In the Vampire's Territory

Fourth Step in their territory

Chapter 4
Vampirus Academia

Gezeth Avril Stardust

Nakatingin pa rin ako sa kawalan at hindi alam ang gagawin. Nakasandal lang ako sa headboard ng parehong kwarto kung saan ako dinala ng lalaki kanina.

His name is Wizus Ace Royals, yan ang sinabi niya kanina. I don't know what happened next when he told me where exactly am I right now.

I am in the vampire's territory and mas worst, I am exactly here in the room of the vampire heir. The next vampire king!

Napatingin ako sa pintuan ng bumukas ito. I just gave him a little smile. "Glad your awake"

"Yeah, anyway thank you sa pagpapahiram ng kwarto mo sa akin" napatango naman siya.

Napansin ko ang tray na dala niya na may lamang pagkain. I tilt may head while looking at it and that makes him frown.

"Welcome, by the way I brought you food. You should thank me for this, hindi mo alam kung gaano kahiral makihalubilo sa mga tao" tsaka niya inilapag ang tray na may lamang pagkain.

"Thank you then" I can't help but to smile for his effort.

"Hindi tayo nakapagusap ng maayos kanina and I am expecting na sana ngayon ay pwede na kitang makausap ng masinsinan" seryosong sabi niya kasabay noon ay inilapit niya papunta sa harapan ko ang tray na may lamang pagkain.

"While I'm eating?" nagtatakang tanong ko na ikinatango niya. "Okay. . . ?"

"Can you tell me what are you doing here?" parang hindi rin lang ako makakain ng maayos sa mga tanong niya.

"Okat, first of all, hindi ko naman alam na nandito ako sa lugar niyo. I accidentally entered your territory because of those stupid vampire na kalahi mo" sinamaan niya naman ako ng tingin dahil siguro sa page-emphasize ko ng mga salita.

"So, matatawag na ba kitang tanga?" and now, my turn to give him a sharp look. Itinuro ko sa kaniya ang tinidor na hawak ko.

"Manahimik kang bampira ka, di porket tao ako ay lalaitlaitin mo na ako. Tanda!" nasabi ko na bang he's already five hundred forty-three years old pero sa physical na kaanyuan niya ay nineteen years old lang siguro siya.

"Whatever" napanganga ako ng umirap pa siya sa akin. Wtf?! Kinabog pa ako?

"Tss. At pangalawa, naglayas ako sa bahay namin. I can't bear living with my step mom and step sister in the same roof" bigla tuloy akong nakaramdam ng galit sa kanila pero kahit ganun ay atleast doon masasabi kong safe pa rin ako. "But still, I want to go home"

"Sorry" napaangat ako ng tingin dahil sa sinabi niya. Isang tipid na ngiti na lang ang isinagot ko sa kaniya.

Mula kanina ay hindi pa ako nakakalabas ng kwarto niya. Alam kong gabi na rin dahil madilim na sa labas. Pagkatapos kasi kanina ng sinabi niya kung nasaan ako ay pinagpahinga niya ako at hindi ko namalayang nakatulog na ako.

Nakaligo na rin naman na ako kanina ng pagkagising na pagkagising ko. May nakita akong damit sa may paanan ko kaya yun na ang isinuot ko at sabi niya talagang para sa akin daw yun. 

"Hindi ko muna papayagang makauwi sa inyo. It's dangerous lalo na at galing ka dito. Don't worry, you're safe as long as you're with me"

Ubos na ubos ko ang pagkain na dinala niya dahil na rin sa gutom. Naalala kong mula kaninang umaga ay hindi pa ako kumakain.

"Kung ganun ay, dito lang ako sa loob ng kwarto mo habang nandito ako?" tanong ko habang umiinom ng tubig.

"Nope" he answered popping the 'p'. "Napagkasunduan ng mga elder vampire na habang nandito ka ay pwede kang mamuhay na parang normal na tao na nasa normal mundo niyo. You can also continue your study here, in the Vampirus Academia which my father is the owner" napatango naman ako sa paliwanag niya.

"And also the king of the Vampire" tumaas naman ang dalawang sulok ng labi niya sa sinabi ko. "At ngayon naman ay kausap ko ngayon ang prinsipe at taga pagmana nila" mas lumawak ang ngisi niya sa dinugtong ko.

"Right, so you should really thank me human because you were under my protection. You owe me bigtime" napatawa naman ako ng mahina sa sinabi niya.

"Really?" napa uhuh naman siya habang mahina ring napatawa. "Hindi talaga kapani-paniwalang nakikipag-usap ako sa isang bampira ngayon" naiiling na sabi ko dahilan para mapatigil siya.

"Why? Is there something wrong about it?" I shook my head as an answer then give him a sweet smile.

"Nothing, para lang kasing nananaginip ako"

"Sorry to say, you are not dreaming Gezeth" tsaka siya tumayo at umupo sa tabi ko.

"I know, kaya natatakot ako. Pakiramdam ko kasi anong oras mula ngayon ay pwede na akong mamatay" napatawa ako ng mahina sa sinabi ko habang siya ay mataman lang akong tinignan.

"Don't be you stupid human. As what I said, no one can hurt you as long as you're with me" sa sinabi niya ay bigla kong naalala si Dad. Yan ang sinabi niya noong namatay si mom.

Sabi niya ay poprotektahan niya ako pero siya rin lang ang nanakit sa akin. He said, he'll protect me no matter what happen but what did he do? I can't feel being protected instead pakiramdam ko ay parang sinasabi niyang sana namatay na lang ako.

"Can you give me a hug?" out of nowhere na sinabi ko sa kaniya. Hindi makapaniwalang tinignan niya ako kaya ako na ang mas lumapit sa kaniya at yinakap siya.

Naramdaman kong saglit siyang nanigas pero agad din na nakarecover at yinakap ako pabali at mahigpit akong yinakap.

"Sana nga totoo yang sinabi mo. Promises are meant to be broken, Wizus" and there my sight became blurred. May mga tubig na namumuo sa mga mata ko na parang gustong kumawala.

"But the question is, did I promise? I didn't Gezeth, dahil gagawin ko. I'll do it, I'll protect you" sa sinabi niya parang naguunahang nagsilabasan ang mga tubig sa mata ko.

Mahina ko siyang pinalo sa likod "Lagot ka sa'kin, pinaiyak mo ako" natatawang sabi ko at natawa na lang rin siya.

Parang nakahanap lang ako ng kakampi sa di inaasahang lugar. Who would thought that na isang bampira ang poprotekta sa akin and worse is it is the vampire prince.

"They're right, humans were emotional and that made them weak" hinampas ko ulit siya, hindi naman ganun kalakas pero mas malakas kaysa sa nauna.

"Walang 'ya ka, tigil tigilan mo ako" inirapan ko na lang siya habang pinupunasan ang luha sa mukha ko. Napatingin ako saglit sa labas at nakitang mukhang maganda maglakad lakad sa labas ngayon.

"Tutal pinaiyak mo ako" malawak na ngiti ang ipinakita ko ng liningon ko ulit siya "Tara igala mo ako sa labas"

I jumped from the bed then grab his right hand. "come on, vampire. Ang boring kaya ng buong araw ko dito sa loob ng kwarto mo, please" nagmukha na akong bibe dahil sa haba ng nguso ko.

"Hey Gezeth! Mapanganib lumabas, the fuck! What a stubborn human!"

"Anjan ka naman eh! You told me you'll protect me, come on mr. vampire"

Tuloy tuloy ko siyang hinila hanggang sa napabuntong hininga siya at tumayo. "Fine pero pwede lang, wag kang gagawa ng ikakasakit ng ulo ko kundi lagot ka sa'kin!"

Napatalon naman ako tsaka pumalakpak dahil sa sinabi niya. Seryoso lang siyang nakatingin sa akin habang ako ay nagpakita ng isang matamis na ngiti sa kaniya.

"Aye!Aye Captain!" sagot ko tsaka sumaludo sa kaniya na ikinailing niya.

*******

READ IT!!

A/N:
  Sorry sa mga chapters na may mga mura, at hihingi pa ako ng maraming sorry para sa mga susunod na chapters na mayroon pang mga mura mula sa mga characters na sinusulat ng siraulong author na 'to. *insert crazy laugh*

MHIKASHI