boarding school

Hoofdstuk 21- de zoen

Het is 5 voor half 8 en ik sta op het veldje achter Joeri's huis. Het is donker buiten en de kleine lantarenpalen verlichten het veld. Vanuit de verte zie ik iemand het veld op komen lopen. Als hij dichterbij komt zie ik Joeri's mooie ogen die licht geven in het donker. Zonder me te begroeten tikt hij de bal van me voeten en schiet hem in het goal. "zo moet dat dus" zeg ik lachend om hem een beetje te complimenteren. Ik zie zijn witte tanden verschijnen en zijn ogen glinsteren in het licht van de lantarenpaal. "Precies ja" zegt hij als hij naar het goal loopt en de bal uit het net haalt. Hij gooit de bal naar me toe en ik leg de bal net iets voor me neer. Ik loop iets naar achteren en loop dan op de bal af. Ik raak de bal met de buitenkant van mijn voet waardoor de bal onderweg van richting verandert. Joeri duikt de linker hoek in en tikt de bal net uit het doel.

"Dat was te makkelijk, kom op Mila laat zien wat je hebt" daagt Joeri me uit. Ik pak opnieuw de bal en leg hem voor me uit. Ik ren vanaf een afstandje op de bal af. Ik haal uit en bal beland recht in Joeri's handen. "dit is toch niet alles wat je hebt éh" zegt Joeri plagend en hij gooit de bal terug naar me. Zonder naar achter lopen knal ik de bal gelijk richting Joeri. Hij ontwijkt de bal van schrik en de bal komt in het net achter Joeri terecht. "heb je nu nog iets te zeggen" vraag ik hem plagend.

"ja, eigenlijk wel zegt hij dan zonder iets te zeggen. Hij kijkt me uitdagend aan en wacht op me om te vragen wat hij wil zeggen. "wat wil je zeggen, Joeri" zeg ik omdat ik de stilte niet langer aan kan. "Dat was bijna mijn hoofd" zegt hij terwijl hij me boos probeert aan te kijken. "oeps" zeg ik lachend en ik leg mijn op mijn mond. "je gaat eraan" zegt hij lachend en hij komt op me afrennen. Ik probeer van hem weg te rennen maar hij is sneller. Zijn gespierde armen vallen rond mijn heupen en tillen me van de grond. Ik probeer los te komen uit zijn greep maar hij sterker en legt me voorzichtig op de grond. Ik kijk naar boven waar Joeri lachend naar me kijkt hoe ik op de grond lig.

Ik pak zijn benen vast en probeer ze om te duwen. Mijn poging lukt en Joeri valt naast me neer op het veld. Lachend liggen we op het voetbalveld. "moet je die ster zien" zegt Joeri wijzend naar de helder lucht boven ons. Ik kijk naar de glinsterende ster. "Dat is mijn vader" zegt Joeri dan. Ik kijk naar hem en zie dat zijn ogen waterig zijn. "hij zal nu trots op je neer kijken" zeg ik op hem te proberen te troosten. "Denk je dat echt" vraagt hij me dan en hij komt overeind. Hij leunt op een elleboog en kijkt me recht in mijn ogen aan. Ik knik en zeg dan; "ja, hij zal trots op je zijn".

Zijn mondhoeken krullen en hij kijkt me glimlachend aan. Hij buigt zich naar me toe en kijkt me recht in mijn ogen aan. Ik voel zijn warme adem op mijn huid. Voor mijn mond blijft hij heel even stil. Hij zoekt naar mijn goedkeuring. Ik buig ook naar hem toe en druk mijn lippen op de zijne.