BTS'in Başı Türklerle Dertte

♈28.Onunla Tek Başıma Mı?♈

Bayan Kim ikimizi de aceleyle eve aldığında ikimiz de birbirimize bakıyorduk. Bu kadar acele olan ne olabilirdi ki? Salona girip ikili koltuğa yan yana oturduğumuzda Bayan Kim de tam karşımızdaki tekli koltuğa oturmuştu.

V
-anne, yoksa kötü bir haber mi aldın?

Bayan Kim ellerini dizine vurmaya başladığında iyice meraklanmıştım.

Bayan Kim
-aigoo... Oğluum...

V
-anne hadi söyle!

Taehyung artık endişelenmeye başlamıştı. Bu her halinden belliydi.

Bayan Kim
-oğlum acil memlekete gitmemiz gerekiyor. Büyük annen...

Dedi ve sustu. Taehyung kaşlarını çattı.

V
-büyük anneme bir şey mi oldu?

Bayan Kim dudaklarını birbirine bastırdı ve olumlu anlamda başını dalladı.

Bayan Kim
-büyük annen ameliyat olacakmış oğlum... Kalp krizi geçirmiş.

V
-NE?

Taehyung birden ayağa fırladığında yerimde sıçramıştım.

V
-peki sağlığı nasılmış, iyimiymiş?... Anne neden cevap vermiyorsun?

Bayan Kim başını iki yana salladı. Ağlamamak için kendini sıkıyordu.

Bayan Kim
-bilmiyorum Taehyung. Ben çocuklarla birlikte gideceğim.

Dedi ve bana döndü.

Bayan Kim
-kızım bak Taehyung kendine bakamaz. Sen onu yalnız  bırakma tamam mı? Onu sana emanet ediyorum.

-ta.tamam.

Diyerek başımla onayladım. Taehyung ellerini saçlarının arasından geçirdi.

V
-anne, burada kalacağımı mı sanıyorsun? Ben de geleceğim.

Annesi kaşlarını çattı.

-hayır Taehyung burada kalacaksın. Meşgul olduğunu ikimiz de iyi biliyoruz.

Taehyung bir süre annesine baktı ve hemen ardından derin bir nefes aldı.

V
-peki ne zaman gidiyorsunuz?

Eliyle kapının yanındaki bavulları işaret etti.

Bayan Kim
-bavullarımızı hazırladık, şimdi gidiyoruz oğlum.

V
-babam nerede peki?

Bayan Kim'in bir an sesi çatladı. Kocasının haline üzülüyor olmalıydı.

Bayan Kim
-oğlum babanı bilmiyor musun. Yine içmeye gitmiştir. Kaç gündür eve bile gelmedi. O yüzden ikinizden biri tek başına evde kalmasın ve birbirinize iyi bakın.

Taehyung cebinden anahtarlarını çıkardı ve kapıya ilerledi.

V
-peki o halde ben sizi otobüs terminaline bırakayım.

Bayan Kim
-tamam oğlum.

Bir dakika yeni fark ediyorum, ben onunla aynı evde mi kalacağım?! Hem de beni sevdiğini öğrendikten sonra.

M Ü K E M M E L

Taehyung annesi ve kardeşleriyle evden çıktığında evin içerisinde volta atmaya başladım. Olamaz... İlla ki eve gelecek ve beni o akşamla ilgili sorguya çekecek. O beni seviyor... Taehyung... Buna inanamıyorum.

Koltuğun üzerinden bir yastık aldım ve kafamı yastığa bastırarak çığlık atmaya başladım. Hala inananamıyorum!

-TAEHYUNG BENI SEVİYOOR...

Evin içerisinde aptalca dans ederken aklıma gelen şeyle olduğum yerde kaldım. Hayır... Ben buna hazır değilim. Gerçekten hazır değilim. Henüz onunla konuşamam çünkü kendimi buna hazır hissetmiyorum.

-ne yapacağım, ne yapacağım...

Kafamı kaldırdım ve duvardaki saate baktım. Gideli 1 saat olmuştu. Ne yani, ben 1 saattir evin içinde şarkı söyleyip dans mı ediyorum? Olamaz, birazdan geli-

Kapıdan gelen sesle odama doğru koşmaya başladım. İçeri girer girmez kapıyı kapadım ve yatağın üzerine çıkıp yorganı kafama kadar çektim. Henüz hazır değiliiim!

Kapımın açılmasıyla nefes alış verişlerim hızlandı. Bunun yanında sıcaktan ölecektim. Bana doğru yaklaşan adım sesleriyle nefesimi tuttum ve gözlerimi sımsıkı kapadım. Adım sesleri tam yanımda durduğunda artık kalbimin sesi kulaklarıma kadar geliyordu.

V
-demek ben gelene kadar uyudun. Ama bu iş bitmedi, beni sevdiğini biliyorum ve bundan kaçışın yok. İllaki baş başa kalacağız.

Kendi kendine konuştuktan sonra tekrar adım sesleri geldi. Ardından da kapının kapanma sesi. Derin bir nefes aldım. Bu günlük kurtulmuştum onunla yüzleşmekten. Üstelik 'illaki yalnız kalacağız' da ne demek. Allahımın manyağa!

♊♊♊

Sabah çalan alarmla zar zor gözlerimi açtım. Her yerim ağrıyordu. Sanırım dün dans ederken çok yorulmuştum. Esneyerek yerimden kalktım ve banyodaki işlerimi hallettikten sonra üzerimi giyindim. Hala uykum vardı. Esneyerek merdivenlerden aşağı inerken mutfaktan birkaç tıkırtı duymuştum. Allah Allah... Sabah sabah Taehyung ne yapıyor içeride.

Yönümü mutfağa doğru çevirdim.  Mutfak kapısının önüne geldiğimde gördüğüm manzarayla gözlerim kocaman açıldı. Taehyung resmen kahvaltı hazırlamıştı. Şuan gerçekten inanamıyorum.

V
-günaydın.

Önüme gelen saçımın bir tutamını kulağımın arkasına sıkıştırdım.

-şey.... Günaydın.

Dedim ve masaya doğru ilerledim. Masaya oturduğumda ise ona baktım. O da tezgaha kalçasını yaslamış, kollarını da göğsüne bağlamış bana bakıyordu. Çenemle masayı işaret ettim.

-bu ne?

Masaya baktıktan sonra tekrar bana döndü.

V
-tanıştırayım: Elif kahvaltı, kahvaltı Elif.

Gözlerimi devirdim. Sanki ben onun kahvaltı olduğunu bilmiyordum.

-gerçekten çok komiksin.

Dedikten hemen sonra ikimizde konuşmadan kahvaltımızı yaptık.  Gerçekten güzel bir kahvaltıydı. Ne diyebilirim ki, onunla evlendiğimde bana iyi ba-

Masanın altından kendimi çimdikledim.

Kendine gel Elif, ne evlenmesi?! Sen ne zamandan beri böyle hayaller kuruyorsun ha? Aklını başına topla ve okula git. Hadi, bunu yapabilirsin.

-ben okula gidiyorum.

Dedim ve masadan kalktım. Kapının ağzında duran sırt çantamı aldığım sırada onun arkamdan sesini duydum.

V
-tamam. Ben de bizimkilerle dans pratiği yapacağım. Sakın geç kalma.

Gülerek arkamı döndüm. Bazen ciddi anlamda komik olabiliyor.

-sana mı soracağım?

Tek kaşını havaya kaldırdı ve 'her şeyi ben bilirim bebeğim' havasına büründü. Evet böyle bir şey var. Ne? Yoksa bilmiyor musunuz?

V
-evet, tam olarak bana soracaksın. Annem seni bana emanet etti.

Ona sanki dünyanın en iyi fıkrasını anlatmış gibi gülmeye başladım. Sinirlerim bozulmuştu. Annem bile beni bu kadar sıkıştırmıyordu.

-canım benim, hatırlarsan annen beni sana değil, seni bana emanet etti. O beynini biraz zorlarsan hatırlayabilirsin.

Dedim ve arkamı dönüp kapıyı açtım. Tam çıkacakken tekrar sesini duydum.

V
-bu arada dün akşamki konuşmamız yarım kalmıştı. Ben işimi yarım bırakmayı sevmem. Anlayacağın bu akşam konuşmamızı tamamlayacağız.

Hatırlatmasan olmaz. 😒🔫