Your Mate As Badboy

27

Jason POV

In mijn armen ligt mijn mooie, maar uitgeputte mate. Ze slaapt heel lief op mijn borst 'Ze is zo mooi' zucht mijn wolf 'Je hebt gelijk' zeg ik terug 'En helemaal van ons' zegt Sam ik kan niks anders doen dan instemmen. Ik voel mijn oogleden zwaar worden en ook ik val in slaap.

Ik open mijn ogen maar knijp ze gelijk weer dicht. Te fel licht. Ik doe nog een keer mijn ogen open en laat mijn ogen wennen. Ik kijk om me heen en merk dat Robyn niet meer naast mij ligt. 'Sam kan je Robyn nog steeds ruiken?' vraag ik ongerust aan Sam. Ik krijg geen antwoord. 'SAM!' schreeuw ik nu maar krijg nog steeds geen antwoord. Dan besluit ik om naar Robyn opzoek te gaan. Ik trek wat kleren aan en ren naar beneden. Ik ruik haar nog steeds niet.

'Mike, Nick hebben jullie Robyn gezien geroken of wat dan ook?' vraag ik via packlink. 'Jason heb je niks meegekregen de laatste paar uur?' vraagt Mike 'Nee ik lag te slapen' zeg ik tegen hun. 'Jason ga even zitten, we weten niet waar je bent maar ga even zitten' zegt Nick dan, de toon in zijn stem zegt niks goeds. 'Jason Robyn is hier niet meer' hoor ik Mike zeggen de rest hoor ik niet meer. Hoe bedoelen ze Robyn is hier niet meer, is ze naar haar ouders? Nee dat zou ze wel hebben gezegd. 'Jason waar ben je want ik heb zo'n idee dat je niet naar mijn uitleg heb geluisterd' 'Ik ben in de keuken van het Packhuis' ik heb het nog maar net gezegd en ze zijn er nu al.

'Jason, rustig we vinden haar wel het komt goed' 'Hoe bedoel je het komt goed? Mike rouges hebben haar! ZE HEBBEN MIJN MATE JULLIE LUNA!' schreeuw ik door het huis. Nick en Mike krimpen in bij mijn toon. 'Er zijn al mensen naar hun opzoek we waren er van overtuigd dat jij ook naar haar opzoek was' zegt Nick. 'Waarom hebben jullie dat niet gecheckt? Ik was aan het slapen en ik krijg ook geen contact met Sam' zeg ik dan tegen hun. 'Ze hebben vast iets met je gedaan waardoor Sam verzwakt is geraakt en je daarom niet merkte dat ze werd weggehaald' zegt Mike in een poging om mij gerust te stellen. 'Waar was de bewaking rond ons huis?' vraag ik dan. 'Z-ze zijn vermoord...' zegt Nick 'Alle 13?' vraag ik vol ongeloof, ze knikken allebei. 'Jesus' zeg ik dan lichtelijk in shock.

Tris, Jax, Andi, Daniël en Four komen binnengestormd. Four is de mate van Tris, ze heeft hem 2 dagen geleden ontmoet en Robyn en Four waren gelijk goede vrienden. 'Alpha we hebben Robyn niet kunnen vinden' zegt Jax tegen mij, in zijn stem kan je horen dat hij verdriet heeft. Dat snap ik best Jax en Robyn zijn super goede vrienden. Soms iets te als je het aan Sam vraagt. Over hem gesproken zal hij al weer werken. 'Sam?' vraag ik 'Ja?' hoor ik hem terug zeggen 'Robyn is weg, rouges hebben haar meegenomen' zeg ik tegen hem. Ik begin te grommen als een gek en spring op en verander in Sam. 'Zo te zien doet je wolf het weer Jason' zegt Mike ik besteed er geen tijd aan en ren weg.

Sam POV

Ik ren door het bos, af en toe vind ik Robyn haar geur maar die is zwak. Ik hoor iemand achter mij lopen ik draai me om en begin te grommen. Als ik zie dat het de vrienden en mijn Beta en derde in rij zijn stop ik met grommen en ren verder. 'We gaan haar vinden Jason het komt goed' zeg ik tegen mijn mens. We rennen nog sneller. Op zoek naar Robyn.

Robyn POV

Ik open mijn ogen. Dit is niet de kamer van mij en Jason. 'Jason waar ben je?' vraag ik, ik klink nu waarschijnlijk erg dom. Achter mij hoor ik iemand lachen. Niet een fijne lach maar een die kil en onaardig is. 'Robyn zo naïef, Jason is hier niet' 'Waar ben ik?' vraag ik aan ik denk een man. 'Laten we zeggen ergens waar Jason niet komt kijken en wij gebruik kunnen gaan maken van je gave' zegt de man. 'Je weet vast niet dat ik niet weet hoe ik mijn gave moet gebruiken' zeg ik dan tegen de man. 'Robyn toch jij weet niet hoe je jou gave moet gebruiken maar wij weten wel hoe wij jou gave moeten gebruiken.' Zegt de man dan. Ik hoor voetstappen de andere kant op lopen en dan is de man weg.

'Bella ben je ergens?' vraag ik in mijn hoofd 'Ja ik ben er' 'kan je contact maken met Jason?' 'Ik denk het wel'.

'Jason waar ben je, gaat alles goed?'~Robyn

'Robyn, waar ben jij gaat het met jou goed?'~Jason

'Jason ik weet niet waar ik ben en ik vind het maar niks'~ Robyn

'Heb je enig idee waar je bent, kan je iets van je omgeving zien?'~Jason

'Sorry Jason mijn kamer zit op slot en er is geen raam'~ Robyn

'Robyn wat er ook gebeurd met je, weet dat ik je kom halen. Ik hou van je'~ Jason

'Jason ik weet dat ik van je hou en dat je me komt halen, je hebt me nog nooit in de steek gelaten'~ Robyn

'Robyn ik kan het niet langer vol houden om met Jason in contact te blijven' zegt Bella.

'Ik zie je snel Jason'~Robyn

De woorden worden teruggekaatst naar mezelf. 'Het spijt me Robyn maar meer energie en kracht heb ik niet'. 'Het is niet jou schuld, jij kan er niks aan doen' zeg ik en laat haar met rust. Ik sta op en loop door mijn kamer, opzoek naar iets eetbaars. Het resultaat: een chocoladereep, een verrotte appel, een flesje water en wat beschimmeld brood. Het is beter dan niks. Ik neem een hap uit de chocolade, die smaakt nog best wel goed. Ik neem een slok van het water, maar spuug het gelijk weer uit. Dat water smaakt niet naar water.

Verder in de kamer vond ik ook nog een deur die wel open kan, maar die lijdt naar de badkamer. Die heeft wel een raampje maar dat is zo klein dat ik daar niet doorheen kan. Verder ziet mijn kamer en badkamer er niet slecht uit. Het bed is groot en de muren zijn zwart en donkerblauw. De badkamer ziet er ook goed uit, het heeft een douche enzo de muren zijn bekleed met zwarte en witte tegeltjes. De vloer is van marmer. Voor rouges geven ze me wel een goed onderkomen, als je het eten niet meerekent.

'Je hebt dus kennis gemaakt met je kamer' zegt ineens iemand achter mij. Ik draai me om en zie een man staan van ongeveer begin 20 hij ziet er wel aardig uit. Maar hij ruikt verschrikkeleijk. 'Ja dat heb ik, het is eigenlijk best wel mooi' mompel ik. De man lacht. 'Ik ben Damian, ik zal degene zijn die je het vaakst gaat zien. Ik kom eten brengen op je kamer, en kom je ophalen uit je kamer als je mee moet voor je gave. Voor de rest kan je met vragen ook bij mij terecht.' Zegt hij. Hij lijkt me best aardig zoals ik net al zei.

'Ik heb een vraagje' zeg ik dan 'Vraag maar raak' 'Waarom doe je zo aardig? Het is niet onaardig bedoelt en ik ben er blij mee dat er iemand aardig tegen me is, maar van verhalen heb ik altijd gehoord dat Rouges slecht zijn.' Biecht ik dan eerlijk op. 'Ik doe zo aardig omdat ik hier tegen ben. Ik wil niet iemand opsluiten tegen diegene zijn wil in. Okal heeft diegene een gave die erg handig voor ons rouges is, ik sta er niet achter' het is even stil nadat hij dat heeft gezegd dan bedenk ik me ineens iets. 'Waarom doe je dit dan?' vraag ik zacht. 'Ik moet, mijn vader is de bedenker van dit alles en- en hij heeft mij gedwongen om dit ook te doen' zegt hij. Ik krijg medelijden met Damian, de jongen die ik pas net ken, ik geef om hem.

Dan voel ik me ineens heel misselijk. Ik sping op en ren naar de wc, precies op tijd want alles wat ik in mijn maag had komt er nu uit. Ik voel dat iemand mijn haar pakt en me over mijn rug wrijft. 'Rustig maar Robyn je zal wel iets verkeerds gegeten hebben' zegt Damian geruststellend, maar het werkt niet. De enige die me nu kan helpen is Jason en Jason is hier niet. 'Damian ik denk niet dat het van het eten komt' Damian kijkt me raar aan. 'Ik en Jason hebben gisteren het matingsproces voltooid ik denk dat de toekomstige Alpha of Luna nu in mij groeit'

Tam Tam Tam taaam................ Robyn is ZWANGER! En ze zit bij rouges. Zou Damian echt aardig zijn of het alleen maar spelen. Jason en Robyn weer gescheiden L maar Jason is opzoek naar Robyn, dat is positief toch?

LUVE U ALL
Xxxxxxxx