EXO's Hired Maids

EHM 49

Chapter 49: Truth

Amanda's POV

"Ang pagkamatay ng kuya ko!" sigaw ko. I can't control my self. Sana hindi totoo.

"Wala kaming alam sa mga pinagsasasabi mo Ammy! Calm down" sabi ni Lynette.

"Tama, we didn't know anything about your brother's death" sabi ni Patricia.

What? So they don't really know..

"You better explain Sehun" sabi ni Suho. Pagkatapos niyang sabihin yun. Parang sinakluban ako ng langit at lupa. Puta, ang sakit. Bakit si Sehun.

"Ezra, I really want to tell you this soon is posible but I'm scared. I'm sorry, I know its crazy. But, I'm just a little boy like you. I don't know anything" sabi niya at may pumatak na luha sa kanyang mga mata. Shit, nagiguilty ako.

"Kung sinabi mo sana saakin, matagal na hindi naman ako magagalit eh. Pero anong ginawa niyo! Kayong lahat, naglihim kayo saakin. Akala ko ba magkakaibigan tayo? Nakaka-inis naman kayo! Aalis ako" sabi ko at umakyat sa kwarto ko para mag-ayos ng gamit ko. Tutuloy nalang siguro ako kay Kuya Jake

Sehun's POV

Oo, kasalanan ko na namatay si Jade Sy ang Kuya ni Ezra, hindi ko naman sinasadya yun eh. Like what I said. I'm still a young boy and I don't know anything kaya nga napatay ko ang kuya niya.

Flashback

I'm still a boy, I remembered I was playing a toy at nasa tabing kalsada ako. Naglaro lang ako ng naglaro hanggang sa dumating si Luhan Hyung, di naman niya sinasandya eh. Tumalsik yung laruan ko sa kalsada, favorite toy ko yun kaya kinuha ko ito kahit nasa gitna ng kalsada.

Akala ko walang sasakyan pero habang pinupulot ko ito.

*pepeeeeeeeeeeeep*

Busina iyon ng kotse, akala ko katapusan ko na pero inilagan ako ng driver nun. Bumangga ito sa poste ng meralco sa gilid dahil sa pag-iwas niya saakin.

Tila tumigil ang mundo ko, hindi ako makagalaw dahil akala ko mamamatay na talaga ako, pero hindi ako namatay, Yes I was able to get my toy but I lost a life.

Inilabas ang driver nito at nakita ko ang babaeng halos kaidad ko lang, maganda siya kahawig niya yung driver but sad to say, she cried alot.

I heard her saying "Kuya! Kuya! Please don't leave me. Kuya! Kuya! Please stay! Please! Lord don't get his life po. How about me, Who'll protect me from the bullies in our school? Kuyaa! Stay, I love you kuya" he said while crying and shouting out of blue.

Naramdaman ko ang paghila saakin ni Mommy at dinala namin ang kuya nung bata. Yung bata naman iyak parin ng iyak pati ako nasasaktan. Dun ko nalang nasabi na sana "Sana ako nalang ang namatay, kawawa naman siya" sabi ko and I can feel the pain that I did. Yung mom nila kausap si mommy. Umuwi kami at ang lungkot, ang bigat ng nararamdaman ko.

"Mommy, Ang sama sama ko po" sabi ko.

"No anak, Hindi ka masama. Bata kapa at maybe this is the time para sa kuya niya" sabi ni Mommy.

"Mommy, is her Kuya dead?" I ask. She nodded.

"Mommy, Ang sama sama ko po talaga" sabi ko habang umiiyak.

"No anak, babawian mo yung batang pinaiyak mo ha? Dapat you'll protect her. Her mom and I decided to be with you na. Para everytime na may bullies ipagtatanggol mo siya Arasso?" she said.

"Talaga po mommy?" sabi ko. She nodded.

After noon naging magbestfriend kami ni Ezra, noon palang Ezra na talaga ang tawag ko sa kanya at we really love to eat dirty ice cream in park. Ang tawag niya saakin ay Hunnie.

Pero kinailangan ni Ezra na umalis para mag-aral sa Pilipinas. Iniwan niya ako, pero naniwala akong babalik siya. At bumalik nga siya, pero nakalimutan niya na ako. At ngayon kinamumuhian niya ako lalo na ng sa iba pa niya nalaman.

End of Flashback.

End Of Chapter 49

A/N: Waaaaaah bebe Ezra, you should read this  huhuhuhu :'(

041116