Wat al je ineens te horen krijgt dat je van school af moet? En wat als je ouders
je dan niet naar een gewone school in de buurt sturen maar na een kost school aan de ander kant van het land?
De 16-jarige mila gebeurt het. Ze word van school afgetra...
Ik sta voor het grote huis van de familie Durville. "Hallo wat doe jij hier nou"? vraagt mevrouw Durville die uit de zwarte Mercedes stapt. "Ik ben op zoek naar Miranda, we moeten een opdracht afmaken voor school" lieg ik. Mevrouw Durville laat me binnen en ik beland in een grote gang. Ik loop achter mevrouw Durville aan een klein trapje op, waarna we in een grote woonkamer belanden. De openhaard brandt en geeft de kamer een hoop sfeer. Joeri ligt lang uit op de bank met zijn iPad in zijn hand en oortjes in zijn oren. Hij kijkt niet op van zijn iPad en heeft geen idee, dat ik in zijn woonkamer sta.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik hoor boven me een hoop gestamp en zie Miranda van de trap afkomen. "Hoi, kom je mee" zegt ze wijzend naar boven. Ik knik en volg haar de trap op naar haar kamer.
Haar kamer is groot met in het midden van de kamer een twee persoons bed. Haar kamer is wit met overal gele accessoires. Haar kussens op haar bed zijn geel en ook de gordijnen voor de grote ramen zijn geel. "lievelingskleur geel?" vraag ik grijnzend. "nee mijn moeders" zegt ze hoofdschuddend.
"Ik heb al wat dingen gezocht wat we kunnen gebruiken" zegt ze, terwijl ze een volle kartonnen doos in mijn handen drukt. Ik open de doos en zie een scheetkussen, een nep drol, een paar spinnen en een afgehakte hand. Ik lach en leg de doos op de grond. "dit is te kinderachtig, we moeten een echt groot plan hebben" zeg ik verveeld.
"Heb jij een beter idee"? vraagt Miranda verontwaardigd. Ze kijkt me boos aan en legt dan de doos weg. Eigenlijk heb ik genoeg plannen, maar dat wil ik niet tegen haar zeggen. "ik heb wel één idee" zeg ik dan maar. Ze kijkt me vragend aan en net als ik haar mijn plan wil vertellen, gaat Miranda's slaapkamer deur open en staat Joeri in de deuropening.
"Miranda, Mama vraagt of die vriendin wil mee eten" zegt Joeri zonder mij aan te kijken of te weten dat ik die vriendin ben. "Ja, we komen eraan" zegt ze chagrijnig en ze duwt de deur dicht. Ze kijkt me smekend aan om het plan te vertellen en net als ik wil beginnen met het idee roept mevrouw Durville: "dames, nu komen we gaan eten". Miranda zucht en loopt dan haar kamer uit en de trap af. Ik volg haar door het grote huis en uiteindelijk komen we in een grote eetkamer. De hele kamer is gevuld door de grote tafel, die in het midden staat met daaromheen 8 stoelen. Boven de tafel hangt een grote kroonluchter die de kamer verlicht.
"Ga maar zitten, Mila" zegt mevrouw Durville wijzend op de stoel naast Joeri en tegenover Miranda. Bij het horen van mijn naam kijkt Joeri op en zijn grote hazelnoot bruine ogen kijken me onderzoekend aan. "Wat doe jij hier" vraagt hij pissig. "Nou doe is aardig Joeri" zegt de man die tegenover mevrouw Durville zit en waarschijnlijk Jan-Pieter is, de stiefvader van Joeri en Miranda. "bemoei je er niet mee" snauwt Joeri hem toe.
"Eet smakelijk" zegt Mevrouw Durville vrolijk, die duidelijk de sfeer probeert te redden, maar ze is al te laat, want Joeri gaat gewoon verder: "Jij stalkt mij of niet"? Ik schud beschaamd mijn hoofd en richt me op het biefstukje wat op mijn bord ligt.
"Wat wil je van me. Wat heb je nodig, maar voordat hij zijn zin af kan maken, snoert Miranda hem de mond "Ze is hier voor mij dus je hoeft je niet speciaal te voelen".
Na het eten bedank ik Mevrouw Durville voor het heerlijke eten en loop ik slenterend terug naar de school.
