MAHFİ BAŞLANGIÇ

7.BÖLÜM

Brunch Mix artık beni iyice korkutmaya başlamıştı. Koca bir kasabayı kapana kısılı bırakmak, benim bile tahmin edebileceğim türden bir şey değildi.

Ben daha yeni uyanmıştım ya burada ki insanlar ? Onlar kim bilir ne kadar süredir buna katlanıyordu. Biz bu kasabada neden tutuluyorduk ? Biz bir deney faresi miydik ? Yoksa büyük bir oyunun önemsiz piyonları mı ?

Dönen dolapları öğrenmeli ve bu kasabadan çıkmanın bir yolunu bulmalıydım. Kesin olan bir şey vardı Brunch Mix artık güvenli bir yer değildi.

Şaşkın gözlerimi Yu Jin'e odaklayarak,

"Sen bu durumdan ne kadar süredir haberdarsın ?"

diye soru sordum. Yu Jin ise soruma şöyle bir yanıt vermişti,

"Tam olarak emin değilim sanırım 4 - 4,5 yıldır."

Aldığım yanıttan sonra, Yu Jin'e içten içe üzülmüştüm. Ben daha şimdiden bu gerçeğe katlanamazken o uzun bir süredir bu yükle kasabada yaşamaya devam etmişti. Kim bilir daha neler yaşamıştı ? Başına neler gelmişti ? Sorular beynimi çürütmeden Yu Jin'e döndüm ve,

"Neler oldu neler yaşadınız bu kasabada ?" dedim.

Benim bu sorum üzerine epey endişeli bir surat ifadesine bürünen Yu Jin biraz düşündükten sonra olanları teker teker anlatmaya başladı,

"Kasabada bulunduğumuz süreç hakkında hiç birimizin fikri yok. Yıllarca burada mıydık ? Yoksa biz sadece beş yıldır mı buradayız bunların cevaplarını bilmiyoruz. Sanki hep buradaymışız gibi hatırlamadığımız şeyler var.

Aylarca duvardan çıkmanın yollarını aradık, bir çok araştırma yaptık fakat hiç bir sonuca varamadık. Kasabaya yeni gelen hiç kimse olmadı, bildiğimiz kadarıyla çıkanda. İşler sen uyanınca değişti, senin kasabaya girebilen ilk kişi olduğunu sandık. Çünkü diğerleri gibi değildin normal bir insandın."

Duyduklarımdan sonra hızla Yu Jin'e,

"Bir dakika sandık derken, bizim gibi normal olan başkaları da mı var?"

dedim.

Sorumun üzerine epey düşünen Yu Jin büyük bir tedirginlikle,

"Evet." dedi.

ve cümlesine devam etti,

"Sana bundan hemen bahsedemezdim, kütüphanede tanıştığımız ilk günü hatırlıyor musun?"

diye sordu.

Yu Jin bundan nereye varacaktı merak etmiştim cevap vererek,

"Evet." dedim.

Cevabımın üstüne Yu Jin şunları söyledi,

" O gün seni gördüğümde şaşkınlığımı gizleyerek seninle bilerek tanışmıştım. Çünkü sen kasabada yıllar sonra görülen tek normal insandın. Fakat buna hemen güvenemezdim bizim gibi olanlarla bunu konuşmalıydım. Seni biraz izledikten sonra normal olduğunun kanaatine vardık."

Yu Jin'in söylediklerinden biraz kırılmıştım. Oysa ki onun çok dost canlısı birisi olduğunu zannetmiştim. O ise başından beri ajan gibi takip edebilmek için bana yakınlaşmıştı.

Öfkeli bir tavırla,

"Yani beni inceledin ?" dedim.

Yu Jin kızdığımı anlamış ve büyük bir utançla kafasını önüne eğivermişti. Yumuşak bir ses tonuyla,

"Arya biliyorum kızgınsın. Ama bizi anlamak zorundasın sen yeni uyandın, biz ise burada beş yıldır yaşıyoruz. Bu kadar aradan sonra senin çıkıp gelmeni normal karşılayamazdık. Senin gerçekte kim olduğunu öğrenmeliydik."