Deel 7

113 9 0
                                    

~donderdag~

Om zeven uur gaat de wekker, maar voor het eerst sinds tijden was ik al wakker. Ik ben nog steeds in de war door die droom.

Gister merkte Sharona ook wel dat er iets met me was maar gelukkig vroeg ze niet door, zij weet namelijk al heel snel wanneer ik lieg.

Ik sta op en doe de gewoonlijke dingen, ik laat de hond nog uit en ga om acht uur richting school. Als ik eindelijk na twintig minuten op school aankom is Sharona er nog niet.
Ik kijk op Whats App en krijg een berichtje van haar binnen: 'heey, ik ben het eerste lesuur naar de ortho, ik was het vergeten te zeggen sorryy...'

Ik antwoord dat het oké is en loop ondertussen richting mijn kluisje. Ik pak mijn boeken voor de eerste drie lesuren. Het eerste lesuur heb ik wiskunde, waar ik nu alleen zit omdat de vriendinnen van vorig jaar allemaal wiskunde A hebben en wij hebben wiskunde B. De tweede les heb ik Engels.

Ik loop het lokaal in en plof op de stoel naast Sharona neer. 'Heey' 'Heey, hoe ging het bij de ortho?' 'Mwah, ze hebben die draad weer strakker gezet..' (ik ben nog nooit naar de ortho geweest dus ik zou niet weten wat ze precies doen maargoed :/)

'Ow, das kut..' 'Nouja, heb ik tenminste een goede smoes om het avondeten niet te hoeven eten, als je dat nog eten kan noemen.' Ik schiet in de lach, ik heb één keer bij haar thuis avond gegeten en toen was het zo vies dat we uiteindelijk naar een friettent zijn gegaan. Sindsdien ben ik daar nooit meer blijven eten.

We worden onderbroken door onze docent die blijkbaar niet genoeg aandacht kreeg en we proberen ons de rest van les in te houden.

Ik probeer mijn gedachten niet af te laten dwalen naar de volgende les, waar ik dus totaal geen zin in heb, namelijk scheikunde.

Het vak zelf vind ik al niet zo geweldig maar die docent... Vreselijk!

En dan te bedenken dat we over een paar weken een paar dagen naar de Ardennen gaan, en drie keer raden welke docent er dus ook meegaat :(

My TeacherWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu