Trust Me

Chapter 3

Accident

   Partiye daha saatler vardı aslında.. Ben yine de akşam olmadan önce odama çıktım ve derslerimin bir kısmını bitirmek için masanın başına oturdum. Ama saçlarımı nasıl yapacağımı düşündüğüm için çalışamadım. Ödevleri bir kenara kaldırdım ve düzleştiricimi aramaya başladım. Malesef her zamanki gibi bulamadım. Ben de elimin altında olduğu için maşa yapmaya karar verdim. 

Elbisemi giydim sonunda sıra saçlarımdaydı. Ellerimi birkaç kez yaksam da saçlarım mükemmel görünüyordu ve hiç beceremesem bile biraz makyaj yaptım. Kalem çekerken gözlerim yaşardı çünkü alışık değildim. Daha sonra da parfümümü sıkıp ayakkabılarımı giydim. Winona da birazdan gelecek sanırım aşağı inmeliydim. Ahh ama bu lanet topukların üzerinde yürüyemiyordum bile. Zar zor aşağı indim ve paltomu aldım o sırada kapı çaldı. Ben de kapıyı açtım. Karşımda Simon’u gördüm.

“Hey Simon, noldu?”

“Partiye gidiyoruz bebeğim hadi!”

“Sen de mi geliyorsun?” 

“Geliyorum tabiki, sakıncası mı var?” Bozulmuştu.

“Ah hayır, sadece Winona’yı bekliyordum da.”

“Onu beraber alacağız arabayla. Hazırsan çıkalım.” Ben de kısaca başımı salladım. “Evet, çıkabiliriz bekle çantamı alayım.” Çantamı üst katta unutmamışımdır umarım diye dua ederken kanepenin üzerinde gördüm ve ne kadar mutlu olduğumu tahmin edemezsiniz.

Geldiğimde Simon arabaya binmiş ve arabayı çalıştırmıştı.

“Hey, ben nerde oturacağım?”

“İstediğin yerde canım.” Ben de arkaya geçmeyi tercih ettim.

Arabada müzik açmıştı ve şarkıya eşlik ediyordu, kısa bir süre sonra Winona’nın evine varmıştık, Simon kornaya bastı. Winona hemen kapıya çıktı ve arabaya doğru yürüdü. İnanılmaz derecede güzel görünüyordu. Arkaya benim yanıma oturdu. Simon biraz bozulmuştu ama şakayla: “Evet kızlar sanırım bu gece şöforlük yapacağım. Ah sorun değil.” Winona kıkırdadı.

“Üzgünüm Simon ama Matt beni senin yanında görürse yanlış anlar ve her şey berbat olur.” Simon dikiz aynasından bakıp sırıttı.

“Hmm, sorununu şimdi anlıyorum. Tamam canım senin erkek arkadaşın olduğumu sanmaması için elimden geleni yaparım.” Winona da dikiz aynasına kaşlarını çatarak baktı. Ben de daha fazla dayanamadım.

“Heeey çocuklar iyi misiniz? Partiye gidiyoruz, haberiniz var mı?” İşe yaramıştı ikisi de susmuştu. Winona bana döndü ve şaşkın ifadeyle baktı.

“Marissa ben seni tam olarak fark edememiştim. Ne kadar da güzel olmuşsun, saçlarına bayıldım ve elbisenin renkleri çok hoş.” 

“Teşekkür ederim tatlım ama bu gece herkesi büyüleyen sen olacaksın.” Kulağına eğilerek sessizce “Matt’i.” dedim çok mutlu olmuştu. 

   Biz arkada konuşurken Simon da arabaya park yeri arıyordu. Sonunda bulmuştu ve ben tam kapıyı açacakken bağırdı. “Hey tanrı aşkına sen napıyorsun? Ben sizin şöforlüğünüzü yapıyorum, kapıyı benim açmam gerekiyor Mrs. Carter.” Winona’yla buna kahkahalarla güldük. Aşağı indi ve kapımızı açtı. Sırayla indik ve ben Matt’in evine bakmaya başladım. Winona zaten şok geçirmişti.

“ İna-na-mıyorum. Çok şahane bir ev ama daha önemli olan Ma-Matt buraya geliyor!” hemen başımı bahsettiği tarafa çevirdim. Evet çok şık giyinmişti ve bize doğru geliyordu. Karanlıkta kime baktığını fark etmemiştim ama yaklaşınca anladım sanırım Winona’ya bakıyordu. Winona beni yumruklamaya başladı. 

“ Tanrım, bana bakıyor!” bunu sessizce söylemişti. Sözünü bitirir bitirmez Matt yanımıza geldi. İkisi de konuşmuyordu ben de muhabbeti başlatmak için bir şeyler saçmalamaya çalıştım.

“Hey Matt. Gelemem sanıyordum ama burdayım, dersleri bir süreliğine bıraktım ve ahh bu da Winona.”

“ H-e-y ben Winona, nasılsın?”

“ Selam Winona, iyiyim sen nasılsın?” Sanırım gitmem gerekiyordu ve ben de tam olarak yapmam gerekeni yaptım.

“Sonra görüşürüz Wan.” Dedim ve içeriye doğru ilerledim. Winona da Matt’le bahçe tarafına yürüyordu. Sonunda istediği olmuştu ama, şimdi ben ne yapacaktım? Hemen Simon’u bulmalıydım.

Kahretsin. Bu çocuk nereye kaybolmuştu iki dakikada?! İçerde merdivenlerin orada oturuyordum sonra gözüme içecekler çarptı ben de bir kadeh aldım. Daha önce pek içki içmemiştim ve sevmiyordum ama sadece bugünlük içeceğim sanırım.

Kaç saat koltukta oturduğumu hatırlamıyorum ama dört kadeh içmiştim. Saat de çok geç olmuştu. Gidip Simon’u bulmalıydım bu yüzden ayağı kalktım. Başım feci şekilde ağrıyordu. Evden çıktım, arka bahçeye doğru ilerledim ve Simon’u yerde uzanmış halde buldum, sanırım kusuyordu. Hemen yanına gittim.

“Simon! Neden bu kadar içtin?” 

“Hadi ama bebeğim bu bir parti!” 

“Tamam, parti şimdi sona erdi. Eve gidiyoruz.” Onu kaldırmaya çalıştım bu çok zordu ama kalkabildi. Sonra Winona’ya baktım. Matt’in yanındaydı.

“Hey Wan, biz eve gidiyoruz. Simon iyi değil sanırım. Geliyor musun?” Winona, Matt’e baktı sonra tam konuşacakken Matt söze girdi.

“Ben Winona’yı eve bırakırım. Siz gidin.” Winona ona bakıp gülümsedi. 

“Evet canım, yarın okulda görüşürüz.” Onlara el salladım ve Simon’u sürüklemeye devam ettim.

Simon’u arabaya oturttum daha sonra da sürücü koltuğuna geçtim. Arabanın anahtarları Simon’un cebindeydi, elimi montunun cebine soktum ve anahtarları çıkardım. 

Evet sonunda arabayı çalıştırabilmiştim. Başım çok dönüyordu ama eve kadar idare edebileceğimi düşündüm. Simon da bugün bizimle kalırdı, annemin sorun edeceğini sanmıyorum. Tam eve yaklaşmışken telefon çaldı ben de arka koltuğa uzanıp çantamı aradım. Bulunca içinden telefonumu çıkardım. 

“Efendim?”

“Marissa, geç kaldın nerdesin?” Ahh bu annemdi.

“Geliyorum anne şu anda araba sürüyorum sonra konuşabilir miyiz?”

“ Tamam, hemen kapa telefonu, bekliyorum.”

Telefonu arkaya doğru bırakırken ön camda güçlü far ışıkları fark ettim. Önüme döndüğümde gördüğüm şey ise çok lüks bir arabanın üstümüze doğru geldiğiydi. Arabanın hakimiyetini kaybetmiştim ve ışıklar başımı daha da çok ağrıtıyordu. Simon sızmış halde yan koltukta yatıyordu. Bir arabaya, bir de direksiyona baktım, gerçekten gidecek hiçbir yer yoktu. Araba üzerimize doğru geliyordu ve en son hatırladığım şey kollarımla suratımı kapattığımdı…

Kızlar hikayeyi okuduktan sonra yorum yaparsanız çok sevinirim. Benim için bütün yorumlarınız önemli gerçekten :)