That's my Hashtag (McRis/ Mccoy&Maris Fanfiction. Ft. LoiRis And LoiShua)

TMH 33

(AN: Sorry natagalan . Hehe. Nag enroll pa ko eh. :* )

~~~

~1 week later~

~~~

*Maris' POV*

1 week have passed. And ngayon, ma di-discharge na ko  sa ospital. Sobrang saya ko kasi makakabalik na ko sa work. And kani kanina lang, tumawag si ate nhilla na handler ko and sabi nya, bukas na yung taping. Sabi naman ng doctor, pwede na kong bumalik sa work pero wag lang masyadong pagod and iwas stress para hindi sumakit yung ulo ko. :)

Were on our way home ni papa. Hehe. Habang nag da drive sya, kinausap ko sya.

"Pa. Sana po maging okay na po kayo ni Mccoy." - me

Mahina lng yung boses ko. Pero sure akong dinig nya yon..

"Pa." - me

Bumuntong hininga naman sya bago sumagot.

"Hayy. Okay okay. Pero pag sinaktan ka ulit nyan, ililibing ko na yan ng buhay." - papa

Napangiti naman ako. :)

"Thank you pa! Love you!" - me

"Pero teka, nagkausap na ba kayo?" - papa

Umiling ako.

"Hindi pa nga po eh. Di ko pa rin sya nakikita. Ill call him nalang later." - me

Tumango nalang si papa. And after how many minutes, nakauwi na rin kame.

Pagkauwi namen, agad akong dumiretso sa kwarto ko at tinawagan si Mccoy.

~Calling Hubibi :* ~

Ring lang sya ng ring. After ilang rings, pinatay nya yung phone. Luh? Di ako sinagot?

Maya maya, nag vibrate yung phone ko. Nag text sya.

From: Hubibi :*

Bakit mo ko tinawagan? Please wag na Maris. Hindi na kita mahal okay? Si Jane na ang mahal ko kaya wag ka nang magsayang ng oras saken. Siguro mas maganda kung mag break na tayo kasi hindi na nag wowork yung relationship naten eh. Thank you sa lahat Maris... Bye.

Napaluha naman ako nang mabasa ko yung text nya. </3 ang sakit. Ganon nalang yun? After nang pinagsamahan namen? Hindi nya ba alam na monthsary namin ngayon tapos wala syang paramdam? Grabe. Hindi ko kaya to. :( ang sakit. Mas maganda siguro kung nandun nalang ulit ako sa ospital at nakahiga. Kesa naman sa nakalabas nga ko ng ospital pero feeling ko nasa ospital parin ako. :(

Ewan ko kung bakit sya biglang nagkaganon. Hindi pa naman kami break eh, kasi ayokong sayangin yung relationship namen. Sayang eh.

Hindi ko alam kung anong tumakbo sa isip ko at tinawagan ko si Inigo... Siguro kaylangan ko lang ng kausap.

~Calling Inigo Pascual~

Agad naman nyang sinagot ito.

"Hello?" - inigo

"Inigo...." - me

Ewan ko pero bigla nalang nag crack yung boses ko na parang naiiyak nanaman.

"Wait. Maris. Okay ka lang? Nasan ka? Pupunta ako jan."- inigo

"No. Ako nalang pupunta sayo. Nasan ka ba?" - me

"Hindi ako na. I'll pick you up nalang tapos gala tayo. Okay?" - inigo

"Okaaay."- me

Tapos binaba ko na. Hinintay ko nalang syang dumating sa labas ng bahay namen. And maya maya pa, dumating na rin sya. Ayaw pa nga sana nila akong payagan umalis kasi kakauwi ko lang galing ospital tapos lalarga nanaman ako. At dahil ako si Maris, pinayagan ako. :)