Unanswered Wishes (Completed)

32. Conflict

32. Conflict

PSALM'S POV

We were happy back then... ang saya saya pa nga nung bago-bago langkami... akala ko talaga magtatagal kami eh... but here I am staying in one side ofmy room, feeling empty and in pain...

That was three years ago! Two years and two months din kami naging okay! Yung hindi pumapalya ang isang araw na hindi kami nagkikita... o kung meron man ang pagkakataong na hindi kami nagkikita kasi may nataong tour ko o ginagawa nya ang plates nya.

Ang sakit lang isipin na ang saya saya namin noon at mahal na mahal pa namin ang isa't isa ay naging kasing gulo ng istoryang ito ang relasyon namin...

Siguro kasalanan ko o kasalanan nya... pwede ko naman kasing sabihing kasalanan namin pareho kaso pinapahirapan ko pa ang sarili ko na magkwento...Naku naku... ganito ata ang nagagawa ng pagiging broken hearted... nagiging weirdo katulad ng pagiging weirdo ng author ng storyang to... (broken hearted din kasi...tsk)

Haay!

Kailan ba ko magsasawa?

Hawak ko na naman kasi ang cellphone ko... hindi nagsasawang magtext o tumawag sakanya pero ni isang text, wala akong na-receive sakanya.

Ang eng-eng ko din kasi eh...

Yung magpa-promise ako sa sarili kong wag na syang itetext pero mapapako lang ang pangako ko... nakailang beses na ba kong nagpalit ng number para lang maiwasan na text-an sya... o tawagan sya pero wala pa din eh...

Ang daya lang kasi... magpalit man ako ng isang-daang beses ng number at kahit pa siguro magka-amnesia ako... hindi ko malilimutan ang number nya...peste kasing memory yan... Makalimutan ko na lahat pati ang multiplication number o addition pero hindi ko malilimutan ang numero nya!

Pinagsisihan ko na ding minemorized ko pa ang number nya...nakakainis lang kasi... bakit kasi hindi sya magpalit ng number para kahit memorized ko yung dati nyang number o kahit ipudpod ko pa sya ng messages okay lang... at least wala syang marereceive na text galing sakin...

Hindi ko na mabilang kung ilang buwan akong nagpuyat para lang hintayin ang texts nya. Masakit isipin na oo, kami pa pero... meron na syang iba...haha... nakakatawa noh?

Tuwang tuwa nga ko na pinagsabay nya kami eh! Halos maglupasay nako sa sobrang katuwaan dahil napakagago nya para gaguhin ako ng ganito...

Hindi na ko iiyak... hindi na talaga... hindi naman talaga ako umiyak sa tatlong taong niloko nya ko...

He told me he loves me but he just made me feel like I'm the moststupid or foolest girl in the universe...

Ang saya saya ko na ginawa nya kong eng-eng kasi pinaniwala nya ko na mahal nya ko... pinaniwala nya ko na ako lang ang mamahalin nya... na ako lang ang babaeng mamahalin nya... pero here I am, crying out of happiness... kasi ako,si Psalm Jane Sarrosa... isang babaeng walang ibang minahal kundi si Darren Fernandez lang pero ginago lang ako... !!!

I smiled... yung ngiting abot hanggang tenga... kasi narealize ko kung gaano ako katalino para mahalin ang isang tulad nya...

Pinikit ko yung mga mata ko... matang hindi na halos mamahinga kaiisip kung ano ba talaga ang nangyari samin...

Pero kahit gaano pa ko mag-isip... hindi nito iyong masasagot hangga't hindi ko sya nakakausap... pero, kailan ba kami huling nag-usap? Eight months ago? Mag-o-one year na pala...

***---***

"Mahal na mahal kita, Psalm... alam mong mahal na mahal kita..."

I smiled with what he said. I know he was sincere but I'm still afraid... what if he will finds omeone else better than me?

"A-alam ko naman yun... pero paano ako makasisigurong hindi mo ko ipagpapalit?" masama ba kong girlfriend para pagdudahan ang pagmamahal nya sakin? ewan ko... ang alam kolang... ayaw kong malayo sya sakin...

"H-hindi pa ba sapat na mahal na mahal kita para patunayang hindi ako maghahanap ng iba?" he said with so much sincerity in his eyes.

"P-pero..."naputol ang pagtutol ko ng sinapo nya ang magkabilang pisngi ko at hinalikan ako sa labi. Ramdam na ramdam ko kung gaano nya ko kamahal...

"I love you so much, Psalm..." he said after our long passionate kiss.

That made me feels relieved. "I love you too, D-darren..." I know you love me but I don't know if that love is enough...

***---***

DARREN'S POV

I felt happy that I found her... I found Ara...

"I love you, Ara..." I said after sinful kiss. Niyakap ko sya ng mahigpit pagkatapos noon...

"I love you too, Darren..." mas hinigpitan ko pa lalo angpagkakayakap ko sakanya...

I know something's wrong with me... but I'm happy... I'm happy that I felt love.

TERRENCE'S POV

Napailing nalang ako ng makita ko si Darren na yakap yakap ang babaeng yun... I thought he loved Psalm... but what the f*** is he doing right now?

I sacrificed my love for my brother's sake pero sa nakikita kongayon... parang mali na hindi ko ipinaglaban ang pagmamahal ko para kay Psalm...

I cursed silently. What the hell happened to my brother?

QUEENIE'S POV

Nakita ko ang pagkuyom ni Kuya Terrence sa kamao nya habangnakatingin kay kuya Darren...

Alam ko kung bakit nagkakaganyan si Kuya Terrence... sino ba naman kasi ang matutuwa sa nangyayari ngayon kay kuya Darren? He is cheating on ate Psalm but wala kaming magawa... kahit na alam naming nasasaktan na si ate Psalm sa ginagawa ni kuya Darren sa relasyon nila...

Naiinis ako sa malditang Ara na yon... kung hindi lang talagamakakasama para kay Kuya Darren baka noon ko pa sinabunutan ang ingratangbabaeng yun...

I wanted to punch kuya Darren but I cannot...

Nakita ko kung gaano kasaya si Ara ngayon at kung gaano din kasayasi Kuya Darren sakanya...

Urgh! I really hate this...

8aMb��.�G