Geroenzo.

hoofdstuk 26

Jeroen

Nu het uit is met Gerenzo kan ik nu "eerlijk" flirten met Noël. Vind ik. Marije vindt het niks dat ik zo snel achter iemand anders aan ga. Ik heb een goed gevoel over Noël.  Hij was overduidelijk ook met mij aan het flirten. Toch? Ik weet het niet. Ik vind hem wel heel leuk. Eerlijk gezegt, ik mis Gerenzo ook. Hij was de laatste tijd niet echt bij me ofzo, maar hij was er wel. Hij was mijn eerste vriendje. Ik heb wel iets met hem gedeeld wat speciaal voor me was. Waarom maakte ik het dan zo snel uit? Om het te proberen bij Noël. Dat was nu mijn doel. Noël.
Ik start mijn laptop op en als ik zijn naam wil intypen besef ik me dat ik zijn achternaam helemaal niet weet. Ik kijk op de website van het feest. "Wij bedanken onze vrijwilligers voor hun hulp" stond er groot boven aan de pagina. Daaronder stond een lijst met namen. Yes! Ik scroll naar beneden en zoek naar Noël. Ik geef de moed op als ik aankom bij de Z. Helemaal onderaan staat hij. Noël Zetter. Jeroen Zetter, dat klinkt best goed. Gelijk weer terug naar google. Ik typ zijn naar in en wacht op resultaat. Normaal ben ik niet zo desperate dat ik op de 3e pagina kijk, maar nu wel. Ik wil gewoon contact. En daar staat zijn Facebook.  Mijn hart begint sneller te kloppen als ik de link aan klik. Zijn profiel foto is  natuurlijk perfect. Ik kijk wat door zijn statussen, want eigenlijk weet ik niks van hem. Alleen dat hij super knap en grappig is.
Wat ga ik tegen hem zeggen?! Ja hallo Noël, ik vind je leuk. Zullen we zoenen? Dat lijkt me niet zo'n goed idee. Dan denkt hij gelijk dat ik een vreemde vogel ben. Misschien moet ik eerst gewoon hoi zeggen.
Ik ga naar de chat en typ: Hoi.
Ik probeer hwel geduldig af te wachten, maar dat lukst niet echt. Gelukkig krijg ik vrij snel antwoord.
J: Hoi.
N: Wie is dit?
Lekker dan! Hij weet niet wie ik ben.
J: Jeroen van het vrijwilligers werk....
N:ohja haha hoi!
J: haha. Ik vond het heel gezellig gisteren.
N: oke!
J: dat wilde ik gewoon even zeggen.
DAMM DIT IS AWKWARD.
N: oke.
J: oke dit is echt dom.
N: haha indd.
J: Het klinkt misschien raar ,maar sinds gisteren kan ik nog alleen maar aan jou denken. En ik dacht misschien is het leuk om elkaar nog eens te zien.
N: oh. Ik vind je heel aardig hoor, maar ik heb een vriendin. Ik ben niet gay.
J: Oh. Oke.
N: sorry...
J: is oke!

Dit was het gênantste moment uit mijn leven. En voor hem heb ik Gerenzo laten gaan. Wow, ik was er zo van overtuigd dat hij mij ook leuk vond.
Morgen is er een feeste bij Google. En ik moet er heen. Gerenzo is er vast ook. Ik besef nu pas wat een domme fout ik heb gemaakt. Marije had gelijk.

Gerenzo

Vandaag is er een feestje bij Google. Ik heb er helemaal geen zin in. Ik ben mijn baby kwijt, mijn vriendje kwijt en dan moet ik nu gaan zitten feesten. Google is wel een belangrijk deel van mijn baan dus ik ben gewoon verplicht om te gaan. Ik pak mijn tas in en loop naar het station. De tijd vliegt voorbij in de trein. Ik loop naar het kantoor van Google en voordat ik op de bel druk zet ik mijn grootste glimlach op. Als ik de kamer binnen kom is iedereen al vrolijk in gesprek en aan het eten. Ik kom binnen en al gauw hoor ik Quinty roepen. Normaal vind ik deze club heel gezellig, maar ik ben gewoon niet zo in de stemming. Dat merkt iedereen ook wel. "Wat is er met je?" "Je bent zo afwezig" "hallo aarde aan Gerenzo". En dan de awkwardness tussen mij en Jeroen. We doen natuurlijk alsof er niks aan de hand is, maar we waren eerst veel closer. Dus dat we nu niet tegen elkaar praten valt best wel op. "Jongens ik ga even een luchtje scheppen" zeg ik. Ik loop de zaal vol drukke mensen uit. Ik wil naar het dak. Ik sta voor de lift als mijn hand wordt vast gepakt. Als ik me omdraai zie ik Jeroen. "Oh hoi" zeg ik heel rustig. "Hey, kunnen we praten" zegt hij. "Waarover?" alsof ik van niks weet. "Over ons" zegt hij. Hij heeft er duidelijk moeite mee. "Er valt niet zoveel meer te zeggen. Het is toch uit" zeg ik iets botter dan bedoeld. "Ik heb een fout gemaakt. Ik vind je nog steeds leuk" zegt hij. Ik ben verward. "Waarom maakte je het dan uit" vraag ik.
"Het kwam allemaal te dicht bij. Wij,Mirthe, de bab..." ik onderbreek hem. "Nou, de baby is dood dus maak je maar geen zorgen" zeg ik en ik stap de lift in. Maar natuurlijk komt hij me achterna. "Heeft Mirthe een miskraam gehad? Wanneer?" Vraagt hij. "Gisteren. Een uur voordat jij me belde". Hij kijkt me aan als een kind dat op het punt staat te gaan krijsen. "Alsjeblieft Gerenzo, geef me nog een kans" zegt hij. "Hoe weet ik nou dat je je niet weer bedenkt? Dat je nu wel bij me blijft?". Er rolt een traan over zij  wang. "Ik hou van je. Ik maakte een fout, Gerenzo. Ik was bang". "Wat als je weer bang wordt? Laat je me dan weer vallen? Ik hou ook van jou, maar ik wil niet steeds als het iets te dicht bij komt voor jou op mijn hart getrapt worden, Jeroen". Hij knikt. "Onthoudt je dat nu dan?" Vraag ik. Hij knikt."Zijn we dan nu weer samen" vraagt hij zacht. Ik knik. "Ja?" Vraagt hij blij. Ik knik nog eens. Jeroen drukt op de stopknop in de lift.  De lift staat stil met een schock. Voor ik het weet heeft hij zijn lippen op de mijne geplaatst. Het voelt als de zoen in Arnhem, de avond dat ik toegaf dat ik hem leuk vond.Het is nu veel meer dan dat. Ik hou van hem, daar valt niet over te discussiëren.  Ik maak me los uit de houtgreep van Jeroen en druk weer op de stopknop waardoor de lift weer door gaat. We staan nu op het dan van het Googlekantoor. Ik kijk uit over Amsterdam. Jeroen staat naast me en pakt mijn hand vast. De wind is koud en dringt mijn botten binnen. Ik knijp in Jeroen's hand. Ik kijk even naar hem. De wind gaat langs zijn haar waardoor het alle kanten op staat. Ik sta op een dak in Amsterdam met mijn vriendje. Ik kijk Jeroen aan. "Ik ben heel blij met jou,weet je dat".

The end?