SÖZDE GERİCİ

BÖLÜM 7

Yıldızlar,çoktan semadan süzülüp gitmiş,bulutlar güneşin arkasına çekilmiş bekliyorlardı.Kuşlar insanın içini boşaltan,ferahlatan ötüşleriyle cihanda uçuyorlardı.Rabbimin Kudretine bir bak!Bu kadar mahlukatın içindekilerini biliyor!Subhanallah...Yeni bir gün!Yeni bir hamd...Ey ALLAHIM seni tesbih ve tenzih ederim sen Rahman ve Rahimsin hesap gününün sahibisin.
"Hafsa napıyorsun hadi gel kahvaltı hazır!"dedi teyze kızı esmer teninde her zaman belli olan gamzelerini göstererek."Peki (çikolata olan)var mı?"dedim espiritüel olmak istercesine.Kaşlarını havaya kaldırarak" Tamam var peki diye bişi yok. YOK öle bişi"dedi sakin sakin.Dişlerimi gösterip" Peki!"diyip hazır olan sofraya oturdum...Meryem önüme zeytinleri koyarken" Tekli sayılarla yemek sünnet"demeyi unutmamıştı.Büyük bir iştahla yerken" Sen namaz kılarken amcan aradı"dedi Zeynep reçele uzanırken kaşlarımı havaya kaldırıp" Neden ki?"dedim soru soran gözlerimle."Yemeğe çağırıyorlar" dedi bu sefer Meryem.Tebessüm edip ayağa kalktım "Davete icabet edilmeli.Gideriz o zaman" dedim selam verip dışarı çıktım.
"Arkadaşlar okulun bahçesinde ders işliyecekmişiz Eda hoca öyle dedi"bir kız koşmaktan nefes nefese kalmıştı.Sınıftakiler" Olley"diyip merdivenlere yönelmişlerdi.Bende bekleme yapmadan aşağı inmiş hocanın karşısında dikilmekteydim
"Hocam ben derse katılmasam olur mu?Zaten spora karşı pekde bir ilgim yoktur"dedim. Hocanın bakışları üzerimde süzülürken gülümseyip" Tamam sınıfa gir o zaman."dedi daha çok tebessüm ederken.Yüz hatları yumuşak,gözleri iri ve kahve renginin tonlarını barındırıyordu,yaşından küçük göstermekle birlikte çehresinde hiçbir makyaj yoktu.Bende tebessüm edip" ALLAH RAZI OLSUN "dedikten sonra sınıfa yöneldim.Dışarıdan gelen sesleri kulak ardı ederken mealli kuranımı önüme açtım.En sevdiğim surelerden Fecri açıp okuya koyuldum.Dinlediğim imam makamında okuyordum sureyi....
<><><><><><><><><><><><><><><>
Halid
Erkekler futbol sahasına yürürken kızlar voleybol oynamaya hazırlanıyorlardı."Halid bizim takıma gel" dedi biri  alnında pek belli olmayan bir yara izi vardı.Gözlerimi yumup sahaya ilerledim.Tuncay her zamanki gibi beni gördüğünde yanıma gelip yine aynı yalaka tavırlarla "Halid bey ilk siz başlayın"demiş ve bana çoktan futbol  topunu vermişti."Tamam o zaman başlayım"dediğimde erkekler başlarıyla beni onaylamakta idi.İstifimi bozmadan topu sürükledim attığım her golle   kızlar  tezahürat yapıyor ve şiddetle alkışlıyorlardı."Halid... Halid..." şeklinde söylenen sözler elbet gururumu okşuyordu...Lakin erkeklerin gözünde sinir birisi olmak istemiyordum.Rüzgar benden yana eserken ard arda gollerle dikkatleri üzerime çekmeyi başarmış, kızların delici bakışlarını üzerimde hissetmiştim.Maç bittiğinde her zamanki gibi galip gelmiştim.Bacaklarım bedenimi taşıyamayacak bir halde,yüzüme yapışan saçlarımla yakışıklılığımı koruduğumu bana bakanlardan anlamıştım.Siyah saçlı kız yanıma gelip "Çok iyi bir maçtı.Yani iyi oynadın.Zaten hep iyisin..."dediğinde en sevdiğim  kahkahalarımı atıp" Biliyorum"demeye gerek buldum.Çünkü kızlar havalı erkeklerden hoşlanırdı.O kadar çok yorulmuştum ki beni bıraksalaar merdiven basamaklarında bile uyuyabilirdim.Yorulduğum için sınıfa gitme kararı aldım.Sınıf kapısının önünde durup içerdeki sesi dinledim.O da neydi?Sanki ses kalbimde atıyor ve beni çok rahat hissettiriyordu.Ayakta durduğumu fark edip kapının önüne oturup tekrardan dinleyiverdim...Kelimelerin anlamını bilmesem bile gözlerimden süzülen yaşlara hakim olamamıştım.İçerde ki Hafsa olmalıydı onu en son hocadan sınıfa gitmek için izin alırken görmüştüm.Yüreğim bu sesi çok sevmişti.Hafsa" SadakALLAhülazim"dediğinde kapıyı açıp önünde dikildim.
"Okuduğun neydi?"dedim meraklı bakışlarla.Bana bakmadan" Kur'an'dan fecr suresi"dedi.Kiprikleri uzun,kaşları kalem gibiydi,gözleri büyük ve ela çehresi ise bembeyazdı.Sanki nur vardı yüzünde.Diğer kızlara oranla daha doğal bir güzelliği vardı Hafsa'nın.
<><><><><><><><><><><><><><><>
"Ne dediğini nerden bilecez?"dedi Halid meraklı sesiyle.Tebessüm edip" Mealini okuyum istersen?"dedim" Bilmek isterim tabii"diyince meali okuya koyuldum...
"Rahman ve Rahim olan ALLAH'ın adıyla
Yemin olsun tan yerinin ağarmasına
On geceye
Çift olana ve tek olana
Geçip gitmekte olan geceye
Düşünen kimse için bunlar yemine konu olacak kadar önemli değil midir?
Görmedin mi,rabbin ne yaptı Âd kavmine
Ülkeler içinde benzeri yaratılmamış olan,sütunlarla dolu İrem'e
Vadide kayaları oyarak şehir yapan Semûd'a
Kazıklı Firavun'a?
İşte bunların hepsi ülkelerinde azgınlık etmişlerdi.
Oralarda durmadan fesat çıkardılar.
Bu yüzden rabbin onların üzerine kırbaç gibi ceza yağdırdı.
Çünkü rabbin her şeyi yakından izlemektedir.
İnsana gelince,rabbi ona imtihan için ikramda bulunduğunda ve onu nimetlere boğduğunda,"Rabbim bana ikram etti" der(mutlu olur).
Onu imtihan edip rızkını daralttığında ise "Rabbim beni önemsemedi"der(mutsuz olur).
Hayır,hayır!Doğrusu siz yetime ikram etmiyorsunuz.
Birbirinizi yoksulu yedirmeye teşvik etmiyorsunuz.
Mirası hak hukuk demeden yiyorsunuz.
Malı aşırı derecede seviyorsunuz.
Hayır,bu böyle olmamalı!Yer dağılıp parça parça olduğunda;
Rabbin gelip melekler de saf saf dizildiğinde;
O gün cehennem de getirildiğinde,insan işte o gün yaptıklarını birer birer hatırlayacaktır.Fakat bu hatırlamanın ona ne faydası var?
İnsan,"Keşke(ahiret) hayatım için daha önce bir şeyler yapmış olsaydım!" der.
Artık o gün ALLAH'ın vereceği cezayı kimse veremez.
O'nun bağladığı gibi kimse bağlayamaz.
Ey imanın huzuruna kavuşmuş insan!
Sen O'ndan razı,O da senden hoşnut olarak Rabbine dön.
Böylece has kullarımın arasına sen de katıl.
Cennetime gir!,,
Beni merakla dinlemişti,gözlerindeki yaşlar yayılıp çehresini ıslatıyordu."Semud,Ad kavmide ne?"dedi mealı eline alarak.Bakışlarımı ellerimde sabitlerken" Onlar helak olan kavimlerden birkaçı"dedim hüzün sesimde ayrı bir vurgu yapıyordu."Niçin helak oldular ki?"dedi meraklı tonuyla" ALLAH'ın peygamberlerine uymadıkları için dünyada azap görmüşler Rabbimizde bize  ibretlik olarak anlatmış"dedim tane tane.İç çekip"Ben de helak olacak mıyım?Cehenneme mi girecem?"dedi sakin sakin sesi pişmanlık kokuyordu."Sen ALLAH'a inanmıyor musun yoksa?!"diye söyledim kısık bir sesle.Biraz bekledikten sonra" İbadet etmiyorum!Bunca zamandır ilk kez Kur'an'ı duydum.Evimizde Kuran dışında herşey var.Napacağım ben?Bari araştırsaydım!Şimdi utancımdan nerelere gidiyim?"diye sayıklanıyordu...O anki yüz ifadesini görmesem,ona bakmasam bile,onun acısına ortak olduğumu hissettim.Teselli vermek istercesine" Pes etme!Yaratan affedicidir...Tövbe et!Çünkü ALLAH kulunun kendisiyle konuşmasını ister.Vaz geçme dik dur!Geçmiş geçmişte kaldı lakin geçmişin için tövbe et geleceğin için dua et.Rabbinle konuş!O düşüncelerimizi bilir.İnsanların görmesinden sakındığın bir günahını ALLAH görüyor...Yılma çünkü senin kalbinin mührü açıldı demek ki Yaratan seni seçti!O'na kul olmaya bak!ALLAH'A EMANET OL "dedim ardından Kuranımı uzatıp" Al bu kitap ahirete kadar bozulmadan kalacak olan kitaptır.Oku"diye söyledim Kur'an'ı alırken teşekkür etmiş ardından" ALLAH RAZI OLSUN " demişti.Zil kulaklarıma dolarken bugünün ne kadar hızlı ve bereketli olduğunu düşünüyordum.