My Renewed Love

Part 14: K.O. (Kalungkutan Overload)

Part 14: K.O. (Kalungkutan Overload)

Caillie (POV)

Ngayong araw na ito, ako na lang ulit ang nag-iisang tao dito sa bahay. Wala na naman kasi si Drei. Baka may ka-date na naman ‘yon o kaya inaayos na naman ang mga papers niya dahil nga aalis na naman siya papuntang Australia.

Naiyak na lang ako dahil nga bakit ganito? Hindi ko alam kung bakit tinatamad akong tumayo sa kama at kanina ko pa napapansing nagri-ring ang phone ko. Si Ma’am Loida pala ang tumatawag, as I look who’s name flashes on my phone screen.

Sinagot ko na lang.

“Hello, ma’am.” I said with lowness in my voice. Hinang-hina kasi ako ngayon.

“Hi, Caillie, papasok ka ba ngayon?” tanong niya sa ‘kin. Parang kailangan niya ako.

“Hindi po, e. Maysakit po kasi ako ngayon. Pasensya na po.”

“Gano’n ba? Kasi wala akong makakatulong sa mga papers ngayon dito office.” It seems like she’s pleasing me to go the office right now, Though, I want to, but, I don’t want to see Colo right now.

“I’m sorry, ma’am. Kung kaya ko naman pong pumasok ng half day, papasok naman po ako.”

“Wag na. Magpahinga ka na lang. Mukha kasing mahihirapan ka dahil sandamakmak ang mga papeles dito sa office ngayon dahil maraming clients ngayon.” She seemed to update me on what is happening to the office now.

“Thanks, madam.”

“Walang anuman.”

The she dropped her line.

Bumuhos na naman ang luha ko dahil hindi ko na kaya ang ganitong pahirap. Ang bigat lang kasi ng dinadala ko.

Binalot ko na lang ang sarili ko ng comforter at nagpatuloy na lang sa pag-iyak. Humahagulgol na ako sa sobrang panggigigil ko sa sarili ko dahil nga hindi ko matanggap hanggang sa mga pagkakataong ito na kaya niya ngang gawin ang lahat ng kasamaan sa ‘kin. Pero, ito pa rin ako, handa ko pa rin siyang mahalin kahit na ganoon.

Iniisip ko na lang ngayon nab aka may magandang bagay na darating para sa ‘kin. Hindi man ngayon iyon, sana naman, maski sa susunod na taon na lang. Mukha kasing huli para humiling pa ako ng sobra-sobra.

Bago ang lahat, gusto kong sabihin na umaasa pa rin naman ako na mamahalin talaga ako ni Colo. Right now, I guess, he’s doing it right. Mahal niya rin naman ako.

Hanggang sa naalala ko na lang, sikreto nga pala ang relasyon naming dalawa. Kondisyon niya lang ito sa ‘kin para hindi niya sabihin sa mga magulang ko kung nasaan ako.

Umaasa ako dahil iyon ang nilalaman ng puso ko.

Mahal ko naman kasi si Colorado Almanzares. Siya lang talaga ang nakapagpatibok ng puso ko. Alam kong kakornihan pero totoo naman kasi ang nararamdaman ko para sa kanya. No changes happened. It’s just my feeling that is growing so wild to the extent na handa akong ibigay ang kahit anong hilingin niya – be it sex or I should say, my body. Willing akong gawin ang lahat para sa kanya. Gano’n ko siya kamahal.

I just came out of the comforter and just stare on the window. It’s gloomy outside beacuase the clouds are seem to fall the rain on earth. Nakikisama rin talaga pati ang langit sa nararamdaman ko.

Napangiti na lang ako. At nakatulog na naman ako.

…

Hapon na nang magising ako at napangiti na lang ako. Nasa tabi ko kasi ngayon si Drei. Ang kulit lang talaga ni pinsan.