My Teacher

Deel 20

Ik kijk hem een beetje verbaasd aan, het klinkt namelijk nogal serieus en dat is Mark niet zo heel vaak.

'Wat is er dan? Is het iets ergs?'

'Ja het is wel erg maar niet op die manier...' zegt hij terwijl hij zijn hoofd een beetje wegdraait.

Nu snap ik er helemaal niks meer van. Het is erg maar niet op die manier?! Door de lampen uit de aula, waar het feest is, zie ik dat zijn hoofd een beetje rood wordt.

'Vertel het nou maar gewoon.'

'Oke, als je me niet gaat uitlachen..'

'Ik zweer het. Zeg het nou maar!'

Hij draait zijn gezicht weer naar me toe en lijkt eindelijk de moed te hebben om het me te vertellen. Plots pakt hij mijn handen vast.

'Ik vind je leuk Chelsea, ik ben al tijden verliefd op je en het wordt steeds erger. Ik kan het echt niet meer voor me houden, toen ik je vanavond optilde werd dat gevoel alleen nog maar erger. Wil je mijn vriendin worden?'

Verbaasd kijk ik hem aan. Meent hij dit nu echt? Mijn allerbeste vriend is verliefd op me, hoe kan het dat ik dit niet heb gemerkt. Hij staarde soms wel naar me ja, maar dat hoeft toch niet te betekenen dat hij verliefd is?

Ik ben zo erg in gedachten dat ik eerst niet eens doorheb hoe ongemakkelijk stil het is. Wanneer ik zijn lippen op de mijne voel, dringt tot me door wat er gebeurt.

Alsof ik een elektrische schok krijg, trek ik mijn handen uit de zijne en duw hem tegen zijn borstkas een beetje weg.

'Mark... Ik weet niet of ik je wel leuk vind op deze manier.'

'Oké, het is duidelijk' Zegt hij terwijl hij me gekwetst aankijkt en opstaat om weg te lopen.

'Mark! Kom op, we zijn nog steeds beste vrienden hoor.'

Hij kijkt me op een aparte manier aan en zegt nog één ding voor hij wegloopt richting de aula:

'Sorry Chelsea, maar ik kan niet telkens zo dicht bij je zijn zonder je te mogen zoenen of wat dan ook. Snap je dat dan niet? Ik moet je proberen uit mijn hoofd te krijgen en op die manier gaat dat lukken. Het is beter voor ons beiden als we geen vrienden meer zijn.'