My Teacher

Deel 29

Waarom overkomt mij dit? Verkracht worden is al erg, maar dan ook nog eens zwanger zijn is nog erger.

Abortus plegen wil ik absoluut niet. Het voelt dan toch alsof ik iemand vermoord, ookal zijn het dan nog maar een paar celletjes.

Hoe kan ik op mijn leeftijd in mijn eentje een kind opvoeden?! Studeren met een baby of jong kind is vrijwel onmogelijk, dat is tenminste wat mijn ouders altijd zeiden. Toch wil ik het zelf opvoeden.

Hoe moet ik dit ooit aan iedereen bekend maken? Mark, Sharona en Jason weten wel dat ik verkracht ben, maar niet dat ik zwanger ben. Om eerlijk te zijn heb ik ook geen zin om het te vertellen. Dat komt later wel.

Ik leg mijn hand net zoals ongeveer een uur geleden weer op mijn buik, alleen nu met de wetenschap dat er ook écht iets groeit.

Ik wordt er iets rustiger van.

~ twee dagen later ~

Ik zet mijn fiets in het rek en loop het schoolgebouw in. Het weekend is nu al voorbij. Jeej. Ik ben al iets meer gewend aan het idee dat ik zwanger ben, maar nog steeds heb ik geen idee hoe ik dit moet gaan regelen. Ik loop richting mijn kluisje en zie Mark er staan.

Hij kijkt me een beetje gespannen aan. Met een krampachtige glimlach begroet ik hem.

'Hoe gaat het met je?' Hij probeert het normaal te laten klinken, maar toch hoor ik iets bezorgds in zijn stem doorklinken. Nooit verwacht dat hij toch nog zoveel gevoel zou hebben.

'Goed. Met jou?' Het gaat echt geweldig! 😑

'Wel goed.'

Gelukkig vraagt hij niet door. Ik open mijn kluisje en pak de boeken voor de komende lessen. Nederlands en Biologie. Nou ja, ik kan bij Nederlands tenminste een beetje slaap inhalen.

Als de bel gaat, loop ik samen met Mark naar het lokaal. Wanneer de lerares de deur opent gaan we snel achterin zitten. Tevreden kijk ik om me heen. Ik haat het als ik niet achterin kan zitten. Waarom? Ik hou niet zo van een douche tijdens de les. Zeker niet als via de mond van die lieftallige docenten ook nog een heerlijk geurtje vrijkomt.

Ik leg mijn hoofd op de tafel neer en val al gauw in slaap. Wanneer ik voor mijn gevoel nog geen minuut heb geslapen, hoor ik dat mijn naam geroepen wordt.

Met het nodige gesteun en gekreun kijk ik op naar de persoon die bij de deur staat. Fijn, nog een idioot in dit lokaal.