BOOK 9 - SILENT HEIRESS

Chapter 31

Hasmina Hilson

"Where's Himna?"

Mga nagulat. Hindi dahil sa tanong ko, kundi dahil sa nakita ng mga mata nila.

Dahil nandito ako.

Nakatayo sa malawak na living room, dito sa napakalaking bahay ni Olis Martis, ang aking ama. Hindi nila inaasahan ang pagparito ngayon.

Ang ama ay nasa gitna ng lahat, sa gitna ng sampung protector na nagkalat sa iba't ibang panig ng matatanaw ng mga mata. De-kwalidad ang mga armas na nakatago sa mga katawan. Malapit dito si Jazz, na simpleng itinago ang baril sa hindi makikita.

Nagtanong ako muli, "Duke, where is Him?"

Tiim-bagang at salubong ang kilay, habang naninigas ang mga panga. Sa aking ama ito tumingin. Ang ama ko ang sumagot, halos parehas ng anyo kay Jazz. Pilit itinatago at nakuha sa ilang saglit.

"She's not here. She's with her Auntie Connie, remember her? Jazz's auntie."

A retired security agent. "I remember her. Why she's there?" Tanong ko pa at lumapit ng hakbang papunta dito.

Naging atentibo ang protectors, marahil sa pagiging handa at maaaring impostor ako o kalaban. Binalewala ko sila, dahil hindi nila alam ang tunay na koneksyon ko kay Olis Martis, tanging si Jazz ang nakakaalam sa protectors.

"A little vacation. She's enjoying her company, going on fishing, and is very sporty," sagot nito, kalmado na ang tono.

"I miss Him. Should I fetch her? I will cook and let's dine together." Nakaramdam ang puso, nahihirapan para sa ama.

Walang pinapakitang kasiyahan ang mukha hindi kagaya noon kapag nababanggit ang pagkain ihahanda ko. Nakatingin lang sa akin at walang sagot. Marahil ay hindi alam ang isasagot. Dahil kahit noon pa man ay hindi tumatanggi sa akin ang ama.

Sa mga hakbang na nagawa, nakarating ako sa harapan niya. Pinahayag na ang tunay na sasabihin, "Hmm maybe some other time with the three of us, but spare me a little of your time," tumingin saglit sa wristwatch, "in less than an hour, I am going to finish cooking. I need to rush afterwards. I will surprise Himna," sinasabi ang bawat salita habang napagmamasdan ang mukha ng aking ama.

Sa konting sandali pa. "Sure. Why not?" Pinakita ang simple pero pilit ang ngiti.

Nalipat ang paningin ko kay Jazz. "Want to join us, Duke?" Pinapakita ko pa rin ang dating ugali dito.

Nang hindi nila mahalata.

Tumango. "I will follow later," saka tumalikod at naglakad palayo.

Kumapit ako sa braso ng ama. "Watch me."

Napasunod ko ito, pero malamig ang temperatura ng katawan nito. Pinigilan ang lahat na umaalpas na pakiramdam, iyon ay ang yakapin at sabihin nandito ako para tapusin ang lahat.

Hindi pipigilan, o papatigilin. Kundi, ayon sa plano kasama ng tatlo pang kaibigan, tatapusin at sisirain ang lahat.

Inihahanda na ang plano.

Samantalang ngayon, pinaghandaan ko ang ama ng makakain, habang nagluluto ay nagsasalita ito ng mga bagay kagaya noon. O sa tamang salita, pinapakitang masaya at itinatago ang lahat. Kita sa galaw kahit itago sa pananalita.

"Min, your father didn't call any cops for protection. It's only those ten people inside the house who were guarded with weapons," sabi ni Jillian sa line ng communication.

Naririnig iyon sa black pearl na nakakabit sa bahagi ng tenga. Magkakahiwalay kaming apat at ito ang connection.

"It seems he knew he can't do anything and don't want to bother to call attention. If he did, the whole nation will know," ani ni Wayne, "just like the rich businessman who died years ago, in this country also. Remember him, Min?"