If we burn, you burn with us ~The Capitol games (NL) ~Finished~

43

Katniss:

Ik kijk op het scherm naar het groene bewegende balkje. Het blijft in een rechte lijn lopen. Nee nee nee, als we nou maar niet te laat zijn! Ik wend mijn blik af van het lichaam van Mia. Dan kijk ik naar Nova. Ook haar streepje blijft recht en dat is helemaal niet goed. Ik zak in elkaar op de grond en sla mijn armen om mijn benen heen. Zo ben ik zo klein mogelijk. Dan hoor ik opeens regelmatige piepen door het gesuis van de hovercraft heen. Ik spring overeind en kijk naar Nova’s scherm. Nog steeds niks. Mia dan? Op Mia’s scherm is het lijntje niet meer recht maar er staan nu steeds pieken in. Haar hart heeft het niet begeven! Ze leeft nog. We hebben één iemand weten te redden. Ik hoor een zacht gekreun en Mia opent haar ogen. Ze staan wazig en volgens mij beseft ze niet wat er aan de hand is. Dat neem ik haar ook niet kwalijk. Ze was bijna dood!

‘Mia, Mia! Kan je me horen?’ vraagt een dokter die in de hovercraft zit. Ik ben zijn naam alweer vergeten. Alles is in een waas aan me voorbij gegaan sinds Haymitch voor mijn deur stond. Ik mocht weg uit de ziekenzaal omdat ze niks meer konden doen en ik binnen een paar dagen ga bevallen. Ik wrijf over mijn dikke buik. Ik wou nooit kinderen en nou krijg ik er een. Zonder er zelfs iets voor gedaan te hebben! Op de achtergrond van mijn gedachten hoor ik de dokter druk bezig met Mia. Haymitch zei dat ik mee moest komen, dat het hem gelukt was plaatsen in de hovercraft te reserveren voor mij hem en Effie. Peeta mocht ook mee. Gale wou niet. Ik liep snel achter hem aan en negeerde de baby die tegen de binnenkant van mijn buik schopte. Haymitch dwong me de hovercraft in waar Effie en Peeta al zaten. Haymitch begroette Effie met een kus. Ik schoot er bijna van in de lach, maar wist me nog net op tijd in te houden.

Opeens hoor ik een zachte kreun van links komen. Nova! Ik spring op en ga naar haar toe. Haar ademhaling is heel oppervlakkig en slecht. ‘Ze gaat het niet halen Katniss’ zegt Peeta. Hij legt zijn hand op mijn schouder en er gaat een schok door me heen. Ik duw hem niet weg.

'Mia’ fluistert Nova, ‘het spijt me.’ Mia draait haar hoofd naar Nova toe en heeft tranen in haar ogen. Ik weet niet waar dit over gaat, maar het gaat me niks aan dus ik bemoei me er niet mee. Mia knikt zachtjes. Er verschijnt een glimlach op het gezicht van Nova en haar ogen vallen dicht. Dan stopt haar ademhaling weer en staat er weer een lange streep op het scherm. Haar ogen vallen open en ze kijkt levenloos naar het plafond. Alsof haar ziel uit haar gevlogen is. Peeta loopt erheen en sluit haar ogen. Ik blijf naar Nova staren, ze was zo jong, het is mijn schuld!

De ademhaling van Mia blijft regelmatig en inmiddels word het ochtend. Mia kan losgekoppeld worden van alle snoeren en op eigen kracht verder leven. Ze bedankt me omdat ze de arena uit is en vraagt hoe het nu verder moet. Ik vertel haar eerlijk dat ik eigenlijk geen idee heb en ze knikt begrijpend. Peeta komt naast me zitten.

‘Ik ben niet meer boos op je Katniss. Toen ik jou met Gale zag’ hij slikt. ‘Ik kon het gewoon even niet aan. Maar gelijk daarna had ik spijt van hoe ik tegen je gedaan had. Ik miste je zo.’ Hij kijkt me breekbaar aan. ‘Kan je het me vergeven?’ fluistert hij erachteraan. Mijn antwoord is een kus op zijn mond.

‘Natuurlijk Peeta, ik weet niet wat me bezielde’ mompel ik. Er breekt een glimlach door op zijn gezicht.

‘Dankjewel’ fluistert hij lief.