War With Ghosts

13~Caroline and Alexander

Alexander slaat de deken strak om Caroline heen en laat haar dan tegen zijn lichaam leunen. 'Ga maar slapen, Caroline. Je hebt het hard nodig.' Caroline knikt langzaam en sluit haar ogen.

Ondertussen denkt Alexander aan Madelynn.

Dan houdt hij eindelijk echt van iemand, gebeurt er zoiets! Waarom is hij überhaupt zo stom geweest om de groep uit te dagen voor zo'n stomme geesten oproep challenge?!

Maar als hij het niet gedaan had, had hij nooit zo naar Madelynn gekeken. Dan had hij haar nooit gezoend. Dan had hij nooit haar zachte lippen kunnen voelen en proeven.

'Je houdt van haar, hé?' hoort Alexander opeens. Hij kijkt naar beneden en ziet Caroline naar hem kijken. Zachtjes knikt hij. 'Ik had alles gezien... Hoe je haar zoende. Zo had je mij nooit gezoend. Zo had je niemand ooit gezoend. Met zoveel passie. Zo liefdevol. Zo teder, alsof ze van porselein was.'

'Ik had gewild dat ik nooit deze stomme weddenschap begonnen was, zodat ik haar gewoon vast kon houden. Haar hoofd dat op mijn borst rust terwijl we een film kijken. Hoe haar vingers door mijn haren zouden gaan, ontspannend.' Hij zucht diep. 'Maar aan de andere kant: zonder dit gedoe had ik haar waarschijnlijk nooit opgemerkt of had ik haar gebruikt, net zoals alle meiden die ik gebruikt had.' Weer een zucht verlaat zijn mond.

Caroline knikt langzaam. 'Het spijt me dat ik jou ook heb gebruikt, Caroline', mompelt Alexander nu.

'Het geeft niet. Het was wel lekker', lacht Caroline. 'Maar je hebt eindelijk je ware liefde gevonden!' zegt ze enthousiast.

'Ik hoop alleen dat ik haar ooit nog weer zie', mompelt Alexander. Caroline knikt instemmend.

'Ik ben ook bang.' Een traan verlaat haar ooghoek. 'Heb jij het niet koud?' Alexander knikt langzaam. 'Kom anders bij me liggen. Anders raak je nog onderkoelt.'

Alexander schudt zijn hoofd. 'Hoeft niet.'

'Ah, wat schattig!' horen ze de schelle stem van Charlie. 'Ze liggen in elkaars armen.' Ze stapt wat dichter naar Caroline en Alexander toe. 'Wat moet je vriendinnetje hier wel niet van denken?'

'Laat haar met rust!' gromt Alexander kwaad.

'Och, wil je haar niet zien? Oke, dan niet.' Ze haalt haar schouders op en draait zich om.

'Wacht!' roept Alexander. Charlie draait zich weer om naar Alexander en grijnst. 'Laat haar zien, alsjeblieft?!' Hij kijkt Charlie wanhopig aan.

'Goed dan, daar komt ze!' Charlie knipt in haar vingers. Op de zwarte muur komt Madelynn in beeld die met Taylor zit te zoenen.

'W-wat?' vraagt Alexander verward. 'Nee, dit kan niet waar zijn! Zoiets zou Madelynn nooit doen!'

'Toch wel', grijnst Charlie. 'Doei.'

En toen verdween ze weer, met de foto van Madelynn en Taylor met zich mee.

Lynn, sneu! xD sorry, moest gewoon.

Zal het echt zijn? Of is het misschien bewerkt ofzo?

Love you all xxx wondergirl101