boarding school

hoofdstuk 7: het plan

Ik kijk op mijn horloge en zie dat de grote wijzer de 12 heeft geslagen en de kleine wijzer precies de 5 raakt. Ik sta al een paar minuten voor het bankje, waar we vanmorgen hebben afgesproken, maar er is nog niks te bekennen van Eline

Een paar minuten later zie ik Eline samen met Luna mijn kant op lopen.

"Hey, bedankt dat je toch bent gekomen" zegt ze duidelijk opgelucht. "ik zal je vertellen wat je voor me kunt doen.

"mijn broer: Mats zit aan de andere kant van het gebouw. We hebben elkaar al meer dan een jaar niet gezien. Hij zegt dat hij me niet meer wilt zien tot ik iets terug krijg van Joeri, de zoon van mevrouw Durville. Het is me sinds die tijd nooit gelukt om het te krijgen, maar ik ga zag jou laatst omgaan met Joeri en misschien lukt het jou wel.

Ik kijk haar duidelijk geschrokken aan . Ik had verwacht dat ik even wat moest afleveren of dat ik een gekke grap moest uithalen, maar dat het zoiets belangrijk was dat had ik nooit kunnen bedenken . "Maar hoe komt Joeri aan iets wat van jullie is en wat kan er zo belangrijk zijn dat je broer je voor datgene niet meer wil zien, vraag ik haar om het verhaal te snappen.

Eline verbergt haar gezicht en haar ogen kijken beschamend naar de grond. "Joeri en Eline hebben een tijdje wat met elkaar gehad" vult Luna haar vriendin aan. "Dat liep alleen niet zo goed af."

Ik denk aan het feit dat Joeri mij ook wou gebruiken en besluit om Eline te helpen zonder dat ik weet om wat het gaat.

"Ik wil je helpen, maar dan moet je me precies vertellen hoe en wat ik kan doen" Eline kijkt me dankbaar aan en knikt dan. Ze wijst dat ik mee moet lopen en ik loop achter haar aan naar haar kamer die ze samen deelt met Luna. Ze sluit de deur achter ons en kijkt geheimzinnig door het raam of niemand haar heeft gezien.

"Mij lijkt het het beste als je een relatie met Joeri krijgt en als hij verliefd op je is en je vertrouwt dan slaan we toe" fluistert ze, zodat alleen Luna en ik haar kunnen verstaan.

"Wacht, wat? sorry ik weet niet of ik dit kan doen ik moet er echt even over na denken" zeg ik duidelijk niet wetend of dit een goed plan is.

Eline kijkt me verontwaardigd aan, maar zegt dan begrijpend: "Denk er maar over na en maak alsjeblieft de juist beslissing"

Ik knik en loop dan hun kamer uit op weg naar mijn eigen kamer. Ik ga op mijn bed liggen en val na ongeveer een uurtje piekeren in slaap