BTS'in Başı Türklerle Dertte

♈67.Maske♈

Arkadaşlar mediada yeri var. Yaaaa, bu kız çok datlı değilmi :))

ELİF

Baekhyunla konuştuktan sonra eve gelmiştim ve gelir gelmez kendimi yatağa atmıştım. Bu olanlardan sonra ciddi anlamda başım ağrıyordu ve bu dayanılmaz bir hal almaya başlıyordu. Tam ilaç içmek için kalkacaktım ki kızların sesi kulağıma geldi. Gülüyorlardı ve bir kaç kişide çığlık atıyordu. Ben yokken ne oldu da bu kadar mutlular?

Odamın kapısının açılmasıyla yeri gülümseyerek içeri girdi. Ardından yanıma geldi ve baş ucumdaki tekli koltuğa oturdu. Oldukça mutlu görünüyordu.

Yeri
-elif, keşke gitmeseydin. Çok güzel bir şey oldu.

Tek kaşımı havaya kaldırdım.

-ne oldu?

Ellerini çırparak ayağa kalktı ve sevinçle yerinde zıplamaya başladı.

-taehyung ve joy çıkmaya başladılar, bu harika değil mi!! Hala inanamıyorum!

Yutkunamadım. Sanki görünmez bir el boğazıma yapışmıştı ve nefes almamı engelliyordu. Boğuluyordum. Joy için miydi. Ben joy için mi bırakmıştı.

Neden hala kabullenemiyorsun. Taehyung seninle oynadı, hepside o aptal joy yüzünden.

Joyun bir suçu yok.

Tüm suç ikisin. İkisinden de intikam almalısın.

Ama...

Sana dediğimi yap. Yoksa sürekli üzülürsün!

Pekala...

Yeri
-iyi misin elif? Rengin attı birden.

Bakışlarım onu bulduğunda başımı hafifçe aşağı yukarı salladım.

-evet, evet iyiyim. Sen Joy'u tebrik ettiğimi söyle.

Başını salladı ve kapıya doğru ilerledi. Çıkmadan bana baktı son kez baktı.

Yeri
-eğer bir şey istersen yan odadayım.

Dediğinde hafifçe gülümsedim. Zaten odadan çıktığındada o küçük tebessümüm yüzimden kayboldu. Sırtımı kapıya döndüm ve uyumaya çalıştım. Her ne kadar uyuyamayacağımı bilsemde...

♊♊♊

Şirketten içeri girdiğimizde derin bir nefes aldım. Menajer unninin dediğine göre başkan bizi çağırmış. Ne diyeceğini az çok biliyordum. Büyük ihtimal benimle tanışacak ve ileriki programlarımızı verecekti. Malum, önümüzde sıkı bir yıl bizi bekliyor. İyi çalışıp K-pop piyasasında yükselmeliyiz.

Başkanın odasının önüne geldiğimizde menajer unni kapıyı çalarak içeri girdi. Biz de sırasıyla içeri girdiğimizde koltuğunda oturan başkanı gördüm. Otuzlu yaşlarının sonlarında bir adamdı ve duruşu oldukça iyiydi. Ne yalan söyleyim biraz da yakışıklıydı.

Başkan
-kızlar geldiniz mi?

'yok, daha dışarıdayız bro' diyen iç sesimle içten içe kıkırdadım.

İrene
-evet başkanım.

Başkan gözlerini ireneden çekti ve beni baştan aşağı süzdü. Gözlerimi devirmemek için kendimi sıkmaya başladım. Ben zaten gruba alınmışım hacı sen bu noktadan sonra beni onaylasan ne onaylamasan ne.

Başkan
-elif, umarım grubundan memnunsundur.

-evet başkanım.

Dedim ve gülümsedim. Ardından aklıma gelen şeyi söyledim başkana.

-başkanım sizden bir şey rica edebilir miyim?

Başkan
-evet elif.

Derken başını sallamıştı. Bizim kızlara kısa bir bakış atıp başkana döndüm.

-acaba fanların karşısına maske takıp çıksam nasıl olur? Bu sayede insanlar beni daha fazla merak eder ve gündemde sürekli ben ve grubum olur. Ayrıca gruba yabancı bir üyenin katılması da dikkatlerini çekecektir.

Başkan bir süre çenesini ovaladı ve düşündüğünü gösteren mırıltılar çıkarmaya başladı. Ardından yüzünde kocaman gülümsemesiyle bana döndü.

Başkan
-bu harika bir fikir. Yüzünü kimseye göstermemelisin.

Bunun üzerine rahat bir nefes aldım. Eğer kabul etmeseydi kesinlikle annem ve babama yakalanırdım. Tabi bu benim için kesinlikle iyi olmazdı çünkü babam beni türkiyeye geri çağırırdı. Bir dahada bırak koreyi, evden dışarı adım atmama izin vermezdi.

Menajer
-tamam başkanım. Ben elifin makesini ayarlarım.

Menajer unni başkanın önğnde eğildiğinde biz de bsşkanın önünde eğildik.

Başkan
-keninize iyi bakın kızlar.

Red V.
-sizde başkanım.

Hepimiz kapıya doğru ilerlerken başkanın sesini duymamızla durduk ve ona döndük.

Başkan
-kızlar, bu arada size yeni bir şarkı yapmak istiyoruz. Şarkının yarın MVsini çekeceğiz. Daha çok elifin üzerine yoğunlaşacağız. Malum, onu tüm piyasaya tanıtmalıyız.

Red V.
-peki başkanım.

Ona başımızla selam verdikten sonra bir odaya alındık. Ardındanda odaya giren stilistler makyajlarımızı yaptı ve giyeceğimiz kıyafetleri bize verdi. Hepimiz bize verilen kıyafetleri giydikten sonra bize gösterilen yerlere oturduk. Bir kaç dakika sonra da fanlar içeri girmeye başladılar. İçeri giren fanlardan bir çoğu yanıma geldi.

Cupcake
-unni lütfen yüzünü aç. Çok merak ediyoruz~

Cupcake
-ayrıca gözlerinde oldukça güzel. Kocaman ve ışıl ışıl. Acaba yabancı mısın?

Hepsine tek tek gülümsedim.

-evet arkadaşlar. Türkiyeden geldim ve seçmelerede gösterdiğim performanstan dolayı gruba ben seçildim. Maske olayına gelirsek, size yüzümü gösteremem.

Dedim üzgün bir şekilde. İşin aslı onları mutlu edemediğim için gerçektende üzülmüştüm.

Ne diye üzülüyorsun ki, hepsi bir avuç aptal.

İnsanlar hakkında böyle konuşmamalısın, kes sesini.

Cupcake
-neden unni~

Omuz silktim.

-bir nedeni yok. Sadece sevgili cupcakelerin beni biraz merak etmelerini istiyoruz.

Cupcake
-yhaa! Ama bu haksızlık.

Benim etrafımı öyle bir çevirmiştiler ki bizimkiler sadece bana uzaktan gülüyorlardı. Bense onlara beni kurtarın bakışı atıyordum fakat bir yandan da içim içime sığmıyordu. Hayallerim gerçek oluyordu.

Bir saatin sonunda tekrar yurda dönmüştük ve ben oldukça mutluydum. Uzun zamandan sonra ilk defa mutluydum.