrey werkt me op mijn zenuwen, helemaal nu hij ons zo streng zit aan te kijken aan de andere kant van zijn mahonie houten bureau. Het intimideert me enorm. De sfeer in de kamer is om te snijden.

'Zijn jullie ooit nog van plan om te vertellen wat er gaande is tussen jullie?' vraagt hij kalm en beheerst. Mike hervindt zich stukje bij beetje en vervalt in zijn oude koele kikker gedrag.

'Niet echt!' mompelt hij. Ik krijg grote ogen van zijn antwoord. Wat? Probeert hij nou opzettelijk mijn carrière om zeep te helpen? Jeffrey kijkt namelijk alles behalve geamuseerd bij het antwoord van Mike.

'Wat Mike bedoelt te zeggen is dat er niets gaande is,' probeer ik nog.

'Niet? Kan iemand me dan vertellen waar dit vandaan komt?' Hij smijt de krant op tafel. 'En waarom trek jij bij Mike in?'

De paparazzi hebben een aantal leuke foto's gemaakt van mij tijdens het verhuizen. Ik ben aan het slepen met dozen. Ik was er al een beetje op voorbereid toen ik mensen met takken op hun hoofd op het gazon zag liggen. Ja, echt, takken. Ik dacht dat dit alleen in films gebeurde, maar nee. Ze liggen ook bij mij op het gras. Het is me om het even. Ik ben blij met de verhuizing en dat is ook wat we Jeffrey proberen uit te leggen. Oké we hebben een keer gekust. Maar dat kan de roddelpers niet weten. Ze raden maar wat! Dit detail vertellen we niet aan Jeffrey, het gaat hem ook niets aan. Daarbij komt dat we allebei uit deze ruimte weg willen.

'Oké, dus er is niets gaande op het romantische vlak?' vraagt Jeffrey serieus. Alhoewel, het woord 'romantisch' uit zijn mond, dat klinkt bepaald niet serieus.

'Nee!' zegt Mike stellig. Ik schud tegelijkertijd mijn hoofd. De kus schiet door mijn gedachten als een ansichtkaart, alsof hij wil zeggen, leugenaar en ik dan? Ik ban dit aangezicht uit mijn hoofd. Het stelt niets voor!

'Waarom hebben jullie het niet eerst besproken, voordat jullie de verhuizing en verbouwing in gang hebben gezet?' vraagt Jeffrey, nog steeds niet gerustgesteld door onze antwoorden. En als ik heel eerlijk ben, kan ik hem daar geen ongelijk in geven. We hebben hier niet over nagedacht. Het is geen rationele keuze geweest, allesbehalve.

'Omdat je het haar had afgeraden,' zegt Mike.

'Kan je me dat echt kwalijk nemen? Ik wil een van mijn beste dames niet kwijt,' moppert Jeffrey.

'We wonen niet sámen, samen. We wonen toevallig in hetzelfde huis,' mompel ik. Ik probeer Mike en mezelf te redden uit dit uitzichtloze gesprek. Maar op dit moment voel ik me op sterven na dood.

'Desalniettemin moeten we de schade beperken. Ik denk dat het goed is om een aantal interviews te doen op televisie en een paar in de krant, om duidelijk te maken dat er echt niets gaande is. Desnoods een real life kijkje in 'jullie' nieuwe huis,' geeft Jeffrey aan.

'Waarom? Laat ze lekker schrijven over ons. Dat is alleen maar extra publiciteit voor ons allebei,' zegt Mike zacht. Ik knijp mijn ogen dicht in de hoop dat die opmerking niet zojuist de ruimte is ingevlogen. Ik denk dat Mike ook wel weet dat deze opmerking totaal misplaatst is, anders had hij hem niet zo zacht uitgesproken.

'Ik wil het niet hebben. Niet op de werkvloer. Vijfentachtig procent van die relaties houd geen stand,' citeert Jeffrey uit een willekeurig vrouwenblad.

'Er is niets gaande tussen ons,' moppert Mike aanzienlijk geïrriteerd.

'Hoevaak heb jij met iemand samen willen leven gewoon voor de vriendschap? En hoevaak is dat gelukt?' vraagt Jeffrey cynisch.