*ACE's P.O.V.*
Naglalakad na ako palabas ng gate nang marinig kong may sumigaw ng "ALLIZAH!!!!" napatingin nmn ako at nakita ko si Drew na hinihingal habang tumatakbo palapit sa akin. Alam na kaya niya? Pero san niya naman malalaman? Hmmm... ?_?
"Bakit?"--- Tanong ko sakaniya, nung makalapit siya.
"Ka-ila-ngan nating mag-usap"--- sabi niya na hinahabol ang hininga.
"Sure, tungkol ba saan? Doon tayo ohh"--- aya ko sa kaniya patungo sa likod ng I.C.F. Room.
*Seph's P.O.V.*
Pagdating namin sa likod ng I.C.F. Room, tinanung ko na ulit siya. "May hindi ka ba sinasabi sakin na dapat kong malaman?"--ako. Nabigla siya sa sinabi ko. So, totoo nga na aalis siya?
"Wa-wala na-man"-- Sagot niya.
"Wag ka nang magsinungaling, alam ko na ang totoo!"--- Sigaw ko sa kaniya
"Anung totoo?"--- Tanung niya.
"Na aalis na kayo bukas at sa Laguna mo na ipagpapatuloy ang pag-aaral mo!"
Hindi na siya nagsalita. "So totoo nga. Aalis ka nang hindi mo sinasabi sa akin? Aalis ka nang hindi mo sinasabi sa kaibigan mo? Anu bang dahilan? Bakita kailangan mo pang umalis?"
*ACE's P.O.V.*
"So totoo nga. Aalis ka nang hindi mo sinasabi sa akin? Aalis ka nang hindi mo sinasabi sa kaibigan mo? Anu bang dahilan? Bakita kailangan mo pang umalis?"-- Drew. Gusto niya talagang malaman huh?!
"Gusto mo talagang malaman?"--- tanong ko sa kaniya
"Oo, may karapatan naman cguro kong malaman dahil kaibigan kita diba?"--- Siya
"Yun na nga ung dahilan kung bakit ako aalis ehh. Dahil KAIBIGAN mo lang ako. Alam mo un Drew? Alam mo ba un? Sabagay, paano mo namang malalaman, ehh puro si Samantha ang laman ng isip mo."-- Ako na unti-unting nang tumutulo ang luha.
"Anu bang pinagsasasabi mo? Hindi kita maintindihan. Diretsuhin mo na nga ako."-- Drew na halatang gulong-gulo na.
"Gusto mong malaman? Bakit Drew? Ganiyan ka ba KAMANHID para di malamang matagal na kitang gusto? Ganiyan ka ba kamanhid para hindi maramdamang mahal kita? Alam mo bang Crush lang to dati pero araw-araw mong pinaparamdam sa akin na mahalaga ako sayo kaya lumalim? Sabagay, mahalaga naman ako sayo dahil KAIBIGAN mo ako diba? HANGGANG KAIBIGAN lang dahil hindi ako ang mahal mo. Dahil si Samantha ang gusto mo at hindi ako."
*Hingang malalim at punas ng luha*
"Aalis na kami bukas, doon ko na ipagpapatuloy ang pag-aaral ko. Alam mo ba kung bakit? Dahil sayo! Para makalimutan ka. *sob* Para makalimutan na minsan akong nagmahal sa lalaking may ibang mahal. Makalimutang minsang nagpakatanga at nagkunwaring masaya *sob* para sa kanila. *sob*."
Sinubukan niyang hawakan ang braso ko.
"Wag! Wag mo na akong hawakan please! Wag mo na kong bigiyan ng dahilan para mahalin ka pa dahil isang Kaklase at Kaibigan lang naman ang tingin mo sa akin!"--- Ako habbang umiiwas sa kaniya.
"Sapat na sigurong sagot un sa tanong mo. Ayoko na Drew! Sawa na akong umasa. Alam kong mas masaya ka sa kaniya, kaya khit mahirap at masakit.
.
.
.
.
.
.
........ Pinapalaya na kita"--- Tumakbo ako matapos kong sabihin ang pinaka-masakit na salita para sa akin. Pinapalaya na kita Drew pero di ko maipapangakong makakalimutan kita. Sana sa susunod nating pagkikita, masabi ko sa sarili ko na nakalimutan na talaga kita. Na hanggang KAIBIGAN nalang talaga. Sana..... Sana...
