In the Vampire's Territory

Thirtieth Step In Their Territory

Chapter 30
The Kiss

When you have a lot of questions running inside your head, and when you finally thought you found the answers but another wave of questions came in filling up your head. Honestly, it is frustrating, making you feel so crazy. And that is what I am feeling right now.

I only look at Eres who is intently looking at me. My jaw dropped like all the emotions I felt awhile ago left me, and the only thing I feel like now is confusion. Confused whether it is true or not, and wondering how the heck did it happen.

“Ah… wha-what are… I mean like…”

I can’t find the right words to asked, but before I succeed, a man showed up behind Eres. Panting like he has something very important to say.

“Lord Eres,” he said as he breath.

But the title he used to called Eres stunned me, making me put all my focus on Eres who is now looking at his servant, waiting for what he is going to say. Eres isn’t lying. He is a lord! But how the heck did he became the lord, how about the king!

“Speak,” Eres answered with authority.

Parang nag-iba rin ang ihip ng hangin simula ng dumating ang lalaki. Parang nandilim ang paligid nito, ngunit mas nangibabaw ang pagkataranta sa ekspresiyon ng lalaking dumating.

“Their clan had attack a small village, west of north.”

Nakita ko kung paano nag-iba ang ekspresiyon ni Eres at maski ako ngayon ay natatakot na sa kaniya habang tinitignan ko ito. Akmang maglalakad na sana ito ng bigla niya akong nilingon na tila ba parang naalala niya ako.

When our eyes met, my heart was tugged because of the pain I saw in his eyes. Para bang nagmamakaawa ang kaniyang mga mata sa akin, parang may gusto itong sabihin na hindi ko maipaliwanag.

“Do you want me to come with you?”

Sinusubukan kong suriin ang kaniyang ekspresiyon kaya naman ng tanungin ko siya ay parang umaliwalas ng kaunti ang kaniyang mukha, pero at the same time, nakita ko na naman ang paga alinlangan. Parang tinitantiya niya ang kilos ko. Hanggang sa ako na ang lumapit sa kaniya at nginitian siya.

“Keep me safe please,” I whispered at nauna ng naglakad pero napatigil rin ng may maalala ako, “We aren’t finish yet, my lord.”

Naiiling na sumunod na lamang ito sa akin at nakita ko ang maliit na ngiti na kaniyang pinakawalan. Marami siyang mga tauhan na nakalinya ng makarating kami sa loob ng kaniyang mansion. Tila siya na lamang ang inaantay nila.

Mga nasa bente yata ang bilang ng mga naririto. Nakita ko rin ang aking tatlong protectors na seryosong nag-uusap. Pero lahat sila napatigil ng makita nila kaming papasok sa loob. Tumagal ng kaunti ang tingin ni Medina sa akin bago inilipat kay Eres.

“You know what to do,” bungad ni Eres sa kanila, “Let’s go.”

Mabilis na gumalaw ang mga lalaki maski sina Medina. Sinundan ko rin lamang si Eres hanggang sa binuksan nito ang pintuan para sa passengers seat. Napataas pa ako ng kilay ng ginawa niya iyon dahil hindi ko lubos maisip na wala man lamang siyang driver.

Nakasakay na ako sa loob ng makita ko sina Medina na papalapit sa akin. Nakakunot ang noo nilang tatlo na para bang mayroon silang reklamo kay Eres. Pero hindi na rin ako nag-abalang bumaba pa muli ng sasakyan ng makita ko si Eres na seryoso ring kumakausap sa kanila.

Parang gusto kong malaman kung ano ang mga pinag-uusapan nila pero mas nangibabaw sa akin iyong pakiramdam na manatili na lamang sa loob at si Eres na ang bahala. Am I putting a lot of trust on Eres? Maybe, or maybe it’s all because of the bond we have between us.