"Bu ne Emir ya böyle. Konuşmam bu saatten sonra."
Kahretsin.
Efe senden NEFRET ediyorum.
Biliyordum.
Beni sevemedin. Sevemezsinde.
Pardon ya ben size anlaymyı unuttum.
***
Azra'ya uydum ben bu kez.
Yok yok yanlış anladınız gittim söylediği yere ama o gelmeden koridorda mekik dokumak yerine laboratuvarların birine girip gelmesini bekledim.
Ne mi oldu?
Efe bey gelme zahmetini göstermedi.
3. Tenefısteyiz şu anda ama 2 kez göz göze gelmemize rağmen yanıma bile gelmedi. Ne yanıma gelmedi bakınca gülmedi bile.
Zaten Ceren kimin umrumda?
Zaten Ceren bakar öyle.
Zaten Ceren öyle bekletilirde.
Kos koca kaptan Ceren'e bakar zaten dimi. Ceren anca kendini kandırır bununla.
***
Emir'e sinirimi ve nefretimi(!) kusarken o beni yatıştırmaya çalışıyordu.
"Ceren bi sakin ol."
"Ne?" kahkaha attım koridorun kalabalığının arasında ayrılabilecek kadar yüksek bi sesle "Sakin olmak mı?"
Kafa sallamasımdan anladığım kadarıyla ne yapacağını oda bilmiyordu. Bunun yanı sıra bende onu fazlasıyla korkutuyordum sanırım.
"Sen olucak dedin Emir bide. Hani? Nerde?" etrafıma baktım. Kollarımı yok anlamında açtım. "Ben göremiyorumda."
Tam o sırada merdivenlerden yukarı çıkan bi dev adam göründü.
Sesimi oda duymuş olacak ki neler olduğunu tahmin eden bir bakış attı bize doğru. Tekrar bişey yokmuş gibi bir ifade yerleştirdi yüzüne ve yanındaki öğretmene odaklanmaya çalıştı.
Emir'e döndüm tekrar ve son kez öfkemi kustum.
"Yüzüme bile bakmıyor. Böyle olacaksa bitti."
Dolan gözlerime hakim olaya çalışırken merdivenlere yöneldim. O sırada "Kaptan" diye seslenen (Emirdi) sesin yanınımdan hızla uzaklaştım.
Efe'nin yanından geçreken arkasında kalan Emir'i umursamadan hala yürüyordu. Bide yüzündenki o aptal gülüşüyle.
Onu umursamadan hızla yukarı çıktım.
***
Teneffüsün bitmesine 6 dakika falan vardı.
"Ceren"
O anki kızgınlığımpa tekrardan bağırdım. "Ne var? Ne?"
"Sakin olur musun?"
"Emir beni saçma sapan bişeye inandırıyosun. Sonrada gerçekleşmeyince sakin olmamı mı istiyosun?" duraksadım.
Biraz düşünmesini istedim. Beni düşürdüğü durumu anlamsını istedim.
"Kendine gel ve o hikayelerine başka bir prenses seç. Çünkü ben ne masal karakteriyim nede oyuncu."
"Sedece son kez dinle Ceren. Bu kez de olmazsa tamam. Bi daha yokum."
"Daha söylenilecek ne kaldı ki?"
"Koridora çıkalım mı?"
Son kezdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuzluk Kokan Adam
Romansa"Sen ne kadar herşey istediğin gibi olsun desende hiç bir şey istediğin gibi olmayacaktı.." diyerek bitirmişti herşeyi Efe "Sana doğruları söyleyen tek kişi bendim..." Ceren'in son sözleriydi
