If we burn, you burn with us ~The Capitol games (NL) ~Finished~

47.

Anderson:

Ze zijn weg. Weg, Austin is weg... Een koud gevoel verspreid zich door mijn lichaam. Moedeloos zak ik in elkaar, wat moet ik nou zonder hem! Ik weet dan het een beetje stom is om me nu al zo aan hem gehecht te hebben, aangezien ik pas één dag wat met hem heb maar toch.

'Verdomme Anderson!' hoor ik een meisjesstem. 'Komt het misschien in je op dat je ook kan helpen?' Jenelle die me zo begripvol leek schreeuwt het tegen me. 'Ja sorry hoor!' roept ze, maar we gaan bijna dood oké' Ze keert me de rug weer toe en begint te vechten. Lecillia ligt op de grond. Ik denk dat ze bewusteloos is. Glamour zit nog rustig aan de tafel.

'Glamour!' roep ik. Ik word gewoon woedend op haar omdat ze doet alsof er niks aan de hand is.

'Huh?' mompelt ze. 'Shut, ik heb de vlucht naar huis gemist...' mompelt ze erachteraan. Ik rol met mijn ogen. Ik zie dat Jenelle het moeilijk heeft en besluit dat ik haar misschien maar moet helpen. Ik loop erheen en word gelijk wel overspoeld met verdriet. Niet aan denken nu. Ik ren naar de hoorn des overvloeds die vlakbij is en zoek erin naar een wapen. Op een of andere manier is niemand bij de hoorn gebleven, misschien omdat deze spelen anders zijn. Dat er niet echt beroeps zijn. Er ligt dus nog een hele hoop met spullen. Ik graaf erin en haal er een mooi zwaard uit waarmee ik even in het rond zwaai en dan ren ik terug naar Lecillia. Glamour staat inmiddels al klaar met haar werpsterren. Ik spring voor Jenelle die net word aangevallen en steek mijn zwaard naar voren. Ik word langs mijn wang geschaafd door een tand van het reuzekonijn, maar gelukkig word ik niet erger geraakt. Mijn zwaard komt op de keel van het konijn alleen ik heb net niet genoeg kracht. Shitterdeshit. Het konijn haalt naar me uit en raakt me recht in mijn buik waardoor ik dubbel klap. Op dat moment ben ik bang. Bang dat ik Austin nooit meer zal zien. Uit de gedachte aan Austin weet ik hoop te putten. Ik raap de kracht bij elkaar en sta op om nog een keer te proberen het beest te raken, maar ook deze keer kom ik niet door zijn vacht heen. Ik word met een enorme klap van het beest door de lucht geslingerd. De paar seconden dat ik door de lucht vlieg lijken in slow motion te gaan. Ik zie dat Glamour de werpster in de nek van een ander reuzekonijn weet te krijgen en dat Jenelle nu een pijl afschiet. Hij gaat op het konijn me net heeft weggeslagen af. Op dat moment knal ik op de grond en is het laatste wat ik denk ik ga Austin nooit meer zien.

 Maar dat was niet waar. Als ik wakker word in een donkere ruimte zie ik Jenelle's hoofd boven me zweven.

'Tss, ik moet ook alles voor jullie doen hè' zegt ze met een glimlach. Ik kijk om me heen en zie dat ik in een grot lig vlak naast Lecillia. Ik zie haar buik rustig op en neer gaan. Ze is dus niet dood. Glamour zit met een glimlach op een steen. Ze kijkt al een stuk minder barbaars dan tijdens het feestmaal. Ik weet dat ik veilig ben. Ten minste dat denk ik, maar ik zal er op moeten vertrouwen en ik sluit mijn ogen weer. Alleen deze keer denk ik niet dat ik dood ga, deze keer val ik gewoon in slaap.