Geroenzo.

hoofdstuk 6

Jeroen
Ik had al zin om naar Utrecht te gaan maar nu al helmaal. Gerenzo gaat mee. Ik moet marije wel nog even bellen erover.

J:hey
M:hooi
J: ey ik heb gerenzo ook mee gevraagt voor vandaag. Das wel oke toch?
M: oh oke.
J: is er iets? Heb je liever niet dat hij mee gaat?
M: ik weet niet. Ik had me meer verheugd op een middag met ons tweeën
J: je doet mu net alsof we iets hebben marije. Hij kan toch gewoon mee gaan.
M: sinds wanneer zijn jullie dan beste vrienden? Je kent hem hooguit een week.
J: ja dus. Hij is super aardig. En grappig.
M: nou dan ga je maar lekker met hem. Doei Jeroen
J: marije kom n....

Opgehangen. Waarom doet ze nou zo? Nou dan ga ik wel alleen met Gerenzo. Fuck nee. Straks denkt hij dat ik het zo heb bedacht. Dat ik alleen met hem wilde zijn. Misschien moet ik niet gaan. Maar ik wil hem zien. Ik kan nu niet meer afzeggen. Mijn trein vertrekt over 5 minuten. Ik app hem wel even:

Hey
Marije wil niet meer mee😣. Dus misschien moeten we het afblazen.
Gr J

Gelijk iets terug. Alsof hij op me aan het wachten was...

Nee man. Ik had me erop verheugd. Dan zijn wij toch gewoon gezellig samen? Of wil je dat niet.😳

Jawel, jawel. Dan zie ik je zo.

Oke tot straks kneus😋

Gerenzo
Yess. Nu zijn we alleen. Ik vind Marije super leuk hoor ,maar als ze wel was mee gegaan was ik waarschijnlijk het derde wiel bij die twee.
Hij wilde het afblazen. Dus dat betekent dat hij mij niet zo graag wil zien als ik hem. Jammer...
Ach waar denk ik ook over na. Ik heb een prachtige vriendin. Maar ik vind haar alleen niet zo leuk meer. Ik kijk uit het raam en kijk hoe alle stations en huizen voorbij razen.Na een tijdje tikt er iemand op mijn schouder : "meneer, dit is de eindbestemming". Ik schrik. Ben ik er al? Dat ging snel. Ik ren naar de Starbucks om jeroen te meeten. Als ik daar aankom is hij er nog niet. Teleurgesteld bestel ik een vanilla laté. Ik ga zitten en kijk voor me uit. "Heb je me gemist" jeroen staat voor mijn neus. "Hey man" ik geef hem een knuffel. Raar. We laten niet los. Het is fijn. Vertrouwd. Hij kucht."uuh Gerenzo" "ja uuh sorry" ik laat hem snel los. "Super jammer dat marije niet mee kon. Hoezo wilde ze ineens niet meer?" Hij kijkt me diep in mijn ogen aan en vertelt me dat ze niet meer wilde door mij. Omdat jeroen vertelde dat ik ook mee zou gaan. En toen hebben ze ruzie gehad...
Hij stelt voor om naar het park te gaan.
Daar liggen we in het gras. De zon schijnd fel in ons gezicht. Hij knijpt zijn ogen fijn waardoor zijn neus wat omhoog gaat. Schattig.

Jeroen
We liggen in het park. We liggen zo dicht bij elkaar dat onze armen elkaar raken. De zon is fel. Ik zie dat ik naar me staart. Alweer. Waarom doet hij dat? Ik draai me op mijn zij naar hem toe en hij doet het zelfde. Onze gezichten raken elkaar net niet. "Ik kan je vertrouwen toch" zegt hij met een serieuze blik. "Ja, tuurlijk" zeg ik meteen. Ik vertel nooit iets door. "Ik denk dat ik het ga uitmaken met mijn vriendin" zegt hij dan. Mijn hart maakt een sprongetje. Yess dan is hij single. "Wat waarom" vraag ik bezorgt maar je hoort de sarcasme door mijn stem heen " het was toch serieus volgens jou?" " jawel, en ze is ook super lief en knap, maar ik vind haar gewoon niet meer leuk op die manier ,snap je?". Ik moet echt mezelf beheersen om niet te glimlachen. Maar eigenlijk is er niks om te glimlachen. Want hij vind me toch niet leuk.

Gerenzo
Hij ziet er niet anders uit. Niet blijer. Jammer. Maar ik denk er wel zo over. Ik wil Mirthe niet aan het lijntje houden. Hij ligt zo dicht tegen we aan. Ik wil het hem vertellen. Ik vind je leuk. Zo makkelijk als dat. Maar dat doe ik niet. Deze vriendschap betekent nu veel meer voor me dan dat we misschien wel iets zouden kunnen krijgen. Hij ligt op mijn borst. "lig je lekker" vraag ik. "Oh ik zal er wel afgaan" zegt hij snel. "Nee nee blijf liggen" ik lach om mezelf. Dat was wel heel gretig. "Je ligt inderdaad lekker" lacht hij "heb je wel eens gedacht dat je gay bent". Ineens. Uit het niets. Waarom vraagt hij dat? Is hij toch gay? Denkt hij dat ik gay ben? "Uuh" ik ga rechter op zitten" hoezo vraag je dat?" "Nou, ik zit er een beetje mee in mijn hoofd" zegt hij. "Denk je dat je gay bent" vraag ik. " Dit is raar he? Laat maar zitten. Vergeet wat ik zei" zegt hij snel. "Nee nee. Vertel maar" zeg ik. "Zullen we gaan" hij staat op. "Ja, zullen we even ergens eten en dan naar huis gaan" hij knikt. Nog steeds wil ik weten wat hij nou wilde zeggen met die random vraag.

Jeroen
Dom dom dom dom. Damm wat ben ik dom. Waarom deed ik dit nou. Ineens. Gewoon random. Hij denkt nu vast dat ik hem leuk vind. Vind ik ook, maar dat hoeft hij niet te weten, toch? We lopen een beetje door Utrecht. We zoeken een plek om te eten. We lopen een paar winkeltjes in en uit. Tot Gerenzo echt honger krijgt en begint te zeuren. We lopen de vampiano's binnen. We krijgen een tafeltje aangewezen en bestellen allebei een pasta.
Het is super gezellig. Alsof ik met Marije hier zit. "Kan ik bij jou pitten?" Vraagt hij met een glimlach als we weer op straat lopen. "Goh dat klinkt bekent" we lachen."maar ja prima. Er is toch niemand thuis."
In de trein naar huis val ik tegen Gerenzo aan in slaap. Het ligt fijn. Vertrouwd.