Geroenzo.

Hoofdstuk 22

Gerenzo

Wat een avond. Het ene moment ben je bij je vriendje en dan is ineens je ex-vriendin zwanger. Met de nadruk op ex. Denk maar niet dat dit betekend dat ik weer terug ga met Mirthe. Een baby.  Ik kan niet slapen. Mirthe wist nog niet veel over de baby, maar ze wist wel zeker dat ze het wilde houden. Ik vind ons nog veel te jong , maar ik kan moeilijk haar buik open snijden als ze slaapt en die baby eruit halen. Het is verdomme geen sprookje. Was het maar een sprookje...Jeroen. Wat ga ik Jeroen vertellen. "Hey Jeroen, ja het gaat nu eindelijk goed met ons, maar mijn ex-vriendin is zwanger.Deal with it". Dat kan ik niet maken. Hij moet het wel weten, maar hij gaat zo boos worden. Jeroen moet de hele week naar school, dus afspreken gaat niet zo snel. Waarom? Waarom ik? Ik deed altijd mijn best op school, was aardig tegen iedereen, maakte nooit ruzie. Waarom ben ik dan degene die vader wordt? Een pluspunt, ik hoef het mijn moeder niet meer te vertellen. Al vind ik het aan Jeroen vertellen misschien wel enger. Ik wil het zo snel mogelijk doen.Ik kijk op mijn telefoon. Drie appjes van Jeroen:                                           
Veilig thuis gekomen?  X
Gerenzo? Hallo?
Bel me als je thuis bent. X 
 Hij is zo lief. Ik wil hem niet kwijt. Ik ga naar mijn contacten en klik Jeroen aan. Ik kijk naar de foto die ik erbij het geplaats. Daarop staan we samen op het station in Utrecht. Ik lach en twijfel of ik hem wel zou bellen. Ik kan het niet maken om hem zo te laten hangen. Ik zucht en druk dan op bellen. Hij gaat twee keer over en dan hoor ik zijn stem. "

J: Waarom duurde het zo lang. Ik was bang dat je iets had.                                                                                       G: Had ik ook, maar dat kan ik niet zeggen via de telefoon. Hoe laat ben klaar morgen?
J:klaar met wat?
G:Klaar met school?
J: Ik heb vakantie, Kneus. Ik ben vrij morgen!
G: Oké, dan kom ik morgen langs.
J:Alweer? Nee grapje. Leuk! Blijf je slapen?                                             
G: Waarschijnlijk niet.
J: Kan je het me echt niet vertellen? Je maakt me bang!                                                                             
G: Nee, sorry. Ik zie je morgen!

Ik ben zo zenuwachtig. Ik ga op mijn bed liggen en sluit mijn ogen. Ik probeer in slaap te vallen, maar het lukt niet. Ik pak het boek wat op mijn nachtkastje ligt en probeer wat te lezen. Werkt ook niet. Dan maar oortjes in. Ik zet mijn geluid op z'n hards en ga weer liggen. Ik val in slaap. Ik word wakker gemaakt door mijn moeder die aan mijn arm aan het trekken is. "Gerenzo? Leef je nog?" vraagt ze. Ik knik slaperig. "Zullen we vandaag iets leuks gaan doen?" vraagt ze. Ik kijk haar vreemd aan. Normaal zou ze dat niet vragen. Ik kijk haar raar aan en mijn moeder snapt ook dat dit raar is. "nou, dan ga ik wel met Marion" zegt ze beschaamd en dan loopt ze de kamer uit. Raar. Vast om Mirthe. Ik kleed me uit en stap onder de douche. Ik zet het water lekker heet. Bijna te heet. Ik stap de douche uit na tien minuten te filosoferen over hoe ik Jeroen ga vertellen dat ik vader word. En niet van hem. Ik kleed me om, eet een boterham met hagelslag en stap de deur uit. Ik stap bijna te laat uit omdat ik zo bang ben voor Jeroen's reactie. Ik ga lopen om nog meer tijd te rekken. Tijdens het lopen oefen ik wat ik ga zeggen. Ik ga het gewoon zeggen. Ik ga niet eerst zitten zoenen en dan het slechte nieuws brengen. Of wel? Misschien maakt hem dat minder boos. Of juist bozer. Urg, ik word gek van mezelf. Ik sta inmiddels voor de deur. Ik zucht. Oké, Gerenzo, you got this. Ik druk op de deurbel. Jeroen doet gelijk open. "hey handsome" zegt hij en gelijk voel ik zijn lippen op de mijne. Ik wil het niet, maar ik haal mijn gezicht weg van hem. "Sorry, maar dit moet eerst" zeg ik en ik wijs naar de deur. We lopen naar binnen en we gaan op de bank zitten. "Ga je het uitmaken" vraagt hij gelijk. Ik schud mijn hoofd. "Nee, ik hou van je Jeroen, maar er is mij gisteren avond iets verteld" zeg ik. Hij kijkt me vragend aan. "ik zeg het maar gewoon in een keer" zeg ik voorzichtig. Hij knikt met zijn hoofd en wacht tot ik iets zeg. "Ik word vader" zeg ik en dan glimlach ik ongemakkelijk. Hij is stil. Hij kijkt naar de kaarsen die op de salontafel staan. Het is echt heel lang stil. "Kan je alsjeblieft iets zeggen? Kan je in ieder geval boos worden?". Hij kijkt me aan en ik zie de tranen in zijn ogen opkomen. "Wie is het?" vraagt hij rustig, maar ik hoor in zijn stem dat hij daar heel erg zijn best voor moet doen. "Mirthe" zeg ik zacht. "Je hebt seks gehad met je ex? Je hebt me bedrogen met het meisje dat je verliet voor mij? Is het überhaupt ooit uit geweest?" schreeuwt hij. Hij flipt helemaal. Hij is inmiddels opgestaan van de bank en loopt de hele tijd heen en weer. "Ja, het is uit geweest. Het is nog steeds uit. De baby is verwekt toen wij nog niks hadden" zeg ik rustig. Er moet toch iemand rustig blijven. "En nu? Gaan jullie nu trouwen en samen dit kind opvoeden? Dit is het moment dat je zegt dat je me niet meer kan zien, omdat je wil dat je kind met beide ouders opgroeit en de vader geen vriendje kan hebben, of niet? Wat gaat er nu gebeuren? Ik heb duidelijkheid nodig, Gerenzo". Ik loop op hem af en met mijn beide handen hou ik zijn gezicht vast. Ik veeg de tranen weg van zijn wangen. "Jeroen, Ik wil dat je luistert, oké?" begin ik. Hij kijkt me bedust aan. "Ik ga niet trowen met Mirthe. We gaan wel samen dit kind opvoeden. Maar ik hou van jou en ik wil bij jou zijn. Dit kind gaat dat niet veranderen"zeg ik. Ik sla mijn armen om hem heen. Ik voel zijn borstkast snel op en neer gaan. Ik wrijf over zijn rug en probeer hem te kalmeren. Het gaat toch een soort van beter dan ik verwacht had.