In the Vampire's Territory

Tenth Step in their territory

******

Chapter 10
Leave, Attacked, Moved

*****

Gezeth Avril Stardust

"What did my sister told you?" he asked while his gaze is still on the road. He looks like a dragon ready to puff a fire awhile ago, while waiting for me. Ang tagal ko daw kasing lumabas, tsaka lang siya huminahon ng sinabi kong kinausap ko muna ang kapatid niya.

Bigla ko tuloy naalala yung mga sinabi niya kanina at wala sa sariling napailing. "Nothing, she just told me to take care of myself and look for you"

"Look for me, huh?" he said, teasingly. I arched my left eyebrow while eyeing him, sharply while he just chuckle.

"Something's funny?"

"I just can't imagine that you will protect a vampire prince" he said then give me a glimpse. He's really a tease!

"Whatever"

Tumitingin-tingin lang ako sa palikid at napahikab,na mukhang napansin naman niya. May inabot siya sa backseat at naramdaman ko na lang na may malambot ng bagay sa ulo ko. It's a pillow, I smiled then closed my eyes.

Pero di pa tumagal ng biglang tumigil ang sasakyan at nakarinig ako ng kalabog. My heart pounds so fast, biglang nagsiaakyatan ang kaba sa'kin. Napahawak ako sa kamay ni Wizus na nasa manibela pa rin.

"Wizus" I whispered in horror. Nagsisitaasan na rin ang balahibo ko, napatingin ako sa labas. We're now in a middle of a highway road, magpapasalamat na ba ako sa street light na nasa tapat namin dahil nakikita namin ng mas mabuti ang nasa paligid namin?

"I'll just check it" sabi niya pero mas napahigpit ang kapit ko sa braso niya at mabilis na umiling ng ilang beses na parang bata.

"No, please. Don't leave me here, I'm scared" napapikit na lang ako ng mata at umiling pa ulit. Parang maiiyak na ako.

Parang ganito rin 'yung nangyari noong bago ako mapunta sa lugar ng mga bampira, hinabol rin ako ng mga kapwa bampira nilang mga baliw. Pakiramdam ko, aatakihin na ako sa puso kapag nangyari pa ulit 'yun.

"Look at me sweety" he cupped my face then look straightly to my eyes. "I won't leave you as long as you don't want me to leave you. You got it? You'll be safe, trust me"

I nodded at him then slowly closed my eyes when he kiss my forehead then smile, giving me the assurance that I'll be safe. "Ingat" I whispered ng palabas na siya ng sasakyan.

"Stay inside the car, whatever will happen. Just trust me" huling mga salitang binitawan niya ng tuluyan na siyang makalabas.

Isang katahimikan ang namayani pagkalabas niya ng sasakyan, I bit my lower lip then look from side to side, then I look at the back of my car. Wala na akong makitang kahit ano bukod sa madilim at tahimik na highway kung saan kami nakahinto ngayon.

Parang ganito rin lang ang scenario noon, but the difference is I am with Wizus. Napabuntong hininga na lang ako at napaayos ng upo bago napapikit.

Mabilis rin lang akong napamulat ng bigla may parang kumalabog sa likod na parte ng sasakyan kaya mabilis akong napalingon sa may back seat.

"Hmm!" isang impit na sigaw ang pinakawalan ko bago may mabilis na nagtakip ng mata at ng bibig ko.

"Shh!" that's voice, its wizus! I slowly turn my gaze on him. "Stay here, close you eyes and whatever you heard or feel" tumango na ako sa kaniya tsaka siya mabilis na lumabas at isinara ang pintuan sa gilid ko.

Hindi ko pa naipipikit ang mata ko ng biglang may ulo ng isang bampirang dugo-dugo ang biglang nagpakita sa gilid ko.

"Aaahh!" I shout at the top of my lungs, napalayo ako ng kaunti sa binta sa gilid ko at tsaka napahinga ng maluwag ng biglang nawala na siya pero may mga dugo pa ring naiwan.

Naiiyak na talaga ako. Kahit na hindi mainit ay nag-uumpisa na akong pagpawisan dahil sa kaba at takot. Bigla kong naalala si Wizus, nasaan na siya?! God! Kasasabi lang ng kapatid niya na tignan ko siya at wag siyang hayaang mapahamak, pero ako naman ang nagdadala sa kaniya sa kapahamakan.

I was about to open the door when Wizus appeared again in front of me. His right arm is bleeding pero napansin kong unti-unting nagsasara ang sugat sa balat niya na nakapagpatigil ng pagdudugo.

"Wizus" I can't help but to whisper his name.

"You stubborn, I told you to wait me inside the car" he said, shooking his head while give me a small smile in his lip.

I ignored what he said then turn look around, one thing caught me are there are two vampire carriers lying on the ground. Nakahiwalay na rin pati ang ulo nila sa katawan nila.

Napasinghap ako at napatakip sa bibig bagp tumingin kay Wizus na nakatingin na rin pala sa kanila. Tsaka siya tumingin sa'min, that cause our eyes met.

"Sorry" he sincerely said, the let out a sigh. Ngumiti na lang ako at hinawakan ang magkabilang pisngi niya bago siya yinakap ng mahigpit.

"Are you alright? Gosh! Pinakaba mo ako!" at hindi ko na napaigilan ang bawat luhang nagkakarerahang kumawala mula sa mata ko.

Naramdaman ko ang baba niya sa tuktok ng ulo ko tsaka rin ako yinakap pabalik. "As long as you're okay, I'm okay" he said that made me smile. Mahina ko siyang hinampas sa likod.

"Let's go, anong oras na rin. Bawal pa naman sa inyong mga tao ang napupuyat" nakangiting sabi niya bago ako inalalayan papasok sa loob ng sasakyan. Pagkasara niya mg pintuan, ay mabilis siyang umikot papunta sa driver's seat.

Katahimikan ang namayani buong byahe namin. Hindi na rin ako gaanong nakatulog, dahil na rin siguro sa takot na baka mamaya, may sumugod o magpakita na naman.

Mga isang oras na ang lumipas pero nasa byahe pa rin kami. Ang pinagkaiba lang ay kung kanina nasa isang tahimik na kalsasa kami, ngayon ay may makikita ka ng parang hotel restaurant at iba pa.

Ang wala lang ay 'yung mga malalaking building na kompanya, ang meron ay mga naglalakihang bahay. May matataas na gate na ang gagara, pero hindi naman gan'un magkakadikit ang mga bahay na gaya sa ibang subdivision.

"Malapit na ba tayo?" tanong ko sa kaniya.

"Yep" popping the p "Malapit na malapit na"

True to his words, maya maya ay tumigil ipinasok niya ang sasakyan sa isang malaking gate na kusang nagbukas. Nagtatakang napatingin ako sa kaniya pero deretso pa rin ang tingin niya sa daan.

Hanggang sa tinigil niya 'yon sa tapat ng isang malaking bahay at pinatay na rin ang makina baho tumingin sa'kin. "We're here sweety" nakangising sabi niya bago lumabas.

Napapailing na lang ako lalo na nang pagbuksan pa niya ako. Inalalayan niya akong bumaba, napatingin naman ako sa bahay or should I say mansyon dahil kahit na gabing gabi na ay halata mo anng garbo at laki ne'to.

"Let's go"

"Teka, paano 'yung mga gamit natin?" nagtatakang tanong ko sa kaniya.

"May servants will do it"
he said with authority before he drag me inside his house. May isang babaeng nakasuot ng black na jeans pati ang pantaas ay black, na may ngiti sa labi pero agad ring nabura ng magtama ang paningin namin.

"Welcome home, young master" he just nod then he, again, drag me inside. Impit akong napatili ng bigla niya akong buhatin ng nasa tapat na kami sa ng isabg hagdan.

"Maybe you're already tired" rinig kong sabi niya at parang singbilis ng hangin ang nangyari. Parang wala pang isang segundo, nandito na kami sa isang kwarto at dahan dahan niya akong inilapag sa kama.

"Kaninong kwarto naman 'to?" di ko maiwasang tanong.

"From now on, this will be your room" sabi niya at inayos ako ng higa. "Sleep now"

"Good night" I whispered before I closed my eyes. Pero hindi na ako nakarinig ng sagot, isang tunog na lang ng pagsara ng pinto ang narinig ko.

******

A/N:

Yays! How's is it? Last chapter, nangailangan ako ng twenty votes for the inspiration and again,  I need atleast 20 Votes.

Demanding ba? Sorry po, I just need an inspiration para maging weekly ang pag-update ko dito kung gusto niyo :)

MHIKASHI