İrem'in iğneleyici gülümsemesinin ardından arkasında beliren sevgili kuzenim, Ilgın ve İrem'le birlikte kadro tamamlandı. Elbette kızlarda arkamda ki yerlerini almışlardı. Bu lise tartışmaları giderek canımı sıkıyordu, çocuk değildik.
"Yeni bir yıl, yeni öğrenciler ve tahtından düşmüş kraliçe."
Dediğim gibi, saçmalayacağını başından biliyordum. Derin bir nefes alarak sahte gülümsememi suratıma yaydım. "Aslında bakarsanız, benim için değişen bir şey yok. Yeni bir yıl ve yeni sürtükler." Diyerek ekledim. "Yüksekte olanlar her zaman savaş vermek zorunda."
Ilgın dudaklarını büzdü. "Yüksekte olanlar?" diye tekrarladı.
Aleyna''da bir adım öne çıktı. "Karşımda kendini everestin tepesinde gören hırslı küçük kızdan başkası olmadığına göre, yüksekte olan nerede?"
Tek kaşımı kaldırarak ağzımı açacekken yanımda belirerek atılan Çisem sözlerimi yarıda kesti. "O halde önündeki aynayı kaldır da hırslı küçük kız yani sen.." derken işaret parmağını Aleyna'ya doğrulttu. "savaş alanından çıkmış olsun."
"Burası veletlere göre değil." Bu sözlerin sahibide ben değildim. Bunu da Açelya söylemişti.
"Neden geldiğiniz yere geri dön müyorsunuz?" diye sordu Naz.
Tuğçe de ona katıldı. "Hadi cehenneminize dönün ve bizi zahmetten kurtarın."
Kızlar normalde geri planda dururlardı, oysa bu kez onlara itiyacım olduğunu fark etmiş gibiydiler. Peki Çisem'in yanımda ne işi vardı?
Irmak gözlerini kısarak başını dikleştirdi. İşte şimdi başlıyoruz, Irmak olayları saptırmayı hiçbir zaman sevmezdi. "İstediğimizi almadan gitmeyiz Kraliçe."
"Şimdilik." Diye ekledi Aleyna.
Ciddileşerek gülümsememi sildim. "Ne istiyorsunuz?"
"Tacını" dedi direkt İrem.
Ciddi tavrımı bir kenara bırakarak kahkahayı bastım. "Tacımı mı?" diye tekrarladım.
Aleyna tam karşımda durdu. "Sana meydan okuyorum Ecrin Kaya. Kuralları biliyorsun, kabul edersen yeni bir oylama yapılır ha yok eğer kabul etmezsen..."
Afalladım. İşte bunu gerçekten beklemiyordum. Kabul etmekten başka seçeneğim yoktu, aksi beni korkak yapardı. Başımı dikleştirerek gülümsedim. "Oyunlarınıza ayıracak vaktim yok."
Başını usul usul salladı. "İşte beklediğim cevap." Bir adım gerileyerek sesini yükseltti. "Kraliçenizi görüyor musunuz millet?"
Onu umursamadan arkamı dönecekken kolumda hissettiğim baskıyla öylece kalakaldım. "Kabul ediyor! Elbette kabul ediyor!" benim yerime bu kararı veren Çisem'den başkası değildi.
"Güzel." Dedi Aleyna. "O halde en kısa zamanda görüşürüz Kraliçe!" dizlerini kırarak önümde eğildi ve kahkaha atarak çıkışa yöneldi. Peşinden bakmayı keserek kolumu Çisem'den kurtardım.
"Benimle gel." Emrime uymasını umarak doğruca koridora yöneldim. Az önce olanlara tüm okul şahit olsada şuan olacak konuşmaya şahit olacak tek bir kişi bile istemiyordum.
Çisem önümde durarak umursamazca kollarını kavuşturdu. "Ne var?"
"Ne halt ettiğini sanıyorsun!" diye patladım.
Başını geriye çekerek yüzünü buruşturdu. "Biraz sakin ol!"
Oysa bunun için çok geç kalmıştı. "Nasıl benim yerime karar verirsin?"
Derin bir nefes aldı. "İnsanlara rezil mi olsaydın?"
"Bundan sana ne!" diye patlayıcerdim.
Oda bana doğru yaklaşırken "Bana bak-" diye başlamıştı ki aramıza giren Açelya'yla görüşüm kısıtlandı.
"Ne b*k yiyorsunuz siz!"
Açelya'nın kollarımı tutan ellerinden kurtularak geriye sendeledim. "Bunu ona sor!"
"Senin neyin var?" dedi Çisem Açelya'nın arkasından.
Hala böyle karşımda durabildiğine inanmıyordum. "Kabul etmezsen rezil olacaktın."
"Senin yüzünden tacım gidecek geri zekalı!" diye cırladım.
Açelya kaşlarını çattı. "Saçmalıyorsun Ecrin. O kızın kraliçe olabileceği tek yer simit sarayı."
Ah, hadi ama. Kaşlarımı kaldırarak kollarımı kavuşturdum. Şuan 'ciddi misin?' adlı bilmem kaçıncı sayıdaki bakışımı attığıma emin olabilirsiniz.
"Arkanı dönüp gitmekle olmayacağını bilmiyor musun? Ben olmasaydım tüm şanın yerle bir olacaktı."
Anlamıyorlardı. "Kabul ettim de ne oldu? Sadece olay resmiyete dökülecek!"
"Kendine gel!" dedi Açelya. "Bu sen değilsin, yoksa kaybetmekten mi korkuyorsun?"
İyiden iyiye sinirlerimi bozuyorlardı. "Anlamıyor musunuz cidden? Zaten kaybettim! Onca şeyden sonra sizce bana kim oy verir? Ben eski ben değilim ve sizin kadar diğerleri de bunun farkında! "
Hayal kırıklığına uğramıştı. "Beni tahtımdan indiren sendin Ecrin, şimdi sana yardım etmeye çalışıyorum ve teşekkürün bu mu?"
"İyi, belki de senin çektiklerini çekmemi istemişsindir ha? Kıssasa kıssas."
Onları bırakarak ilerlemeye başladım. Sakinleşmeye ihtiyacım vardı, unutmaya ihtiyacım vardı.
***
~\lK
