Chapter 5: Real Seph

74 5 0
                                    

                                          *ACE's P.O.V.*

               2 bwan na ang nakakalipas simula nung maging magkaibigan kmi ni Drew. YEAH! Drew ang twag ko sa kanya, ako lang ang may karapatang tumawag sa kanya nun. Haha :D oh angal ka? Baka gusto mong mapunta sa ibang planeta. Wahaha! XD marami narin siyang mga kaibigan, alam ko na din ung dahilan kung bkit siya lumipat sa school namin pero tma nga sila, wala sa panlabas na anyo ang tunay na ugaling ng isang tao. Napatunayan ko yun kay Drew dahil ang aakalain mo dati isnabero, pero napakalakas palang mantrip. HAHA! :D Ilang bese na ksi niya akong pinagtritripan. Katulad nalang nito.

                                           *FLASHBACK*

                         Break na namin pero hindi na ako kumain dahil wala akong ganang maglakad at saka hindi naman ako nagugutom. Ako nalang dito sa loob ng room namin dhil nagmimiriyenda yung lima. Abalang-abala akong nagbabasa ng Wattpad Story  sa cellphone ko ng biglang may sumigaw ng

"Allizah may butiki na gumagapang sa balikat mo!!!!"

"WAAAHHH!!!!!!!!!!! Tanggalin MO!!!! Parang AWA mo NA!!!!--- Ako habbang nagtatatalon na mangiyak-ngiyak na. Bakit ba?! Di baling itsahan ako ng sawa, wag lng butiki. OA Ba? Wala kang magagawa, takot ako ehh...

"hahahahahaha!!!!"--- Drew habang nakalagay ang kamay sa tiyan at mangiyak-ngiyak sa katatawa. Huwag na sanag makahinga =_=.

"Tinatawa-tawa mo?! Kailangan tlga akong takutin?!?!"-- Ako sabay walk out at lipat ng upuan.

"HAHA! Sorry na Allizah. Nakakatwa ka tlga pag nagugulat at natatakot." --Siya tapos matawa-tawa pa. Anyway, Allizah nga pla ang tawag niya sakin dahil para daw maiba nmn at Drew naman twag ko sa knya.

"PSH! Bakit ba Lagi mo akong pinagtritripan? Anu nanaman bang problema mo?!"-- Ako pero hindi nakatingin sa kanya, patuloy lng ako sa pagbabasa.

"Hindi ba sumasakit mata mo diyan?"-- Siya sabay lapit at dungaw sa binabasa ko.

"Hindi naman."-- Ako.

"ahh..."-- Siya

                                     *END OF FLASHBACK*              

          Ohh Diba?! Sabi ko sa iniyo ehh. Hindi pa yan ang una't huli, napakadami pang mga pag tritrip ang dinanas ko sa kanya. Pero may mga time na napakasweet at grabe kung mag-alala. Eto nangyari.

                               *FLASHBACK*                                                 

                          Hapon na ngayon uwian namin. Paglabas ko ng room, biglang bumuhos ang napakalakas na ulan. Tatakbuhin ko na sana ng biglang may humawak ng braso ko, paglingon ko nakita ko si Drew.

"Oh bakit?"-- Tanong ko sa kanya.

"Baliw ka ba? Tatakbuhin mo yang malakas na ulan na yan?!?! Ehh panu kung magkasakit ka?"-- Siya  

"Wala akong payong ehh, saka pag hinintay ko pa tong tumila, bka gabihin lng ako, diba?"-- Ako sabay tingin sa langit. Baka nga magkasakit ako pagtinakbo ko to, pero no choice nmn ako kya tatakbuhin ko na. Humarap ako  sa kanya

"Sige na, uwi kana din babush...!"

"Sandali! Ohh..."--- Siya tapos inabot niya sakin ung payong niya.

"Ehh.. Panu ka?"-- Ako  

"Ako na bhala, sige na. Bye-Bye! :) ingat!"-- Siya sabay takbo sa ilalim ng napakalakas na ulan.

                                                 *END OF FLASHBACK*                                            

Crushmate (On going)Место, где живут истории. Откройте их для себя