Deel 14

95 8 0
                                    

'Het komt helemaal niet goed' huil ik terwijl ik mijn hoofd weer op hem laat leunen.

'Vast wel, ze blijft wel even boos, maar dat gaat wel over. Het is ten slotte niet alleen jouw schuld.'

Door mijn tranen heen glimlach ik, ik kan me niet herinneren dat Mark ooit zo erg behulpzaam en lief was.

'Sinds wanneer ben jij zo sentimenteel, Mark?' vraag ik met een spottend glimlachje.

Nog voor hij kan reageren gaat de bel.

'Kom, we moeten naar de les.' zegt hij terwijl hij me overeind helpt.

Als ik zijn shirt zie, schaam ik me een beetje.

'Je shirt is helemaal nat van mijn tranen.'

Hij kijkt naar zijn shirt en glimlacht bijna tevreden.

'Misschien moet ik hem dan maar uit doen.'

'Nee Mark serieus!'

'Wat is er? Kan je niet tegen een beetje bloot?' zegt hij met een knipoog. Hier weet ik eigenlijk geen antwoord op en ik heb geen zin in ongemakkelijke situaties dus sleur ik hem snel mee naar het lokaal.

We zijn net op tijd voor de bel binnen en gaan aan de tafels voorin zitten omdat iedereen al achterin zit.

Pas als ik goed en wel zit komen alle gebeurtenissen van vandaag weer terug. Mark die tijdens scheikunde zo raar deed, vervolgens viel ik in de armen van meneer Struik wat ik niet eens erg vond, en toen kreeg ik nog eens ruzie met Sharona!

Ik moet het echt gauw met haar goedmaken. Maar hoe?

We hebben zoveel samen meegemaakt, goede tijden maar ook minder goede, zoals de dood van mijn ouders. Op dat moment was zij echt de enige waarvoor ik nog op de wereld wilde blijven.

Ik kan me de zelfmoordpoging van mij nog herinneren, toen het pas gebeurd was. Zij heeft me toen net op tijd tegengehouden.

Zij is degene die me overal doorheen heeft gesleurd, en ik wil haar niet kwijt als beste vriendin.

My TeacherWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu