Maine's POV
"Uy, wag mo ng ituloy yan!" Sabi ko. Baka mabiktima siya ng mga ganyan! Baka nagpapanggap lang yung babae! Kahit nagkita na sila ni Alden once, pero once lang yun! Hindi mo naman makikilala ng buo ang isang tao gamit ang text text o sa pagmeet personally ng only one time!
"Bakit ko naman hindi itutuloy? Maayos naman ang buhay ko! Wala din siyang problema! Saka, nagkakaintindihan din kami!" Sabi niya. "Kahit na, wag mo yang ituloy! Na-ganyan din si Yaya Lois! Ang result, nasaktan lang siya! Utang na loob, ayaw kung may masasaktan sa bahay na ito!" Sabi ko. "Ganoon ba?" Sagot niya.
Teka, baka hindi din alam ng nanay niya! Tatanungin ko nga!
"Alam ba ng nanay mo?" Tanong ko. "Sa ano?" Tanong niya.
Hala! Di na niya matatandaan ang pinag-uusapan namin! Bakit ganoon?
"Na may tinetext kang di mo kilala!" Sabi ko.
Alden's POV
Hindi pa alam ni nanay. Ayaw kong mapagalitan ako. Sasabihin ko ba ang totoo kay Maine?
Biglang nagring ang telepono ni Maine dito.
Ang dami naman niyang telepono sa bahay!
"Hello?" Sagot niya. "Sige, pupunta na ako diyan!" Sabi niya sa telepono tapos binaba niya.
"Kapag hindi ka sasagot ng totoo sa tanong ko, hindi ka kakain ng hapunan at dito ka lang! Ano, sasagot ka ba o hinde?" Tanong niya.
"Matutulog nalang ako! Secret na kasi iyon!" Sabi ko.
Mag-mamakaawa yan si Maine, sigurado ako! Tapos kakalimutin niya ang tanong at palabasin ako! Mabait kasi iyan si Maine!
"Ok! Goodnight! Sweet dreams with your empty stomach!" Sabi niya. Sinara niya yung lights at sinara din ang door.
Hindi siya nagmamaka-awa!
Maine's POV
Pagsara ko sa pintuan, naghintay ako sa front nito, tignan natin after one minute if matutulog ba talaga siya!
Alden's POV
Tumakbo ako parating sa pintuan. Sasabihin ko na ang totoo, para makapaghapunan ako. Sabi ni nanay, bawal mag-skip ng mga meals.
Binuksan ko ang pintuan at nakita ko si Maine naghihintay sa harapan ng pintuan.
"Hindi alam ni nanay." Sabi ko.
"Wala ka bang plano para sabihin ito?" Tanong niya. "Wala." Bulong ko habang nakatingin sa sahig.
Pinauna ako ni Maine palabas sa silid na iyon.
Maine's POV
Parang na-gi-guilty ako. Medyo natahimik kasi siya pagsagot niya sa tanong.
Habang kumakain kami, tahimik talaga siya. Lagot ako ngayon!
"Kuya Edwin, bukas, pupunta kami ni Alden sa hospital, maaga tayong alis ah!" Inutusan ko si Kuya Edwin. "Yes Maine." Sagot ni Kuya Edwin. "Pwede naman akong mag-taxi, malaki ang kita nakin ngayon!" Sabi ni Alden.
Galit siya sa akin! Nararamdaman ko na galit niya. Bakit ba siya naiinis at nagagalit sa tanong ko? I keep secrets, promise! Except, if may bad intention ang secret!
"May taxi ba na aga umalis?" Tanong ko. "Nagtataxi ako para makapunta sa karinderya ng madaling araw." Sabi niya.
Hala! Di pa siya tumitingin sa akin! Extreme galit talaga ang nararamdaman sa akin!
Bigla siyang tumayo at hinugasan ang plato, spoon, at fork niya.
BINABASA MO ANG
PWEDE BANG MAG-APPLY? {ALDUB}
FanfictionAn AlDub story. Kailangan ng pera si Alden para pang-opera sa nanay niyang nadamay sa car accident. Una, nahire siya bilang assistant sa isang karinderya ni Aling Allysa. Nung nalaman niyang kailangan na ng personal assistant si Maine, bigla siyang...