Trust Me

Chapter 6

Chat

*Marissa'nın Ağzından*

   Gözlerimi bir karanlığa açtım. Sanırım 2-3 saattir uyuyordum ve odaya kimse gelmediği için ışık kapalıydı. Kalktım, ışığı açtım ve camdan bakmaya başladım. Londra'nın manzarasına aşıktım, bakarken her şeyi unutabilirdim ki benim de buna şuan her şeyden çok ihtiyacım vardı. Tam o sırada kapı çaldı. Winona ya da annemler olduğunu düşündüğüm için hiç tereddüt etmeden ve arkama dönmeden "Gel" dedim. Bir çift ayak sesi duydum sonra da birisi öksürdü ama bu ses bizimkilere ait değildi.

Arkana baksana sersem.

İç sesimin uyarmasıyla kendime geldim ve hemen sesin geldiği yöne döndüm. Aman Tanrım o Harry değil miydi? Neyse sakinim ve tavrımı koruyorum. O benden hoşlanmıyor. Bu kadar. Gayet düz bir sesle konuşmaya başladım.

"Selam?"

"Selam, şey ben konuşmak için gelmiştim." Ah hadi ama.

"Ne hakkında?" Hala sert tavrımı koruyordum ama onun gözlerini suratımda gezdirdiği düşünülürse bu biraz imkansızdı. 

" Sanırım sana kabalık ettim, ben.. benim o an moralim bozuktu. Özür dilerim."

"Tamam sorun değil. Unutmuşum bile. " Tabikide unutmamıştım hatta içim içimi yiyordu ama belli edemezdim.

"Tamam buna sevindim. O zaman ben gideyim."

Kapıya doğru yürümeye başladı ve ne yapacağımı bilemedim kalmasını istiyordum. Sessizce "Keşke benimle kalsan.." dedim ve o an bana döndü. Ah sanırım duydu, iç sesim neden biraz daha sessiz olamıyor?

"Bir şey mi dedin?"

"Şeyy, istersen gitmekte acele etmeyebilirsin. Yani kalman sorun olmaz tabi işin yoksa yani istersen- 

"Tamam olabilir işim yok zaten." Dedi ama üstüne kahkaha attı. Sanırım salaklığıma gülüyordu. O gülünce ben de gülmeye başladım. Kızarmıştım çünkü odada yalnızdık ve bugün rezilliğin dibine vurmuştum. Kafamı kaldırdığımda Harry  bana bakıyordu gözlerimi kaçırmaya çalıştım. Biliyorum benim yerimde hangi kız olsa şuanda Harry'nin boynuna atlamıştı ama ben alışık değilim böyle olaylara. Her neyse sonra daha da çok kızardım ve Harry birden

"Utandığın zaman çok şirin oluyorsun. " dedi daha da utandım ama artık belli etmemeye çalışıyordum. 

"Ah teşekkür ederim. "

"Rica ederim parti kızı."

Harry yanıma geldi ve kolumdan tutup yatağa oturttu. Karşıma da kendisi oturdu ve sorular sormaya başladı.

"Hangi okuldasın?" "Kaç yaşındasın?" "Kardeşin var mı?" "Daha önce hiç içki içmedin mi?"

Saatin farkına varmamıştım ama baya geç olmuştu. Annemler de -şansıma- hala gelmemişlerdi. Harry'le o kadar çok konuşmuşuz ki gece yarısı falan olmuştur. Bunu düşünürken Harry'nin telefonu çaldı. 

"Efendim Zayn? Ne? Niall dondurma mı istiyor, bu saatte nerden bulayım, neyse tamam bakarız, geliyorum ben şimdi." Gülümsedim.

"Niall için yemek = aşktır. Her saniye canı bir şey ister." sırıttı ve ayağa kalktı, o kalkınca ben hiç durur muyum ben de kalktım tabii. Sonra bana bakarak:

"Imm gitmeden önce numaranı alsam fena olmaz. Hem Niall iyileştikten sonra parti yaparız diye konuşmuştuk sen de gelirsin. Gelirsin değil mi parti kızı? " 

Bu çocuk da bana parti kızı diyordu. Herkes beni uçuk kaçık bir kız sanacak.. Sanırım cevap vermem gerekiyordu. 

"Şey, sanırım gelebilirim yani annem bu kadar olaydan sonra bırakırsa..." Kahkaha attı. "Bu arada numaram 0XXXXXXXXXX" Telefonuna kaydetti.

"Tamam ben seni ararım, geçmiş olsun tekrar. Görüşürüz." 

Kapıya doğru gitti ve koridorun sonunda gözden kayboldu. Ben de arkasından bakakaldım... 


Sabah 8-9 sularında...

 Yastığımın altındaki telefonumun titremesiyle uyandım. 2 mesaj gelmişti, yine kitap indirim mesajlarıdır. Açtım ve ilk mesaj gerçekten de öyleydi. İkinci mesajı da açtım, şunu gördüm.

"Dün gece Niall'a dondurma bulabildim, erkenden kaldırdığım için özür dilerim. Günaydın xx -Harry" 

EVET KIZLAAAR BİRAZ GEÇ OLSA DA SONUNDA HİKAYEYİ ATABİLDİM. UMARIM BEĞENİRSİNİZ. EĞER BEĞENDİYSENİZ OY VERİP YORUM ATARSANIZ ÇOOOOK SEVİNİRİM <3 BİR SONRAKİ BÖLÜMDE GÖRÜŞÜRÜÜZ :D <3