14.BÖLÜM

84.5K 5.7K 583
                                    

Karşılaştığım bu manzara beni hem şoke etmiş hemde kızdırmıştı. Dante beni bilmediğim bir yemeğe davet etmiş üstelik bunu bana hiç söyleme gereği bile duymamıştı.

Yu Jin ve Zack'i söyleyemiyordum bile onlarda bu plana dahil olmuş benimle oyun oynanmasına izin vermişlerdi.

Karşımda büyük bir pişkinlikle konuşan Dante 'ye ne diyeceğimi bilemez bir halde dona kalmıştım.

Çok geçmeden öfkeli bir tavırla söze girdim,

"Beni kafanıza göre çağırıp bir yemeğe fikrimi sormadan dahil ediyorsunuz umarım bir açıklamanız vardır."

sözlerim ağızdan dökülerken oldukça keskin bir şekilde odada yankılanmıştı. Zack gerilimi fark ettiğinden sessizdi, Dante tam söze girecekken Yu Jin onun sözünü kesti ve,

"Arya sana bunu yaptığımız için üzgünüz ama bu yemeğe gelmeme ihtimalini göze alamazdık."

dedi.

Yu Jin'in ses tonu sakinleştirici bir şekilde çıkmıştı arayı bulmaya çalışıyordu.

Gözlerimi Yu Jin'e odaklayarak,

"Arkamdan iş çevirmeye devam ederek mi ihtimalleri yok ediyorsunuz Yu Jin ?"

dedim.

Yu Jin'den se yanıt gecikmeden geldi,

"Bu bir dostluk yemeği Arya biliyorum çok kabaca oldu ama bize güvenmelisin maksadımız kötü değil."

Yu Jin sakinleştirici tavrını muhafaza etmeye devam ediyordu. Dante kafasını yere eğmiş olanları dinliyor Zack ise gözlerini bir Yu Jin'e bir bana çevirip duruyordu.

tekrar söze girerek,

"Güvenden bahsedip iş çevirmeniz ayrı bir durum tabi bu bir dostluk yemeğinden ibaretse !"

dedim.

Sözlerim herkesde bir korku ve gerilim oluşturmuştu. Onların bu sorumsuz ve umarsız davranışları beni çıldırtıyordu.

Çaresiz gözlerini Dante'ye çeviren Yu Jin sanki tartışmaya teslim oldum diyordu.

Kısa bir sessizliğin ardından Dante konuya tekrar dahil oldu öksürerek,

"Lütfen birini suçlayacaksan beni suçla Arya. Yemek ve seni buraya habersiz çağırma fikri tamamen bana ait. Arkadaşlarım sadece benim verdiğim karara uydular bir suçları yok. Kasaba değişim halinde artık hızlı hareket etmeli ve birlik olmak mecburiyetindeyiz. Bu yüzden bu akşam buraya yemekten habersiz çağrıldın seni kırdıysam özür dilerim."

dedi.

Dante'nin sözleri ne kadar olumlu ve yapıcı gibi gözüksede gözlerinde oturtamadığım bir şeyler görüyordum.

Sanki bu sözler onun gerçek sözleri değilmiş gibiydi ya da bana öyle geliyordu.

Odada sessizlik oluştu herkes birbirine bakar bir halde duruyor benim dudaklarımdan dökülecek kelimelere kulak kesilmişlerdi.

Dante tekrar söze girerek sessizliği bozdu,

"Eğer kabul edersen bizimle yemek yer misin ? Yeni dostumuz olarak ?"

Dante anlatılanların aksine inanılmaz kibardı. Bu durum ise beni her an şüpheye düşürüyordu. Sözleri yalan mı gerçek mi bilemesem de beni sakinleştirmişti.

Bu yemek masasına oturmadan kalkıp gidebilir bu insanların bir daha yüzüne bakmayabilirdim bunu yaparsam Brunch Mix gizemini belkide hiç çözemezdim.

MAHFİ BAŞLANGIÇHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin