boarding school

Deel 2, hoofdstuk 3: Anouk

"Stil!" sis ik naar Sam. Hij kijkt me onschuldig aan en houdt lachend zijn handen omhoog. Ik geef hem plagend een klap en sluip verder door de gangen van het schoolgebouw waar het voor ons verboden is te komen. Er hangen overal papier met waarschuwingen als: "Wanneer we je hier vinden, wordt je geschorst" of "Er zijn camera's dus pas op."

Sam wijst naar dat laatste bord waar een afbeelding van een camera op staat. "Is dat echt waar?" vraagt hij wat zenuwachtig. "Want sorry Anouk, maar dat ben je niet waard." Ik schud mijn hoofd om hem gerust te stellen. Ik heb nog nooit eerder iemand over de camera's gehoord, maar heel zeker ben ik er niet van.

Ik steek de sleutel die ik uit oma's la heb gepakt in het slot en open de deur. Het is precies zo'n kamer die ik van mijn oma had verwacht. Een netjes opgeruimd bureau, een kast waar dossiers op alfabet zijn ingedeeld en de spierwitte muren waar geen vlek op te bekennen is. Ik ga op de stoel achter het bureau zitten en kijk over het bureau heen. "Een week geleden zat ze hier nog" mompel ik meer in mezelf, maar ik ben er van bewust dat Sam me wel kan verstaan. Ik sluit even mijn ogen en vecht tegen de tranen die ik op voel komen.

Sam loopt op me af en knielt voor me. "Zo heb ik je nog nooit gezien, jankerd" lacht hij en hij gooit een arm om me heen. Hij trekt me tegen zich aan en zijn vertrouwde geur maakt me rustig. "Maar je mag me nu wel vertellen wat we hier doen."

Ik lach en was het bijna vergeten. Ik schakel de computer aan en een wachtwoordbalk verschijnt in het scherm. "Hier had ik even niet op gerekend" zucht ik. Ik probeer Joeri, Miranda, haar geboorteplaats en geboortedatum, maar ineens schiet het me te binnen. Ik weet nog hoe ze het er over had dat ze een kettinkje wilde met Esmee en Anouk door elkaar geschreven. Ik probeer Esouk en Anes, maar bij Anmee verschijnt pas het bureaublad. Tevreden open ik het programma waar alle informatie over leerlingen in staat.

Sam buigt zich over mij heen en kijkt geïnteresseerd mee. "Je bent best handig met dit soort dingen" complimenteert hij terwijl zijn ogen op het beeld gericht blijven. "Maar wat wil je hier meedoen."

"Meneer de Hoek zei dat ik het dit jaar niet ga halen als ik zo doorga. Dus moet er iets veranderen" legt ik uit en ik scrol naar beneden tot mijn naam in beeld komt. "Ik zou graag een 8 willen voor geschiedenis en een 7 voor maatschappij kan ik ook wel gebruiken."

De deur vliegt open en beland met een klap tegen de muur. "Wat heeft dit te betekenen?" vraagt mijn moeder die boos in de deuropening staat. Haar handen omringen strak de deurklink terwijl haar ogen zijn samengeknepen en op mij gericht blijven. Ze laat de deur los en laat hem hard in het slot vallen. "Als je een 7 wilt voor maatschappij moet je daar maar iets voor gaan doen, jongedame."

Ik zucht en laat me achterover in de stoel vallen. "Ik wilde gewoon graag nog even dichtbij oma zijn en Sam kwam mee om me te steunen" verzin ik vlug, maar ik weet al dat ik erbij ben. Toch is het het proberen waard en hoop ik dat ze me gelooft.

"Godverdomme Anouk, hou toch op" vloekt ze en gefrustreerd gooit ze haar tas op het bureau. Ze grijpt met haar scherpe nagels naar het beeldscherm en draait het scherm naar haar toe. Het pijltje staat nog in het vak van maatschappij en als er op enter wordt geklikt, sta ik een 0,7. "Een 0,7? Dat kan natuurlijk." Het sarcasme spat er van af en ik kan niet anders als schaapachtig lachen.

"Mama?" zeg ik vragend. "Wat doe je hier eigenlijk?"

"Ik neem het vak maatschappij voorlopig even over" vertelt ze. "En nu we het daar toch over hebben. Jullie komen beide bij mij in de klas. We zijn bezig met een groepsopdracht en ik zet jullie wel samen in een groepje. Als je je best hier voor doet, zet ik er persoonlijk een 7 neer. Zo niet blijft die 0,7 van nu staan."

Sam wilt naar de deur lopen om hier zo snel mogelijk weg te komen, maar hij wordt tegengehouden door mijn moeder die hem bij zijn bovenarm grijpt. "Ik ben toe aan een sigaret" legt hij uit en hij trekt zijn arm terug. "Ik zie u morgen bij maatschappij."

Ik kijk mijn moeder geïrriteerd aan. Ze heeft me echt compleet verschud gezet en nu moet Sam weer voor mijn fouten boeten. Hij had hier deze keer echt niets mee te maken. De vorige keer wilde hij het ook nog of zat hij in het complot. Nu moet ik weer een maand lang drop voor hem kopen om het goed te maken.

"Wat moet jij nou met zo'n jongen?" vraagt ze neerbuigend. Ik schud mijn hoofd en grijp mijn tas van de grond af. Ik walg van haar houding. "Je kan beter krijgen, Anouk. Dat weet je zelf ook wel!"

"Mam, het draait niet alleen maar om uiterlijk en geld. Overigens is hij mijn beste vriend, niet meer." Ik loop ook naar de deur en kijk nog een keer naar haar om. Ze heeft nu ook plek genomen achter het bureau. Ze heeft een bril op haar neus gezet even verwar ik haar met oma, waar ik meer van schrik als ik zo willen. "Nou, tot vanavond thuis of morgen bij maatschappij."