That's my Hashtag (McRis/ Mccoy&Maris Fanfiction. Ft. LoiRis And LoiShua)

TMH 26

*Mccoy's POV*

2 weeks have passed and hanggang ngayon, hindi parin nila kami nakikita. Miss ko na pamilya ko. :( sana mahanap nila kami agad.

And kung gusto nyo malaman yung nagyari after sumabog ng barko and yung nangyari sa buhay namin sa loob ng 2 week, eto na sya.

~Flashback~

Habang kumakain kami ni Maris, may lumapit na staff saken at may binulong.

"Sir. Nasira po yung barko. Nabutas po sya dahil po dun sa maling paputok kanina. Mas mabuti po kung magsuot na po kayo ng safety vest para sa safety nyo." - staff

Napalaki naman yung mata ko don at umalis na sya. Napatingin ako kay Maris.

"Ano daw?" - maris

Natagalan ako baho sumagot. And halata mo sa muka nya na kinakabahan sya.

"A-ah. Maris. Kelangan na natin mag madali. Nasira yung barko tara na. Suotin mo na yung vest jan sa ilalim ng upuan mo. Bilis!! "- me

Nataranta naman kaming dalawa at agad na inayos yung kaligtasan namen.

Nakita naman namen na mabilis na lumulubog yung barko. Kaya naman hinawakan ko yung kamay ni Maris.

"Mccoy. Natatakot ako. Wag mo ko iwan." - maris

"Hindi kita iiwan Maris. Hawakan mo lang kamay ko." - mccoy

Malapit ng lumubog ng tuluyan yung barko namen. Kaya naman...

"Maris. Tara. Tumalon na tayo." - me

"What? Seryoso ka?" - maris

"Trust me. Basta kahit anong mangyari, wag mo kong bibitawan." - me

Huminga muna sya ng malalim and tumalon na kami at agad na lumayo sa barko. Buti nalang nakalayo kami agad dahil sumabog yung barko.

Shit.

"MARISSSSSSS!!!!!!" - me

"WAAAAAAAAAAAH!!!!! MCCOOOOOOOOOOOOY!!!!!!!!" - maris

Nanghihina na ko.

"Maris." - me

At tuluyan na kong nawalan ng malay.

After siguro mga ilang oras, nagising ako. Gabi narin ng magising ako. Sobrang dilim. Sinubukan kong tumayo pero hirap na hirap ako kasi puro galos ako at mga pasa. Ang sakit.

Ng makatayo ako, agad kong hinanap si Maris.

"Maris?! Nasan ka?!" - me

"Mccoy. Nandito ako!!"

Nakita ko naman si Maris na nakaupo sa gilid ng dagat. Nilapitan ko naman sya. At niyakap.

"Maris. Okay ka lang ba? Ano may masakit ba syo?" - me

Nag aalala ako sakanya. Sobra.

"Ah. Okay lang ako. Hehe." - maris

"Wala ka bang galos?" - me

"A-ah. Meron saka pasa. Pero wala to. Maghihilom din to." - maris

"Ok. Sabihin mo lang kung may masakit sayo ha. Teka. Kanina ka pa gising?" - me

"Nope. Actually kakagising ko lang din." - maris

Natahimik nalang kami at naupo sa gilid ng dagat.

"Mccoy. Natatakot ako." - maris

"Wag ka mag alala. Akong bahala sayo." - me

Ngumiti naman sya at niyakap ako.