In the Vampire's Territory

Seventeenth Step in their Territory

Chapter 17
King's threat

****

I woke up because of the heat coming from the sunlight though the curtain is closed. Napatingin ako sa relo, only to find out that it is already quarter to two. Well, halos ganito na nga ang naging routine ko mula ng ilipat nila ako sa night class kaya walang pinagbago.

Mabilis akong naghilamos bago bumaba papunta sa kusina, paniguradong may hinanda na si Lara at Rafael na pagkain doon, rafael is also one of Wizus' servants. Mabait naman siya gaya ni Hendrick, except kay lara na minsan ay tinatatayan ako pero unti unti ay nasasanay na rin ako.

"May nakapasok ba?" saglit akong napahinto sa hagdan ng makita ko si Hendrick sa ibaba at seryoso ang tono ng pananalita nito.

"Wala naman, pero napapadalas ata ang mga taong yun sa labas ng bukana ng gubat" at kung hindi ako nagkakamali ay di Rael yun, isa rin sa mga servants ni Wizus.

Rael and Rafael are twins, naa-identify ko sila dahil sa mahaba nilang tattoo mula siko hanggang sa pulsuhan. Para lang siyang spiral, ang tatto ni Rafael ay babaeng pinapalibutan ng white snake habang si Rael ay isa ring babae perk nakatalikod at napapalibutan naman ng parang isang kakaibang nilalang na ahas na di ko alam. Buti nga at alam ko pa ang white snake.

"Those vampire hunters were a big shits" halos mapatalon ako sa gulat ng marinig ko ang boses ni wizus. The tone of his voice weren't the usual when he used to talk to me. Parang hindi siya.

"The question is what do they need this time" seryosong dagdag pa niya.

"Walang rason para magparamdam sila ulit sa atin kung wala silang importanteng kailangan, even the wolves were starting to roar every midnight since Gezeth's accident" this time ay si Hendrick ulit ang nagsalita.

After hearing my name, I decided to take the remaining steps at umaktong kagigising na para bang di ako nakikinig sa kanila. I know that they were vampires, and supposed to be, dapat kanina pa nila nararamdaman na nandoon ako or maybe, ganun kaseryoso at katensionado ang usapan nila na hindi na nila ako napansin.

"Hey" si Wizus ang unang bumati sa akin ng mapansin niya ako. I just gave him a little smile while he did the same. "Morning"

"Good morning" I said while answering his warm embrace.

"I bey your already hungry" napatango naman ako sa sinabi niya dahil doon ko lang rin naramdaman na gutom na talaga ako.

Tinanguan ko lang sila Hendrick ng magtama ang mga mata namin.

"We'll discuss about those stuffs later, I'll just feed her" mabilis na sabi ni wizus tsaka ako hinila papunta sa kusina.

"I thought your at work? Something's up?" I asked.

Usually, kapag nagigising ako ay nasa trabaho na siya bilang isang prinsipe at doon may mga chine check na kung ano ano. Nakakapanibago lang na naabutan ko siya ngayon.

"Yes something came up so, I am still here" kibit balikat na sabi niya.

Kumuha ako ng plato habang siya ay kumuha ng tasa tsaka niya ako ginawan ng kape. Habang ako ang naglagay ng pagkain ko.

Pero bigla niya yung inagaw sa akin, at siya na ang naglagay ng mga pagkain. He just motionede to sit which what I did.

"Come on, eat" sabi niya ng matapos niya ng ihanda ang pagkain ko.

"Sama mo ako ngayon" biglang sabi ko dahilan para mapatigil siya.

"Huh? Where?" nagugiluhang tanong niya.