Bir Asrın Aşk Çığlığı "VAVEYLA" (Wattys2016)

49

(Multimedia: Bu siyah beyaz görsel yağmurda bekleyen Rüzgarı anımsatıyor. Yağmurda sevgiliyi beklemek bambaşka bir duygudur.)

Rüzgarın konuşması bittiğinde ortam buz kesmişti. İşin içinde adam vurmak olunca ortamın gergin olması normal sayılırdı. Mecnun dikkatle dinlediği planı kafasını öne eğerek onayladı. Gabriel ise şaşkın ama kararlı bir tavırla planı uygulamaya hazır olduğunu söyledi.

Rüzgar Gabriel'e yapması gerekenleri tek tek anlattı. Saat unutulmuş gece ağırlığı istanbul çatılarına çoktan çökmüştü. Bunun farkında olan Rüzgar dikkat çekmemek için artık dağılmak gerektiğini söyledi. 40 yıllık dost gibi karanlık vazifelere and içtiler. Vedalaşmaları bu sefer yılların getireceği muhabbetin izlerini taşıyordu.

Rüzgar, yalnız kalmış beynindeki irtica ile aşk arasındaki savaşa tanık olmuştu. Bir nefeslik sevişmeye kurban edilen saatler gibi bir aşk için devreden canları düşündü. Eve geldiğinde Annesi Ruşen Hanım'ı karşısında gördü. Kapının kenarına oturmuş bu saate kadar oğlunu beklemişti. Oysa ki Ahsen ve Eşref Bey çoktan uyumuşlardı. Anne oğlunun deli divane halinden korkuyordu.

Ruşen Hanım: Hele şükür oğlum. Bu saate kadar nerdesin?

Rüzgar: Anne Mecnunla birlikteydik. Bazı sorunları vardı. O yüzden ona destek olmak istedim.

Ruşen Hanım: Peki öyle olsun yavrum. Ama bizden gizlediğin her neyse kendine dikkat et. Bana acı yaşatma. Dikkat et kendine.

Annesinin cümlelerine cevap veremedi sadece kafasını salladı. Zaten konuşamazdı nur yüzlü annesine. Onu meraka sokup korkutmak doğru olmazdı. Ceketini çıkarttı yanına kirli duygularınıda astı. Olumlu düşünmek istedi. Ancak bir türlü güzel şeyler gelmedi aklına. Kendisine bir şey olması halinde Annesinin düşeceği durumdan çok korkuyordu.

Geceyi bu kötü düşüncelerin tacizi altında geçirdi. Sabah daha durgun ve sağlıklı düşünen bir akla kavuştu. Rüzgarı mutlu eden bugün Anastasia'yı görecek olmasaydı. Bir avuç zeytin ve iki rafadan yumurta ile kahvaltısını yaptı. Bol bol çay içip dün hırpalanan duygularını diriltti.

Erkenden barakaya gidip rahibe kıyafetlerini giydi. Artık rahibe kıyafeti giymektende çok sıkılmıştı. Anastasia için kefeni giymek söz konusuyken bunada sabredecekti. Kilisenin suskun bahçesine oturup etrafını izledi. Beklediği güzelin çıkacağı sokağa özellikle dikkat kesildi. Anastasia'nın endamına hasret kalmıştı.

Saat durgunluğa inat daha hızlı akıyordu. Kilise yavaş yavaş gelenlerle dolmaya başladı Ama onun prensesi hala gelmemişti. Rahibe kılığındaki Rüzgar boğumlanan boğazına inat hala o sokağı izliyordu. Anastasia'nın cennetimsi yüzünü görmek için dua etti. Dakikalar karamsar duygularını tetiklemek için yeterli sayılırdı.

Kilise görevine başlamış dua sesleri çatıya vurup yansımıştı. Rüzgar'ın enerjisi giderek azalıyor gözleri ise o sokaktan kayar gibi oluyordu. Umut beslediği günde hasret çukuruna düştüğünü hissetti. Kiliseden tek tek insanlar çıkıp sokaklarda kaybolmaya başladı. Saatler geçti o hala bekliyordu.

Hafiften yağmur sesi irili taneleri düşen su damlacıkları üşüttü kalbini. Prensesi Anastasia gelmedi. Büyük aşklarına vurulan bu ilk darbe yaşayacakları zorluklar için ilk adımdı. Yağmura inat deli aşık gelmeyeceğini bile bile bekledi.