My Teacher

Deel 16

Ongemakkelijk sta ik voor Sharona. 'Euhh, ik wilde komen zeggen dat het me echt enorm spijt. Ik bedoelde het niet zo en...'

Ik begin te ratelen tot ze er plots doorheen roept: 'Chelsea! Het is al goed, het was ook niet de handigste reactie van mij, maar dat betekent niet dat ik je vergeef.'

Ik kijk haar verbaasd aan. Dit ging makkelijker dan gedacht, sinds wanneer vervliegt haar boosheid zo snel?'

Ik omhels haar stevig en ze sleurt me achter haar aan naar binnen.

'What the fack doe je?!'

Ik krijg een simpele 'netflix' als antwoord. Juist ja, één van de verslavingen van Sharona. Niet dat ik netflix niet leuk vind hoor, maar ik zou het niet bepaald erg vinden om een weekje zonder netflix te moeten leven. Ik maak er alleen gebruik van tijdens vakanties of soms in het weekend.

We ploffen op de bank neer terwijl Sharona de film die ze aan het kijken was weer aanzet. Het is een comedy film, dus ik ben het na nog geen minuut alweer zat. Ik haat comedy films en ik zal ze nooit leuk gaan vinden ook. Na de film en een zak popcorn later vertrek ik richting huis om Kareltje uit te gaan laten. Sharona heeft beloofd rond zeven uur naar me toe te komen dus er is eigenlijk geen tijd meer om te eten. Niet dat het me veel boeit, ik had toch geen trek vanwege de popcorn.

Voor ik het weet is het zeven uur en staat ze voor de deur. Karel springt tegen haar op terwijl ze hem lachend over zijn kop aait. 'Wat zullen we gaan doen?' vraag ik haar. Ik heb er wel even over nagedacht maar ik wist niet zoveel leuks. Het is donderdagavond en er zal dus ook geen leuk feest te vinden zijn in de stad, die zijn er eigenlijk alleen op de vrijdag- en zaterdagavond.

We besluiten uiteindelijk om maar een beetje buiten rond te lopen. Ik vertel Sharona uiteindelijk over de val bij scheikunde, natuurlijk niet dat ik hem aanstaarde als een debiel, en dat hij me opving. Ze probeert haar lach in te houden maar de trekjes bij haar mondhoeken verraden haar. Ik geef haar een stomp op haar bovenarm waardoor ze hardop begint te lachen.

'Wat is er nou?' vraag ik een beetje geïrriteerd.

'Gewoon, ik zag het voor me.'

Sure... Ik besluit er maar niet verder op in te gaan en we lopen richting de hangplek in de buurt. Dit is een speeltuintje maar er komen hier dagelijks veel jongeren van onze leeftijd. Wanneer we aankomen is Mark er ook samen met een vriend van hem. Hij heeft ons nog niet gezien dus besluiten we hem te laten schrikken. We sluipen achter de heg langs die om het speeltuintje heen groeit, maar zodra ik nog geen twee meter van hen vandaan zit, kom ik erachter dat ze een interessant gesprekje aan het voeren zijn.

'Vind je iemand leuk?'

'Nee gast, doe normaal!'

'Kom op Mark, je word rood. Je kan het niet ontkennen.'

'Oké, misschien een heel klein beetje dan..' antwoordt Mark.

'Nou, wie is de gelukkige?' zegt zijn vriend terwijl hij hem nieuwschierig aankijkt. Vol verwachting probeer ik me zo stil mogelijk te houden. Ik moet dit weten.

'Ik vertel het je alleen wanneer je het echt tegen niemand zegt, het is...'